Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Ronde van Vlaanderen
.png){kind=small} Ronde van Vlaanderen
| ||
| Bijnaam | Vlaanderens Mooiste | |
| Regio | Vlaanderen, België | |
| Datum | 1e weekend van april | |
| Organisator | Flanders Classics | |
| Classificatie | ||
| Discipline | Weg | |
| Type | Kassei- en heuvelklassieker | |
| Internationale kalender | UCI World Tour | |
| Geschiedenis | ||
| Eerste editie | 1913 | |
| Aantal edities | 102 (2018) | |
| Eerste winnaar | Paul Deman
| |
| Recentste winnaar |  Niki Terpstra
| |
| Rec. Bel. winnaar | Philippe Gilbert (2017)
| |
| Rec. Ned. winnaar | Niki Terpstra (2018)
| |
| Meeste zeges | Achiel Buysse  Fiorenzo Magni Eric Leman Johan Museeuw Tom Boonen  Fabian Cancellara (3 zeges) | |
| Wielersport | ||
De Ronde van Vlaanderen is een jaarlijkse wielerwedstrijd voor beroepsrenners in Vlaanderen. Ze wordt tegenwoordig altijd op de veertiende zondag van het jaar gereden en is sinds vele jaren een van de belangrijkste eendaagse wedstrijden, een zogenaamde klassieker. Sinds 1919 is de Ronde, zoals de wedstrijd vaak genoemd wordt, elk jaar gereden, ook tijdens de Tweede Wereldoorlog. De wedstrijd wordt ook Vlaanderens Mooiste genoemd.
Geschiedenis
De Ronde van Vlaanderen werd in 1913 voor het eerst georganiseerd door de sportkrant Sportwereld. Het was destijds gebruikelijk dat uitgevers van kranten en tijdschriften wielerwedstrijden organiseerden om hun uitgaven te promoten. Léon van den Haute, stichter en sterke man achter de schermen bij Sportwereld was ook de stichter van de eerste Ronde van Vlaanderen.[1] Later werd ten onrechte aangenomen dat journalist Karel Van Wijnendaele al van bij de start de inrichter van de Ronde was. Van Wijnendaele was de man van de marketing die vooral na de oorlog de Ronde haar legendarische uitstraling meegaf.
De Ronde van Vlaanderen was aanvankelijk, tot kort na de oorlog, vooral een Belgische wedstrijd. In de beginjaren werd de Ronde nog vaak op dezelfde dag gereden als Milaan-San Remo. De betere Italiaanse en Franse renners kozen doorgaans voor die laatste koers, waardoor de Ronde voor de oorlog slechts één niet-Belgische winnaar kende, de Zwitser Heiri Suter.
Na de Tweede Wereldoorlog begon de Ronde aan haar opmars als belangrijke internationale wedstrijd. Onder andere omdat de organisatoren van een aantal koersen de Challenge Desgrange-Colombo in het leven riepen, een soort voorloper van de wereldranglijst, waarvan de Ronde deel uitmaakte. Samen met onder meer Parijs-Roubaix behoort de Ronde van Vlaanderen tot de topwedstrijden in het wielrennen. De Ronde Van Vlaanderen maakte sinds 2005 deel uit van de Pro Tour. Vanaf 2011 behoort hij tot de UCI World Tour.
Eind 2008 kocht de holding De Vijver Media de Ronde, die samen met andere wielerklassiekers werd ondergebracht in de NV Flanders Classics.
Recordhouders zijn de Belgen Achiel Buysse, Eric Leman, Johan Museeuw, Tom Boonen, de Italiaan Fiorenzo Magni en de Zwitser Fabian Cancellara met elk drie overwinningen. Magni is zelfs de enige die de Ronde drie keer op rij wist te winnen. De succesvolste Nederlander is Jan Raas met twee overwinningen en twee derde plaatsen.
Louison Bobet (1955), Rik Van Looy (1962), Eddy Merckx (1975), Tom Boonen (2006) en Peter Sagan (2016) zijn de enige renners die de Ronde wonnen als wereldkampioen.
Parcours
In de eerste helft van de 20ste eeuw lagen de Vlaamse wegen er vaak slecht bij, zodat een selectief parcours relatief eenvoudig uit te tekenen was. Grote delen van de wedstrijd verliepen zo vanzelf op kasseiwegen. Halverwege de eeuw werden na de grote verbindingswegen ook meer en meer lokale wegen geasfalteerd, zodat de wedstrijd steeds meer moest uitwijken naar kleinere wegen en hellingen. Omdat het steeds moeilijker was de nodige kasseistroken aan te doen, werden uiteindelijk steeds meer hellingen opgenomen in het parcours. Het zwaartepunt van de wedstrijd verplaatste zich zo steeds meer naar de Vlaamse Ardennen.
