Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Chas Gerretsen
| Chas Gerretsen | ||
| Wederzijds Wantrouwen-Chas Gerretsen met een Caribinero, Santiago, Chili | ||
| Wederzijds Wantrouwen-Chas Gerretsen met een Caribinero, Santiago, Chili | ||
| Algemene informatie | ||
| Volledige naam | Chas Gerretsen | |
| Geboren | 22 juli 1943 | |
| Geboorteplaats | Groningen | |
| Land | Nederland | |
| Werk | ||
| Jaren actief | 1968-1989[1] | |
| Genre(s) | portretten, documentaires, reportages, journalistiek, oorlogfoto's, artistiek[2][3] | |
| Beroep | fotograaf en cineast | |
 Informatie over RKD-profiel bij het Rijksbureau voor Kunsthistorische Documentatie(en) IMDb-profiel | ||
Charles (Chas) Gerretsen (Groningen, 22 juli 1943) is een Nederlands fotograaf en cineast. Hij fotografeerde en filmde wereldwijd tijdens oorlogen en andere gebeurtenissen. Zijn foto van de Chileense generaal Pinochet werd wereldwijd bekend. Later vertrok hij naar Hollywood en was hij als fotograaf betrokken bij meer dan honderd films.
Biografie
Begin van zijn wereldreis
Hij werd geboren in de stad Groningen en in 1961 vertrok hij op 18-jarige leeftijd van het nabijgelegen Haren naar Australië.[1] Tijdens zijn werk daar als krokodillenjager begon hij met fotograferen. Twee jaar later vertrok hij voor twee jaar naar de Verenigde Staten. Hier maakte hij zijn eerste filmbeelden en verdiende er de kost als cowboy, en ook nog een tijd als beroepsmilitair voor het Amerikaanse leger in Midden-Amerika.[4] Hier verbasterde zijn voornaam naar Chas (uitspraak: Tjez).[1]
Zuidoost-Azië
Tussen 1965 en 1972 verbleef hij in Zuidoost-Azië, waaronder als fotograaf tijdens de Vietnamoorlog in Vietnam zelf, Cambodja en Laos.[3] Over oorlog zei hij eens: "Oorlog is als een vrouw. Het kan slecht gaan, maar het is erg opwindend."[5] In deze tijd was hij fotograaf, assistent-cameraman en geluidsman voor de televisie.[4]
Tijdens zijn oorlogsreportages ontsnapte hij een paar keer aan de dood. Er werd onder meer een kogel door zijn bed geschoten toen hij naar de wc was. Meerdere collega's in die tijd misten een arm, been of oog en tijdens zijn werk zag hij duizenden doden. Een contrast was het hoge loon van soldaten, waardoor het ook voorkwam dat er in het oorlogsgebied droppingen werden gedaan met luxegoederen als ijsjes en Coca Cola. Zijn beelden van de oorlog haalden wereldwijd het nieuws, die van terrasjes in Saigon in dezelfde tijd echter niet.[6]
In deze jaren hield hij zich op in Birma (bouw van de Dodenspoorlijn, 1967), Cambodja (1968), Zuid-Vietnam (1968-1969) en opnieuw Cambodja (1970-1972). Tussendoor was hij nog vijf dagen in Oost-Pakistan (1970) waar hij een reportage maakte van de cycloon Bhola die een half miljoen dodelijke slachtoffers eiste. Op zoek naar werk vertrok hij in 1973 naar Argentinië.
Foto van Pinochet
Acht dagen na de staatsgreep in Chili[1] maakte hij een foto[7] die wereldwijd bekend werd. Hij nam hem op 19 september 1973 tijdens een mis in de Iglesia de la Gratitud Nacional die werd bezocht door de nieuwe machthebbers. De foto werd op grote schaal afgedrukt door persbureaus en instituten, en op pamfletten en spandoeken van zowel voor- als tegenstanders.[1] Bij het nemen vroeg hij Pinochet om zijn zonnebril af te doen. Die weigerde echter met de woorden: "Ik ben Pinochet."[8]
In 1974 werd hij voor zijn fotoreportage van de Staatsgreep bekroond met een Robert Capa Gold Medal, een prijs die vernoemd is naar de oorlogsfotograaf Robert Capa en wordt toegekend aan fotografen die buitengewoon veel moed hebben getoond.[1] De gehele collectie uit zijn periode in Chili (1973-1974) bestaat uit vijfduizend negatieven in zwart-wit en duizend dia's in kleur. Deze zijn grotendeels in het beheer van het Nederlands Fotomuseum.[9] Een afdruk uit 2012 van een van zijn foto's over het regime in Chili uit 1973 werd in 2013 verkocht voor 3.800 dollar.[10]
.jpg){kind=link}
Hollywood
Van 1975 tot 1989 werkte hij in Hollywood, waaronder op de set van Francis Ford Coppola. Als fotograaf werkte hij mee aan meer dan honderd films. Ook was hij verantwoordelijk voor de modellering van acteurs in oorlogsfilms, zoals van Dennis Hopper in de film Apocalypse now (1979).[1][2] In 1978 richtte hij het agentschap Mega Productions op. Hij had foto's van bijna alle sterren in Hollywood in zijn portefeuille.[3]
Na 1989
Hij beëindigde zijn professionele carrière in 1989. Sindsdien zeilt hij met een schip langs landen als Tanzania en Thailand en verdient hij aan het vervoeren van passagiers.[1]
Literatuur
- Wim van Sinderen et al. (2002) Gerretsen, Chas (pag. 124-125) in: Fotografen in Nederland: een anthologie 1852-2002, Ludion, Amsterdam; Fotomuseum, Den Haag, ISBN 978-9076588353
- Veronica Hekking (2002) Een foto als voertuig van de macht - Gebruik en hergebruik van Chas Gerretsens portret van Augusto Pinochet in: Nelke Bartelings et al. (2002): Beelden in veelvoud - De vermenigvuldiging van het beeld in prentkunst en fotografie, Leids Kunsthistorisch Jaarboek 12, Leiden, ISBN 978-9074310840, pag. 409-426.
Bronnen, noten en/of referenties
|