Dissenters

Engelse term dissenters werd oorspronkelijk vooral in de kerkgeschiedenis van Engeland en Wales gebruikt als verzamelnaam voor mensen die in hun religieuze opvattingen afweken van de Kerk van Engeland (de Anglicaanse Kerk). Dissenters werden vaak achtergesteld en gediscrimineerd. In de eerste plaats betrof het nonconformistische groepen die zich van de Engelse Kerk hadden afgesplitst. Dissenters die voorstanders waren van een radicale reformatie, probeerden deze principes oorspronkelijk in de Engelse staatskerk door te voeren.

In Engeland behoorden naast baptisten, methodisten, quakers en diverse puriteinse groepen ook rooms-katholieken tot de dissenters. Katholieken werden in 1779 in het wetsontwerp van de Relief Act, die een grotere goedsdienstvrijheid toeliet, „Protesting Catholic Dissenters” genoemd.

Nederland

In Nederland werd het begrip overgenomen en verwees naar hen die niet behoorden tot de Nederlands-Gereformeerde Kerk.