Wil Waardenburg

Wilhelmina Isabella Henriëtte Waardenburg (Arnhem, 16 januari 1915 – Amersfoort, 10 juni 1997) was kinderverzorgster, groeps- en activiteitenleidster, musicienne, muziekpedagoge en muziektherapeute. Zij stamde uit een artsenfamilie met sociale en artistieke interesses; haar vader, de Arnhemse ophthalmoloog en geneticus P.J. Waardenburg (1886-1979) werd wel als spreker gevraagd in de volkshogeschool Allardsoog te Bakkeveen. Haar broer Herman was longarts; haar zus Ellen werkte in een museum; haar zus Virginie was kunsthistorica en tekenares, en verzorgde o.m. illustraties en bandstempel van de door haar zwager Jan Boeke geëditeerde zangbundel voor Christelijke Jongeren Verenigingen CJVF en CJMV: “Vrolijk zingen wij” (1953). De musicus en muziekpedagoog Henk Waardenburg is haar (jongere) neef.

Na haar examen aan de School voor Maatschappelijk Werk (thans Sociale Academie) kreeg Wil Waardenburg een opleiding psycho-sociaal werk, en legde zij het staatsexamen piano af. In 1944 was zij met andere musici zoals Renske Nieweg (1911-2002) en Miep Zijlstra (1920-2011; vanaf 1946 redactrice van het maandblad Mens en Melodie) deelneemster aan een vakantiecursus Algemeen Vormend Muziekonderwijs van Willem Gehrels. Van eind 1949 tot halverwege 1951 studeerde zij oude muziek aan de Schola Cantorum Basiliensis, onder meer bij August Wenzinger en Ina Lohr; zeker met de laatste raakte zij bevriend.

Waardenburg werkte voordien al in de kinderbescherming als groeps- en later als activiteitenleidster op het gebied van handenarbeid, instrumentenbouw, muziek en drama in het jeugdzorgtehuis Zandwijk van de Stichting Maatschappij Zandbergen te Amersfoort, later ook in de bij diezelfde organisatie behorende tehuizen Treekerbergje, Ortthuis en Ingenborg aldaar. Tevens gaf zij algemeen vormend muziekonderwijs, instrumentale lessen (klavecimbel, blokfluit, gamba) en ensemble aan de muziekschool. Als muziektherapeute was zij betrokken bij psychiatrisch werk, en als stafdocent muziek en methodiek vanaf de oprichting in 1946 verbonden aan de sociaal-pedagogische opleiding Middeloo te Amersfoort. Ook was zij intensief: studieus en veelzijdig stimulerend actief in de Amersfoortse zanggroep “Het Nederlandse Lied”, opgericht en geleid door haar goede vriendin Renske Nieweg. Onder meer verzorgde zij voor die gemeenschap (leke)spelactiviteiten tijdens de jaarlijkse muziekkampen, waarvoor zij in de literatuur verhalende teksten uitzocht en tot spel bewerkte.

Enkele publicaties

Zij was auteur onder meer van bijdragen in Lex Wils (ed.) “Bij wijze van spelen. Creatieve processen bij vorming en hulpverlening” (Samsom, Alphen aan den Rijn 1973; 3e oplage 1977): “Muziek” (pp 217 t.m. 299) en “Wat maakt een activiteitengebied hanteerbaar?” (pp 300 t.m. 328, met de psycholoog Maks Kliphuis). Voorts van andere publicaties op het gebied van muziektherapie, zoals “Zo dat ze me kunnen horen: momentopnamen van Wil Waardenburg uit haar praktijk van het beoefenen van muziektherapie en het opleiden daarvoor” (met Lex Wils; Middeloo 1979). Van haar hand zijn ook talrijke liedzettingen voor zang- en speelgroepen in huismuziek; o.m. in de bijlagen bij het tweemaandelijkse Mededelingenblad van de Huismuziek (vereniging) (1952-1992), en in band 1 van “Nederlandse volksliederen in verschillende bewerkingen” (met Jan van Biezen en Jaap Geraedts; Snoek, Rotterdam z.j.).

Bronnen

• Lex Wils “Bij wijze van spelen: Creatieve processen bij vorming en hulpverlening” (1973)
• Maarten van der Linde en Johan Frieswijk “De volkshogeschool in Nederland 1925-2010” (2013)

informatie ooit verkregen van Wil van de Vijzel, Henk Waardenburg, Miep Zijlstra; eigen ervaringen met Wil Waardenburg.