De startplaats en de finish wijzigden herhaaldelijk doorheen de geschiedenis. Oorspronkelijk startte de Ronde in Gent (tot 1976). Later werd de start achtereenvolgens overgeplaatst naar Sint-Niklaas (1977-1997), Brugge (1998-2016) en ten slotte Antwerpen (2017-...). De finish was oorspronkelijk eveneens in of rond Gent (tot 1972). Later werd dit Meerbeke (1973-2011) en nadien Oudenaarde (2012-...). Momenteel ligt de finishlijn aan de Minderbroederstraat, vlak bij het centrum van Oudenaarde.[2]
Na een relatief vlak begin slingert het parcours zich door de Vlaamse Ardennen richting finish. Het precieze parcours verandert elk jaar een klein beetje. Steeds moeten de renners zo'n twintig kilometer aan kasseistroken en tussen de vijftien en twintig heuvels overbruggen. Geen enkele is erg hoog, maar ze zijn vaak wel erg steil en hebben veelal kasseien als ondergrond. Doordat alle moeilijke passages in de tweede helft van de koers liggen is er in de finale geen enkel rustig moment.
Van 1975 tot en met 2011 waren de Muur van Geraardsbergen en de Bosberg meestal de laatste twee hellingen die werden beklommen voor de finish.
Door de overplaatsing van de finish naar Oudenaarde in 2012, verloren de Muur van Geraardsbergen en de Bosberg hun rol en werden zij geschrapt uit het parcours. Sindsdien worden de Oude Kwaremont en de Paterberg drie maal beklommen in de finale.
In 2014 werd het parcours wederom aangepast. Sindsdien is de Oude Kwaremont de eerste klim van de dag. Nadien wordt een grote lus afgelegd met hellingen en kasseistroken. Na de tweede passage van de Oude Kwaremont en de eerste maal Paterberg volgen in de slotlus een reeks van zware kasseihellingen (Koppenberg, Steenbeekdries, Taaienberg, Kruisberg (Oudestraat) en tot slot opnieuw de Oude Kwaremont en Paterberg).
In 2017 werd de Muur van Geraardsbergen opnieuw opgenomen in het parcours, echter op honderd kilometer voor de finish. Antwerpen werd de nieuwe startplaats.
Hellingen in 2018
|
Oude Kwaremont (1e maal) |
Tenbosse |
Koppenberg |
Hellingen beklommen in de Ronde
Hellingen (soms) niet vermeld in het wedstrijdboek
Belangrijke kasseistroken
Erelijst
Meervoudige winnaars
Renners in het cursief gedrukt zijn renners die nu nog actief zijn.
| Overwinningen | Renner | Land | Jaren |
|---|---|---|---|
| 3 | Achiel Buysse | België |
1940 + 1941 + 1943 |
| Fiorenzo Magni | Italië |
1949 + 1950 + 1951 | |
| Eric Leman | België |
1970 + 1972 + 1973 | |
| Johan Museeuw | België |
1993 + 1995 + 1998 | |
| Tom Boonen | België |
2005 + 2006 + 2012 | |
| Fabian Cancellara | .png){kind=small} Zwitserland |
2010 + 2013 + 2014 | |
| 2 | Gerard Debaets | België |
1924 + 1927 |
| Romain Gijssels | België |
1931 + 1932 | |
| Briek Schotte | België |
1942 + 1948 | |
| Rik Van Steenbergen | België |
1944 + 1946 | |
| Rik Van Looy | België |
1959 + 1962 | |
| Walter Godefroot | België |
1968 + 1978 | |
| Eddy Merckx | België |
1969 + 1975 | |
| Jan Raas | Nederland |
1979 + 1983 | |
| Edwig Van Hooydonck | België |
1989 + 1991 | |
| Peter Van Petegem | België |
1999 + 2003 | |
| Stijn Devolder | België |
2008 + 2009 |
Overwinningen per land
| Overwinningen | Land |
|---|---|
| 69 | België
|
| 10 | Italië, Nederland
|
| 4 | Zwitserland
|
| 3 |  Frankrijk
|
| 2 |  Duitsland |
| 1 |  Denemarken,  Noorwegen,  Slowakije,  Verenigd Koninkrijk
|
Wielertoeristen
Sinds 1999 kunnen wielertoeristen de dag voor de Ronde het parcours, of een deel daarvan, afleggen. Het is een van de populairste tochten voor wielertoeristen. Op 3 april, een dag voor de Ronde van 2009, fietsten 19.000 wielertoeristen uit dertig verschillende landen hun Ronde. Dat is een record. 3.750 daarvan legden het volledige parcours af. Op 1 april 2017 reden 16.000 wielertoeristen hun Ronde. Ze kwamen uit meer dan vijftig landen naar Vlaanderen.
