Louis Devos

LOUIS DEVOS (* 15 juni 1926 in Brussel; † 22 januari 2015) was een Belgische operazanger tenor) en dirigent

Op 22 januari 2015 verloor ons land een van de meest vooraanstaande vertegenwoordigers van de klassieke muziek: tenor, pedagoog, dirigent en onderzoeker.

Louis Devos begon zijn muzikale loopbaan als altviolist maar al spoedig openbaarde zich zijn meer dan normale begaafdheid voor de zangkunst. Hij groeide uit tot de belangrijkste Belgische tenor en werd internationaal een zeer gewaardeerd solist. Gedurende meer dan vier decennia was hij te horen in de belangrijkste Europese muziekcentra waar hij optrad met de Filharmonische orkesten van Berlijn, München, Wenen, Warschau, Amsterdam, Londen, Rome, Parijs, Madrid, Lissabon, Stockholm, Kopenhagen. Maar ook over de Atlantische Oceaan was hij een graag geziene gast in de Verenigde Staten, Canada en Brazilië.

Grote dirigenten zoals Georg Solti, Ernest Ansermet, André Cluytens, Rafael Kubelick, Igor Markevitch, Colin Davis, Bernard Haitink, Pierre Boulez, om er maar enkele te noemen, leerden de uitzonderlijke kwaliteiten van Louis waarderen en deden graag beroep op hem voor wereldcreaties of eerste uitvoeringen in België van moeilijke werken van onder meer Strawinsky, Milhaud, Rudolf Escher, Lutoslawski, of nog Penderecki.

Louis bezat een absoluut gehoor wat voor hem een bijzonder hulpmiddel was bij het vertolken van zijn vele concerten van hedendaagse muziek. Hij behoorde tot die klasse van solisten die een hele carrière lang paraat stonden en op wie in de moeilijkste omstandigheden beroep kon worden gedaan. Uitdagingen ging Louis Devos niet uit de weg.

Een van Louis’ meest internationaal besproken realisaties was de hoofdrol van Aaron in de verfilming van Schönberg’s opera Mozes und Aaron, gevolgd door de plaatopname ervan en een productie voor de Weense radio. Als kers op de taart was er de uitvoering in het Festspielhaus te Salzburg die door de Oostenrijkse regering werd aangeboden aan alle Europese en Amerikaanse radiostations ter gelegenheid van de viering van de 100ste verjaardag van de geboorte van Arnold Schönberg.

Maar Louis was veel meer dan alleen maar de bejubelde tenor. Aan het hoofd van het door hem geleide ensemble “Musica Polyphonica” waarvan ook zijn vrouw, Bernadette Degelin, deel uitmaakte, werd hij een knap dirigent die zich toelegde op historisch onderbouwde uitvoeringen van barokmuziek. De kwaliteit van zijn werk trok de aandacht van de muziekdirecteur van het platenhuis ERATO in Parijs die hem de opdracht gaf om met zijn ensemble niet minder dan twintig platen en Cd’s te realiseren. En plots was daar de wereldwijde erkenning voor zijn opzoekingswerk met de “Prix Mondial du disque” van Montreux.

In 1989 ontdekte Louis Devos het manuscript van de tweede onbekende versie van de “Messe des morts” van Gossec die hij eveneens bij Erato op CD vastlegde. Het werk was niet zonder belang want het had tot inspiratie gediend voor Mozart, Beethoven, Berlioz, Mahler en Shostakovitch. De opname ervan was goed voor een tweede “Grand prix du Disque” die Louis in ontvangst mocht nemen uit de handen van President Chirac.

Zijn veelzijdigheid bracht Louis Devos ook in de opera. Zonder een werkelijke operacarrière na te streven werden zijn kwaliteiten opgemerkt door onze Nationale Opera De Munt en door de operahuizen van Amsterdam, Parijs, Lyon, Dublin, de Scala van Milaan en de Covent Garden van Londen.

Zijn grote muzikale bagage en zijn enorme ervaring maakten hem tevens tot het ideale lid van internationale jury’s. De internationale zangwedstrijd van ’s Hertogenbosch bood hem het juryvoorzitterschap aan, maar ook in de internationale wedstrijden van Genève, Rome, Belgrado, de Bachwedstrijd te Leipzig en last but not least in onze eigen Koningin Elisabeth wedstrijd was Louis een zeer gewaardeerd jurylid.

Als ervaren podiumkunstenaar wou Louis Devos zijn kennis delen met aankomende jongeren en hij werd een alom gewaardeerd pedagoog aan het Koninklijk Conservatorium te Brussel maar ook aan de Conservatoria van Amsterdam en Maastricht. Aan de Internationale Haendel-Akademie te Karlsruhe gaf hij gedurende vele jaren Master classes in de barokpraktijk. Zijn talrijke oud-studenten zetten thans als solisten en pedagogen zijn werk voort.

Zowel de kunstenaar als de mens Louis Devos was in alle betekenissen van het woord een levensgenieter. Als innemende gastheer verstond hij de kunst om zijn gevoelens en zijn genot te beschrijven in een heerlijk proza van superlatieven waarbij hij zijn genodigden telkens opnieuw onvergetelijke momenten liet beleven die hij doorspekte met soms echt hilarische verhalen uit zijn rijk gevulde solistenloopbaan. De mens Louis stelde hierbij vaak luidop de vraag “waar hij het had verdiend dat hem zo’n heerlijk leven te beurt viel in vergelijking met het lot van zovele minderbedeelden”.

Ik wil er U allen toe aanzetten deze pagina te plaatsen in nagedachtenis van de fascinerende blijde kunstenaar die hij was, in dankbaarheid voor wat hij voor ons allen heeft betekend en omwille van zijn levensfilosofie die ons heeft getoond welke kracht er schuilt in het positieve denken. Laat ons deze prachtige kunstenaar doorheen zijn levensvisie blijven gedenken.