Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Christian Wulff

Uit Wikisage
Versie door Mendelo (overleg | bijdragen) op 9 jun 2016 om 04:51
(wijz) ← Oudere versie | Huidige versie (wijz) | Nieuwere versie → (wijz)
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
rel=nofollow

Christian Wilhelm Walter Wulff (Osnabrück (Nedersaksen), 19 juni 1959) is een Duits politicus namens de CDU en was van 2 juli 2010 tot en met 17 februari 2012 bondspresident van Duitsland. Daarvoor was hij minister-president van Nedersaksen, van 4 maart 2003 tot 30 juni 2010.

Leven

Wulffs ouders scheidden toen hij twee jaar oud was. Nadat zijn stiefvader het gezin verlaten had, nam Christian als 16-jarige de zorg over voor zijn moeder, die getroffen werd door multipele sclerose en hielp bij de opvoeding van zijn jongere zusje. Wulff doorliep het Ernst-Moritz-Arndt-Gymnasium in Osnabrück en studeerde rechten aan de Universiteit Osnabrück. Aansluitend was hij werkzaam als advocaat.

De katholieke Wulff is voor de tweede keer getrouwd. Uit zijn eerste huwelijk heeft hij een dochter, uit zijn tweede een zoon.

Politiek

Hij is sinds 1975 lid van de CDU en was actief bij de jongerenorganisatie, waarvan hij ook landelijk voorzitter was. Sinds 1984 was hij actief bij de partij in Nedersaksen en was daar tussen 1984 en 2008 ook voorzitter. Sinds 1998 was hij ook een van de vier dagelijkse bestuursleden in het landelijk partijbestuur van de partij en sinds 2003 is hij lid van het bestuur van de Konrad Adenauer Stichting, het wetenschappelijk bureau van de CDU.

Tussen 1986 en 2001 zat Wulff in de gemeenteraad van Osnabrück. Tussen 1989 en 1994 was hij er ook wethouder. Sinds 1994 zat hij in het parlement van Nedersaksen en was daar tot 2003 ook fractievoorzitter.

Minister-president

In 1994 en 1998 verloor Wulff de verkiezingen om het minister-presidentschap van Nedersaksen van de zittende minister-president Gerhard Schröder (SPD). In 2003 versloeg hij wel de toenmalige minister-president Sigmar Gabriel (SPD). Wulff werd op 4 maart 2003 geïnstalleerd. Tussen oktober 2006 en oktober 2007 was hij voorzitter van de Bondsraad. In 2008 werd hij herkozen als minister-president van Nedersaksen.

Bondspresident

Nadat bondspresident Horst Köhler op 31 mei 2010 was afgetreden werd Wulff op 3 juni door de federale coalitie van CDU/CSU en FDP voorgedragen als kandidaat bondspresident. De coalitie onder Angela Merkel wilde een ervaren politicus als bondspresident. Wulff zou de CDU ook een meer conservatief gezicht kunnen geven, in tegenstelling tot bondsminister Ursula von der Leyen, die aanvankelijk als favoriet gold. Verder werd Wulff als een mogelijke opvolger van bondskanselier Merkel gezien, die nu dus daarvoor wegviel.

Bestand:Wulff Christian 2435.jpg
Minister-president Wulff in 2005

Op 30 juni werd Wulff gekozen, zij het pas in een derde stemronde. CDU/CSU en FDP hadden 644 stemmen in de bondsvergadering; de absolute meerderheid lag bij 623 stemmen. In de eerste stemronde kreeg Wulff maar 600 stemmen, 615 in de tweede, en in de derde, toen nog maar de relatieve meerderheid nodig was, 625. In de christen-liberale coalitie was op het moment van de verkiezing veel onderlinge ruzie.

Wulff is na Heinrich Lübke de tweede katholieke bondspresident sinds ruim veertig jaar. Hij is de jongste bondspresident ooit (51 jaar bij ambtsaanvaarding; rijkspresident Ebert was 48 jaar), en ook zijn vrouw Bettina (36 jaar) is de jongste presidentsvrouw.

Zijn eerste staatsbezoek aan Nederland vond plaats op 18 november 2010. Hierbij ontmoette hij Koningin Beatrix.

Aftreden

In december 2011 kwam Wulff onder druk te staan, toen bekend werd dat hij in 2008 een privélening van een bevriende ondernemer van minstens 500.000 euro had gekregen. Ook liet Wulff zich als minister-president graag door rijke vrienden op vakantie uitnodigen. De Duitse ondernemer Carsten Maschmeyer zou in 2007, tijdens verkiezingen in Nedersaksen, in het geheim meer dan 40.000 euro aan advertenties voor Wulffs boek Besser die Wahrheit hebben betaald. In januari 2012 werd Wulff bekritiseerd vanwege het onder druk zetten van de pers. Kranten meldden dat Wulff zou hebben geprobeerd met dreigementen te voorkomen dat het boulevardblad Bild over de omstreden lening zou schrijven. Hij had hiertoe een bericht ingesproken op de voicemail van Kai Diekmann, hoofdredacteur van Bild. In media en bevolking kwam de vraag op of Wulff bondspresident kon blijven.[1] Wulff erkende dat zijn telefoontje niet handig was geweest, maar weigerde op te stappen als president.[2] Hij verbood Bild een transcriptie van zijn voicemail af te drukken.[3]

Op 17 februari 2012 maakte Wulff zijn aftreden bekend,[4] nadat het openbaar ministerie van Hannover de Bondsdag had gevraagd de diplomatieke onschendbaarheid van Wulff op te heffen[5] om onderzoeksdaden (ten laste of ter ontlasting) te kunnen stellen in verband met de vermoedens van corruptie, waaronder het aannemen van gunsten van bevriende ondernemers.[6][7] Het Nederlandse Nationaal Comité 4 en 5 mei, dat Wulff had uitgenodigd de 5 mei-lezing te houden, trok de uitnodiging in.[8]

Weblinks

  Website (partij)
  bundespraesident.de

Wikimedia Commons  Zie ook de categorie met mediabestanden in verband met Christian Wulff op Wikimedia Commons.

rel=nofollow

Bronvermelding

Bronnen, noten en/of referenties:

  1. º (de) FAZ: Wulff der Weichmann, gezien op 22 december 2011.
  2. º Wulff wil niet opstappen, Nu.nl, 4 januari 2012 (ANP-bericht)
  3. º Duitse president weigert afdrukken telefoongesprek, Nu.nl, 5 januari 2012
  4. º Duitse president Wulff treedt af
  5. º Verzoek om opheffing onschendbaarheid Wulff, Nu.nl, 16 februari 2012
  6. º Duitse president Wulff treedt af, Nu.nl, 17 februari 2012
  7. º 'President Wulff treedt af', NOS Nieuws, 17 februari 2012
  8. º Christian Wulff mag 5 mei-lezing niet meer houden, NU.nl, 18 februari 2012 (ANP-bericht)
rel=nofollow
rel=nofollow
Voorganger:
Sigmar Gabriel
Minister-president van Nedersaksen
2003-2010
Opvolger:
David McAllister
Voorganger:
Horst Köhler
Bondspresident van Duitsland
2010-2012
Opvolger:
Joachim Gauck
rel=nofollow