Ronde van Vlaanderen voor vrouwen
| Ronde van Vlaanderen voor vrouwen
| ||
| Bijnaam | Vlaanderens Mooiste | |
| Regio | Vlaanderen, België | |
| Datum | 1e weekend van april | |
| Organisator | Flanders Classics | |
| Classificatie | ||
| Discipline | Weg | |
| Type | Kassei- en heuvelklassieker | |
| Internationale kalender | UCI Women's World Tour | |
| Categorie | 1.WWT | |
| Geschiedenis | ||
| Eerste editie | 2004 | |
| Aantal edities | 15 (2018) | |
| Eerste winnaar |  Zoelfia Zabirova
| |
| Recentste winnaar | Anna van der Breggen
| |
| Rec. Bel. winnaar | Grace Verbeke (2010)
| |
| Rec. Ned. winnaar | Anna van der Breggen (2018)
| |
| Meeste zeges | Mirjam Melchers-van Poppel Judith Arndt (2 zeges) | |
| Wielersport | ||
Sinds 2004 wordt de Ronde van Vlaanderen voor vrouwen georganiseerd. Het parcours start op de markt van Oudenaarde en eindigt in Meerbeke. De afstand bedraagt ruim 140 km en er moeten vijf kasseienstroken en tien hellingen beklommen worden. Het record staat, met 2 overwinningen, op naam van de Nederlandse Mirjam Melchers-Van Poppel (2005 en 2006) en de Duitse Judith Arndt (2008 en 2012). De wedstrijd maakte tot 2015 deel uit van de Wereldbeker voor vrouwen en vanaf 2016 van de UCI Women's World Tour.
Erelijst
Meervoudige winnaars
| Overwinningen | Renner | Land | Jaren |
|---|---|---|---|
| 2 | Mirjam Melchers-Van Poppel | Nederland |
2005 + 2006 |
| Judith Arndt | Duitsland |
2008 + 2012 |
Overwinningen per land
| Overwinningen | Land |
|---|---|
| 6 | Nederland
|
| 3 | Duitsland |
| 2 | Verenigd Koninkrijk
|
| 1 | België, Italië, Rusland*,  Verenigde Staten
|
* Zoelfia Zabirova komt vanaf 2005 uit voor Kazachstan.
Trivia
- De langste editie vond plaats in 1913: 324 kilometer.
- De traagste Ronde was in 1923: 26,223 km/u.
- De snelste Ronde ooit was de editie van 2001: 43,580 km/u.
- De jongste winnaar van de Ronde van Vlaanderen was Rik Van Steenbergen, in 1944 op 19-jarige leeftijd.
- De oudste winnaar van de Ronde van Vlaanderen was Andrei Tchmil, in 2000, op 37-jarige leeftijd.
- In de periode 1915-1918 werd er door oorlogsomstandigheden geen Ronde van Vlaanderen gefietst. Wel werd op 22 augustus 1915 een alternatieve Ronde gefietst op de wielerbaan van Evergem over 150 km. Leon Buysse won voor Oskar Goetgebuer en Albert Desmedt.
- Tijdens de Tweede Wereldoorlog was het verplicht met een vast verzet te rijden. Dit om concurrentievervalsing te voorkomen: door de hoge kosten van versnellingsapparaten konden niet alle renners er een veroorloven.
- Aan de Paddestraat, een kasseiweg in Velzeke-Ruddershove, staat een monument voor de Ronde van Vlaanderen, waarop een erelijst met de winnaars is aangebracht voor elk jaar waarin de Ronde langs deze weg passeerde.
- In 2010 werden tijdens de Ronde opnames gemaakt voor De Ronde, een fictiereeks voor één van Jan Eelen die zich volledig afspeelt tijdens de Ronde van Vlaanderen.
- De Ronde van Vlaanderen vormt samen met Milaan-San Remo, Parijs-Roubaix, Luik-Bastenaken-Luik en de Ronde van Lombardije "De 5 Monumenten".
Dorp van de Ronde
Jaarlijks wordt een bepaald dorp op het parcours in de kijker gezet, het "Dorp van de Ronde". In dit dorp vinden dan tal van feestelijkheden plaats. Daarbij wordt iemand of iets - dat gestalte gaf aan de Ronde van Vlaanderen - gehuldigd of herdacht.
- 2000: Ingelmunster - Eric Leman
- 2001: Kwaremont, Kluisbergen - Karel Van Wijnendaele
- 2002: Aarsele, Tielt - Roger Decock
- 2003: Eeklo - Noël Foré
- 2004: Lichtervelde - Henri Van Lerberghe
- 2005: Brakel - de hellingen van de Ronde
- 2006: Ichtegem - Jules Vanhevel
- 2007: Gavere - Arthur Decabooter
- 2008: Bellegem - Germain Derycke
- 2009: Wetteren - Achiel Buysse
- 2010: Desselgem - Briek Schotte
- 2011: Zwalm - de Molenberg
- 2012: Torhout - Karel Van Wijnendaele
- 2013: Rekkem - Paul Deman
- 2014: Heule - Gerard Debaets
- 2015: Zwevegem - Marcel Kint
- 2016: Tielt - Roger Decock en Briek Schotte
- 2017-2020: Sint-Niklaas, Hamme-Zogge, Berlare, Aalst, Erpe-Mere, Herzele en Zottegem
Externe links
Bronnen, noten en/of referenties
|