Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Antonius Maria Zaccaria

Uit Wikisage
Versie door FA (overleg | bijdragen) op 17 jun 2013 om 17:06 (http://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Antonius_Maria_Zaccaria&oldid=35682213 Februari 13 mrt 2006)
(wijz) ← Oudere versie | Huidige versie (wijz) | Nieuwere versie → (wijz)
Naar navigatie springen Naar zoeken springen

Antonius Maria Zaccaria (Cremona, 1502 - 5 juli 1539) was afkomstig uit een voorname Italiaanse familie. Hij studeerde medicijnen in Padua en werd priester toen hij 26 was. Hij richtte onder de stadselite van Milaan geestelijke groepen op, die moesten doorwerken naar de brede massa.

In 1530 richt hij de congregatie van de barnabieten op, en enkele jaren later de vrouwelijke congregatie van de Engelen van Sint-Paulus. De Barnabieten houden zich bezig met onderwijs en volksmissies.

Het is op initiatief van Zaccaria dat op vrijdag de klokken luiden op het stervensuur van Jezus Christus en het veertigurengebed gebeden wordt tussen Goede Vrijdag en Pasen ter herinnering aan de begrafenis van Christus.

In 1897 werd hij heilig verklaard. Zijn feestdag wordt gevierd op 5 juli.

Literatuur

  • LANDI, MARCELLO, La presenza della Summa Theologiae di Tommaso d'Aquino nei primi due Sermoni di Antonio Maria Zaccaria in Barnabiti Studi 20 (2003), pagg. 69-81
  • LANDI, MARCELLO, Sant'Antonio Maria Zaccaria. Contesto storico-culturale e presenza della Summa Theologiae di san Tommaso d'Aquino nei suoi primi tre sermoni, in Sacra Doctrina. Studi e ricerche n. 52 (3/2006), pp. 46-81