Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Jan Bakker (Engelandvaarder)
Jan A. Bakker (Eibergen, 12 augustus 1922 - Den Haag, 7 mei 2016) was Engelandvaarder, officier bij de luchtmacht en spion.
Jan Bakker werd als jongste zoon van August Johan Bakker en Angelika Bakker-Wilhelm geboren in Huize 't Simmelink, de burgemeesterswoning in Eibergen. Zijn vader was kolonel bij het KNIL en Jan groeide de eerste jaren op in Bandung. Hij leerde met een luchtbuks schieten en werd een goede bokser. Het huwelijk van zijn ouders eindigde in een echtscheiding, waarna zijn moeder hertrouwde met Aleid Gerhard van Tricht, de latere generaal. Jan werd naar Nederland gestuurd om zijn HBS opleiding te volgen en woonde in een internaat in Den Haag. Hij was 18 jaar toen de oorlog uitbrak.
Hij probeerde al snel om via de zuidelijke route naar Engeland te gaan, maar toen zijn contactman bij de Franse grens niet kwam opdagen, besloot hij terug te gaan. Van Tricht was inmiddels militair attaché in Bern geworden en regelde een visum voor zijn stiefzoon, zodat deze in Zwitserland geologie en criminologie kon studeren. Ook hielp hij van Tricht met het organiseren van vluchtroutes. En hij beklom de Mont Blanc.
In 1943 vertrok Jan als Pierre Thierry naar Engeland. Zijn reis via Frankrijk, Spanje, Portugal en Gibraltar slaagde, en na een bezoek aan de koningin werd hij naar Australië gestuurd. Die reis duurde 76 dagen. Daar kreeg hij een para- en officiersopleiding. Terwijl hij voor een blindedarmoperatie in een ziekenhuis lag, verongelukten enkele jongens uit zijn opleidingsgroep. Terwijl hij in Australië was, bedacht Jan springschoenen [1]. Dat waren schoenen met ijzeren veren onder de zolen. Hiermee zouden parachutisten veiliger kunnen landen.
Na de Tweede Wereldoorlog diende hij onder generaal Spoor, die hem hoofd veiligheidsgroeo van de Tijgerbrigade in Semarang maakte. Hij zag er erg Hollands uit (blank, rossig haar) waardoor niemand zich realiseerde dat hij vloeiend Bahasa sprak. Dit hielp hem bij zijn opsporingen en ondervragingen. Hij trouwde met Edith D'Arnaud van Boekholz. Eind 1949 verlieten zij Indonesië, hij per vliegtuig, zij met hun zoontje Jack per boot.
Omdat hij bij de Nederlandse Inlichtingendienst Buitenland (NIB) werkte, werd hij in 1955 wegens onverenigbare taken uit zijn officiersfunctie bij de luchtmacht ontheven en in Nieuw-Guinea aangesteld als hoofd veiligheidsdienst van het Commando Landmacht. Door zijn informatie was de Nederlandse bevelhebber in 1960 op de hoogte van het 4-fase aanvalsplan van Indonesië op Nieuw-Guinea. Hiervoor werd hij in 1961 benoemd tot Ridder in de Orde van Oranje-Nassau. In 1971 werd hij bevorderd tot Officier O.N. op voordracht van Joseph Luns, toen secretaris-generaal van de NAVO.
Jan Bakker was enthousiast jager. Hij pachtte een jachtterrein bij Oudewater, Haastrecht en Moordrecht. Hij woonde de laatste jaren in de Oranjeflat op Scheveningen.
| Bronnen, noten en/of referenties
|
