Ringstroom

Een ringstroom is in de oceanografie een in een betrekkelijk klein gebied bestaande gesloten zeestroom, het water stroomt in een ring rond.

De Golfstroom, die later overgaat in de Noordatlantische stroom, stroomt als een 'rivier' in de Atlantische oceaan. Echter wel als een meanderende rivier, oftewel met slingers en kronkels aan de zijkant. Het is gebleken dat de loop van de stroom zich in een week tijd wel 40 zeemijl naar links of rechts kan verplaatsen. Ook komt het voor dat zich bij het sterk meanderen van de stroom er ringstromen ontstaan, vergelijkbaar met de hoefijzermeren die langs grote rivieren voorkomen. Bij een gewone rivier levert dit een afgesloten, stilstaand water op, bij zeestromen ontstaat een rondstromende hoeveelheid water. Dit kan ervoor zorgen dat vlak bij de hoofdstroom het water met een flinke snelheid in tegengestelde richting stroomt. Hierbij zijn stroomsnelheden van meer dan 2 knopen (3,7 km/uur) geconstateerd. De diameter van de ringen ligt over het algemeen tussen de 60 en de 180 zeemijlen (= 100 tot 225 km).

De ringstromen die aan de noordkant van de stroom ontstaan hebben een warme kern met daaromheen een anti-cyclonale stroming (op het noordelijk halfrond met de klok mee). Ringstromen die aan de zuidkant ontstaan hebben een koude kern met daaromheen een cyclonale stroming (tegen de wijzers van de klok in).

De ringstromen in de Atlantische oceaan zijn de bekendste in hun soort, ze komen echter overal op aarde voor. Overal waar een zeestroom loopt zien we de aanwezigheid van (weliswaar kleine) ringstromen. Door gebruik van scheepswaarnemingen en satellietwaarnemingen van de oppervlakte-temperatuur van het zeewater wordt tegenwoordig de ligging van ringstromen nauwkeurig bijgehouden.