Unm

unm is het Antwerpse theatercollectief dat in 2007 werd opgericht door Kyoko Scholiers, Louis van der Waal en Maarten Westra Hoekzema.

Artistieke visie: De drie van unm delen een liefde voor de tabula rasa en gaan op zoek naar steeds nieuwe vormen waarin met humor en liefde gekeken wordt naar de mens en de geweldige complexiteit van zijn zwaktes. Vooral de pogingen tot contact tussen twee mensen interesseert hen heel erg. Ze vertrekken consequent van een wit blad. Liefde voor de menselijke zwaktes en melancholie, doorspekt met een zekere ironie, zijn terugkomende ingrediënten bij het trio. unm steeds op zoek naar aparte locaties voor elk nieuw project. Zo speelde unm onder meer in bibliotheken en aula's, in, op en voor vervallen huizen en hun voor- of achtertuin,... Voor 'Tussen hond en wolf' nam unm haar hele publiek mee op een kar, voortgetrokken door een tractor, doorheen vergeten stukken stad.

Projecten unm: - Bye Bye Buchenwald (première 2007, STUK) - Tussen hond en wolf (première 2009, Zomer Van Antwerpen) - De openbaring (première 2010, Huis Van Bourgondië) - De Verleiding (première 2011, STUK) - The house that built us - in samenwerking met choreograaf Koen De Preter (première 2012, Zomer Van Antwerpen)

Kyoko Scholiers studeerde af in de richting Toneel op het Herman Teirlinck Instituut (2003) en speelde sindsdien bij onder andere De Roovers (Alcestis - Goat Song), De Zweep (Show), HETPALEIS (Kumari, Armandus de Zoveelste), Antigone (The Golden Boy), tg Struiken (The only good woman is a dead woman) en Tom Van Dyck's De Kempvader (Kaatje is verdronken). Ze is nauw verbonden aan Comp.Marius, met wie ze sinds 2003 in binnen- en buitenland toert (Macht der gewoonte, Manon van Jean van Florette, De Sunshineboys, Republiek der Dromen, De kleine onderneming, Allen die vallen, Een Hollander ontdekt Vlaanderen). Daarnaast was ze te zien in films als Any Way the Wind Blows (Tom Barman), Rosie (Patrice Toye), De Hel van Tanger (Frank Van Mechelen), Het Achterland (Dorothée Vanberghe), Sextet (Eddy Terstall) en in de TV-reeksen Stille Waters (Frank Van Mechelen), Het Eiland (Jan Eelen), Monster (Stef Lernous en Jonas Govaert), Code 37 (Tim Mielants) en Rang 1 (Toon Van Slembrouck). Voor BRONKS schreef ze Stopcontact (2004). In 2010 werd ze bekroond met de Dioraphte Stimuleringprijs voor haar project BRIEF, dat ze samen met Ruth Becquart op poten zette. Hiervoor onderhield ze een jaar lang handgeschreven correspondenties met mensen van over de hele wereld. Het resultaat was te beluisteren in een installatie, die momenteel internationaal reist. In 2011 werkte Kyoko in opdracht van Ensemble Polyfoon in residentie in de Cité Internationale Universitaire de Paris aan JEANNE. Deze voorstelling, geïnspireerd op de processen van Jeanne d'Arc, speelde begin maart 2012-2013 in kerken. In 2013 schreef ze 'Ik heb de zon zien zakken' voor Vrijstaat 0, in het kader van Zeekaravaan.

Louis van der Waal studeerde in 2003 af op het Herman Teirlinck Instituut en speelde bij Garifuna (Hallo, Ween), Kim Van Kooten/Porgy Franssen (Met Grote Blijdschap), Het Toneelhuis (Dood van een Handelsreiziger- waarmee van der Waal ook de Berlijnse Schaubühne bespeelde - en Strinberg), Lantaren-Venster (Charms), Sarah Moeremans (Roostattoo - een voorstelling die de Ton Lutsprijs won -, Alleen in je wereld, There are people dying), Generale Oost (Darling you're free), De Veenfabriek/Moeremans/Robbrecht (Zieke Zielen), Antigone (Feydeau, The Golden Boy), Robbrecht/De Warme Winkel (!VOC!), Toneelhuis/Lotte Van den Berg (Gerucht), Eisbär (Gollygosh No!, Always cry at Endings en Collateral Damage), Abke Haring (Hout), HETPALEIS (Alexej, dat in 2011 geselecteerd werd voor Het Theaterfestival). Verder was van der Waal te zien in De Sunflyers (Tim Mielants), M!LF (Toreador Productions), De Parelvissers Tom Lenaerts, Miss Homeless (Daniel Lambrechts) en Duts (Herwig Ilegems). Voor Het Toneelhuis schreef hij samen met Benny Claessens en Sarah Moeremans Jachtkamp.

Maarten Westra Hoekzema studeerde af in 2004 af aan het Herman Teirlinckinstituut en ontving diezelfde zomer de Jong theaterwerkprijs Oostende, voor zijn zelfgeschreven monoloog Soms schrik ik van mezelf. Sindsdien speelde hij bij Cie. De Koe (De wet van engel), De Stijle/Want (De Grote Sportshow), Het Toneelhuis (Sprookjes), Wiener Festwochen Schaubühne (Turista), zijn eigen monoloog 'Ik ben een beter mens geworden', bij Het Gasthuis in Amsterdam, waar hij ook meespeelde in 'Los'. Hij speelde een opmerkelijke rol in de kortfilm Plan B, die de Jury en de Publieksprijs won op het Internationaal Kortfilmfestival Leuven in 2008. Daarnaast was Maarten columnist voor de jongerensite Gobots.be en scenarist voor o.a. Kanakna, de Vlaamse kinderboekenweek en Ketnet. Momenteel speelt Maarten in Mannheim bij David Weber-Krebs (Turn the lights out), en werkt hij in residentie in Portugal aan een hoorspel in opdracht van HETPALEIS.