Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Herman Vos (Belgisch politicus)
Herman Vos (Antwerpen, 30 maart 1889 - 12 mei 1952) was een Belgisch Vlaams-nationalistisch en socialistisch politicus.
Levensloop
Vos begon zijn loopbaan als stadsambtenaar in Antwerpen en werd journalist. Tijdens WO I trad Vos toe tot de Raad van Vlaanderen en na de oorlog werd hij veroordeeld tot drie jaar hechtenis.[1]
Nadat hij in 1920 vervroegd vrijkwam, werd hij de hoofdredacteur van de nationalistische bladen De Ploeg (1920-1925), Het Vaderland (1926-1932) en De Schelde (1928-1933). Van 1925 tot 1932 was hij voor de Frontpartij namens het arrondissement Antwerpen lid van de Kamer van Volksvertegenwoordigers en was er Frontpartij-fractieleider. In december 1928 was hij de architect van de Borms-verkiezing en maakte er in feite een referendum voor amnestie van.
Nadat hij in 1932 niet meer herkozen werd als parlementslid, was hij in 1933 betrokken bij de onderhandelingen tot de oprichting van het VNV. De sociaaldemocratische en vrijzinnige Herman Vos trad echter niet toe tot de partij en stapte over naar de BWP. Hij leidde er het Bureau voor Sociaal Onderzoek en werd er in 1935 nauw betrokken bij de uitwerking van het Plan van de Arbeid. Ook werd hij redacteur bij het dagblad Vooruit en het blad Leiding rond de figuur van Hendrik De Man.
Voor de BWP zetelde hij van 1936 tot aan zijn overlijden in 1952 in de Belgische Senaat: van 1936 tot 1946 als provinciaal senator voor Antwerpen en van 1946 tot 1952 als rechtstreeks gekozen senator voor het arrondissement Antwerpen. Tijdens de Tweede Wereldoorlog was hij lid van de ondergrondse BWP en van het Politiek Comité van de Weerstand dat de Belgische regering in ballingschap van informatie voorzag. Hierdoor maakte hij in feite deel uit van het Verzet.
Na de oorlog volgde hij een ministeriële loopbaan: van 1944 tot 1946 was hij minister van Openbare Werken en van 1946 tot 1947 van Openbaar Onderwijs. Van 1950 tot 1951 was hij Belgisch afgevaardigde bij de Verenigde Naties.
Hij overleed op 12 mei 1952 na een slepende ziekte en werd begraven op het Antwerpse Schoonselhof.[2]
Publicaties
- Vos schreef talrijke artikels in onder meer De Schelde, Dietsche Warande en Belfort, Volksgazet, Vooruit.
Literatuur
- P. GEYL, Herman Vos en de Vlaamse Beweging, in: Historicus in de Tijd, Utrecht, 1954.
- Paul VAN MOLLE, Het Belgisch Parlement, 1894-1972, Antwerpen, 1972.
- Kurt HIMPE, Herman Vos, van frontpartij naar Belgische Werkliedenpartij, 1996
- Luc VANDEWEYER, De vertrouwelingen van Herman Vos in 1933. Een brief over zijn afscheid van het Vlaams-nationalisme in: Wetenschappelijke Tijdingen, 2008
| Bronnen, noten en/of referenties
|
| Voorganger: August Balthazar |
Minister van Openbare Werken 1944-1946 |
Opvolger: Jean Borremans |
| Voorganger: Léo Collard |
Minister van Openbaar Onderwijs 1946-1947 |
Opvolger: Camille Huysmans |