Overleg:Hemel

SjorsXY

Gelovigen nemen aan dat er een hemel is, welke duidt op een plaats, bestaanssfeer of mentale toestand aan waar men na de dood heen kan gaan en die gekarakteriseerd wordt door het inherent aangenaam of gelukkig zijn van het (leven) daar. In de middeleeuwen noemde men het onder andere het empyreum, de zesde der zeven sferen; in overdrachtelijke zin: het paradijs. In veel van de wereldreligies en spirituele filosofieën worden meerdere vormen van hemels erkend. Deze aannames betreffend de periode nadat iemand overleden is sluiten niet aan bij diverse wetenschappen en aantoonbaarheden, met name de biologie en de psychologie. Namelijk houdt het begrip dood in dat er bij organismen geen levenssappen meer stromen in het lichaam, en dat daardoor de levensfuncties gestopt zijn, inclusief het denken. Bij mensen bestaat het denken uitsluitend uit het bewustzijn, onderbewustzijn, geheugen en gevoelens, en ontwikkelt zich naar opgedane ervaringen en waarnemingen. Gezien alles betreffend het leven langs deze weg al een wetenschappelijke onderbouwing / verklaring heeft, is er geen sprake van iets dat het lichaam zou verlaten na het overleiden, temeer alle levensfuncties simpelweg gestopt zijn, evenals planten en dieren ook op een gegeven moment dood gaan. Verder rest alleen nog de biochemie van de hersenen (waar de ziel zich zou huizen), waarvan de doorwerking aangetoond heeft dat het hierbovengenoemde zo tot stand komt en wanneer het niet tot stand komt, danwel stopt tot stand te komen.

Uit het artikel gehaald. Geschreven door SjorsXY, laatste versie van zijn tekst was special:redirect/revision/52591.