Overleg:Leidinggevende

Religieuze leiders

Uitgeknipt uit deze versie

De meeste religieuze leiders leiden hun geloofsgenoten veelal naar expliciete verwijzingen en daaruit voortvloeiende begrippen uit het verre verleden. De foute (beperkte, afzonderlijke) uitleg die vrijwel allen geven spruit niet voort uit hetgeen geloofd wordt als geheel. Iets zien als geheel houdt in dat alles dat het omvat dan ook daadwerkelijk gezien moet worden, althans een volledig begrip erover hebben. Met name is dit voor religieus leiders een vereiste, gezien dezen zeer veel mensen beïnvloeden, thans negatief dus. Op de dalai lama na, zijn vrijwel religieus leiders teveel naar het verleden gericht, toegespitst op afzonderlijke, beperkte begrippen van eveneens weleer. Daarvan wordt vervolgens verondersteld dat de mens zich daar naar vormt, wat niet aansluit / te rijmen is met de voortdurend ontwikkelende mens. De mens ontwikkelt zich in begrippen, inzichten, kennis, normen en waarden, menselijkheid en meer, wat niet te beteugelen is op een natuurlijke manier. Door géén of beperkt een geloofsgemeenschap leiding te geven, werken deze zogenoemde / aanschouwde religieus leiders het in de hand (verloopt veelal naar een collectief onderbewustzijn) dat alle gelovigen meer-of-minder misleidt worden tot onjuiste overtuigingen. Veel wordt waarde gehecht aan doctrines, verouderde gewoonten en begrippen die níet eigentijds zijn, maar sterker nog, stammen uit tijden die nog ver voor de middeleeuwen liggen. Wél kan een beschouwing van het geheel genomen worden, om daar vervolgens al het voortvloeiende (ontwikkelingen) uit terug te herleiden, wat ook logisch is gezien al men ervaart (individueel en/of gezamenlijk) óók één geheel is, oftewel omvatten huidige perspectieven altijd perspectieven uit het verleden, wat andersom niet mogelijk is.

—Mendelo 8 apr 2014 00:26 (CEST)