Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Carl August Ferdinand Schwartz
Carl August Ferdinand Schwartz (Meseritz, Oost-Pruisen (nu Polen), 1817 – Londen, 1870)
Schwartz werd geboren in een joodse familie en kreeg de voornaam Solomon. Hij werd naar Berlijn gestuurd om te gaan studeren, en zou rabbijn worden, maar werd christen. Op 18 oktober 1837 werd hij in Berlijn in de Nazareth-Kirche gedoopt en nam, zoals gebruikelijk was, bij deze gelegenheid nieuwe voornamen aan. Hij studeerde theologie in Halle (Saale) bij o. a. Wilhelm Gesenius en August Tholuck, gevolgd door vier jaar in Berlijn bij o. a. Ernst Wilhelm Hengstenberg en August Neander.
Hij trad hij toe tot de London Society for Promoting Christianity Among the Jews en werd in 1842 toegewezen aan Constantinopel, en bezoekt onderweg de Hongaarse stad Pest (later samengevoegd tot Boedapest). Een jaar later stapte hij over naar de Vrije Kerk van Schotland en werkte tot 1848 in Berlijn.
Hij trouwde in 1843 met Maria Dorothea Saphir. Haar broer Adolf Saphir had in Pest een toespraak van Carl Schwartz beluisterd waarna hij concludeerde dat hij de messias had gevonden en het hele gezin christelijk was geworden.
Van 1849 tot 1864 werkte Schwartz in Amsterdam.
Maria Dorothea overleed op 15 oktober 1850. Daarna trouwde Carl met Cornelia van Vollenhoven, met wie hij nog vijf kinderen kreeg.
In 1850 begon hij met het kerkblad De Heraut, dat later decennialang de voornaamste spreekbuis was van de Gereformeerde Kerken in Nederland. Na zijn overlijden in 1870 volgde Abraham Kuyper hem op als hoofdredacteur.
Samen met Isaac da Costa richtte hij het Schotse Seminarie voor Missie thuis en in het buitenland 1852-1860 op en ondersteunde in 1861 de oprichting van de Nederlandse Vereniging voor Israël.
De joodse gemeenschap van Amsterdam was verontwaardigd over wat zij als agressieve zendingsactiviteit zagen en beschuldigde hem van proselitisme. In 1858 probeerde Samuel Abraham Hirsch hem te vermoorden. Op weg naar de preekstoel werd Schwartz neergestoken. Hij overleefde deze aanslag. In 1839 werd hij de eerste voorzitter van de Nederlands Hervormde Zendingsvereniging.
Hij bekritiseerde het liberalisme van de Nederlandse Missievereniging en pleitte voor de afschaffing van de slavernij in Suriname.
Zijn zoon Maarten Maartens werd een Nederlands schrijver.
Van 1864 tot zijn overlijden in 1870 was hij werkzaam in Londen. Daar werd hij predikant van de Palace Garden Church, en was een van de 80 Joodse gelovigen die in 1865 de Hebreeuwse Christelijke Alliantie stichtte. In 1866 werd hij redacteur van het tijdschrift Scattered Nation.
