Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Micha Kat

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen

Micha Kat (Amsterdam, 5 april 1963) is een Nederlandse journalist, gespecialiseerd in juridische onderwerpen met accent op advocatuur en accountancy. Kat schrijft over deze onderwerpen o.a. voor het Advocatenblad, advocatie.nl en accountingweb.nl. Ook heeft hij enkele boeken uitgebracht.

Loopbaan

Tussen 1990 en 2002 schreef hij voor NRC Handelsblad, aanvankelijk als stagiair en later als freelancer. Kat schrijft boeken en werkt anno 2008 vanuit diverse locaties in Zuidoost-Azië. Hij schrijft over juridische en buitenlandse onderwerpen, onder meer voor dagblad De Pers. Daarnaast adviseert Kat commerciële bedrijven en partijen, met name op het gebied van content voor hun websites en online public campaining. Een voorbeeld daarvan is de website schipholwanbeleid.nl die in opdracht van gebiedsontwikkelaar Chipshol mede door Kat werd ontwikkeld. Kat is verder betrokken bij het Nationaal Juristencongres, een carrière-evenement voor rechtenstudenten dat jaarlijks plaatsvindt in de RAI in Amsterdam.

Controverses en relletjes

  • Sinds 2002 schrijft Kat kritische artikelen over NRC Handelsblad op de websites De Gezonde Roker van Theo van Gogh, weblog Het Vrije Volk, zijn eigen site NRC Ombudsman en in zijn boek Lux, Libertas en Leugens. In januari 2008 werd Kat door NRC Handelsblad gedagvaard wegens – volgens het NRC – beledigende en onrechtmatige berichtgeving van Kat over de krant en een wetenschapsredacteur. Het NRC had volgens Kat een lovend artikel gepubliceerd over het medicijn Rimonabant waarbij mogelijke bijwerkingen als zware psychische klachten verzwegen werden. Na dreiging met juridische stappen verwijderde Kat de ergste verwensingen aan het adres van de wetenschapsredacteur, maar de zaak kwam toch voor de rechter. De voorzieningenrechter in Amsterdam stelde Kat in het gelijk, volgens de rechter was Kats stijl weliswaar provocerend en ongenuanceerd, maar niet onrechtmatig.
  • In 2004 werd Kat voor de rechter gedaagd nadat de integriteit van Hans Westenberg, vice-president van de Haagse rechtbank in zijn boek Topadvocatuur en op het weblog KlokkenluiderOnline in twijfel werd getrokken. De rechtbank oordeelde eind 2005 dat Kat met de publicatie niet onrechtmatig had gehandeld, wel oordeelde de rechter in 2008 dat de advocaat die door Kat aan het woord gelaten werd onrechtmatig handelde. Westenberg ging in maart 2008 in hoger beroep maar verloor de zaak. Er werd werd bewezen geacht dat Westenberg wel degelijk gebeld had met advocaten terwijl hij dit eerder onder ede ontkend had. Door justitie werd vervolgens voor Westenberg een vertrekregeling in gang gezet. In dezelfde zaak wordt ook voormalig rechter Kalbfleisch verdacht van meineed. De rijksrecherche voert onderzoek uit.
  • In 2008 werd Kat door De Telegraaf aangenomen als correspondent in Bangkok. Enkele dagen voor vertrek en – volgens Kat – zonder opgaaf van redenen werd dit aanbod door De Telegraaf teruggedraaid. Na dreiging met juridische stappen ontving Kat 10.000 euro schadevergoeding.
  • In 2008 werd Kat door Fortis gedagvaard omdat hij in publicaties op de weblogs KlokkenluiderOnline en hetvrijevolk schreef dat een topman van Fortis zich zou hebben aan pedofiele praktijken. Later was er sprake van een schikking; een daaraan gekoppelde ’Vaststellingsovereenkomst’ werd op 21 augustus 2008 door Kat, Maurice Lippens, Fortis NV en Fortis SA getekend. Kat mag blijven schrijven over Fortis-voorzitter Maurice Lippens in relatie tot pedofilie en gewelddadig kindermisbruik, maar dient bij een meningsverschil met Fortis de concept-artikelen dan eerst voor te leggen aan ‘een of meer door beiden aan te wijzen derde(n)’. Door Kat wordt dit gremium de Commissie Pedofilie Maurice Lippens genoemd.
  • In 2010 verstoorde Kat het verhoor van Nout Wellink door de commissie-De Wit. Vanaf de publieke tribune riep Kat dat de commissie vragen moest stellen over de Trilaterale commissie en de Bilderbergconferentie.
  • in 2011 werd Kat door een politierechter tot 120 uur dienstverlening veroordeeld wegens doodsbedreiging van Telegraaf-verslaggever Bart Mos. Kat zou de journalist telefonisch geinformeerd hebben dat hij een kogel door zijn kop kreeg, wat de rechter als „een concrete, gerichte vorm van bedreiging” beoordeelde. Kat zei naar Laos geëmigreerd te zijn en liet in een artikel op de website van HP/De Tijd weten dat hij in hoger beroep gaat. „Ik ga gehakt maken van De Telegraaf”, aldus Kat. In 2012 was hij terug in Nederland.

Publicaties

  • Publius Ovidius Naso: Minnekunst (Ars amatoria), uit het Latijn vertaald, ingeleid en van aantekeningen voorzien door Micha Kat. Baarn: Ambo Klassiek, 1993. ISBN 9026311818 (2e dr. 2000, Uitg. Flamingo: ISBN 9041404384)
  • Lux, Libertas en Leugens: het morele en journalistieke verval van NRC Handelsblad, Breda: Papieren Tijger, 2004. ISBN 9067281697
  • Topadvocatuur: in de keuken van de civiele rechtspraktijk, Amsterdam: Memory Productions, 2004. ISBN 9077640010
  • In-House bij de legal counsel, een bundeling van columns op de website advocatie.nl. Amsterdam: KSU, 2007. ISBN 9789077890301
  • Boekhoudfraude, 13 schokkende fraudezaken in binnen- en buitenland, auteurs Micha Kat en Pieter Lakeman, 2010. ISBN 9789079872145

Externe link

Bronvermelding

Bronnen, noten en/of referenties:

rel=nofollow

Wikiquote  Citaten van of over Micha Kat op Wikiquote

Overgenomen van "https://nl.wikisage.org/w/index.php?title=Micha_Kat&oldid=177912"