Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Hilde Nijs
Hilde Nijs (Ninove, 1951) is een Belgische kunstenaar. Zij woont en werkt in Ninove.
Biografie
Op haar twaalfde won Hilde Nijs een Nationale Wedstrijd voor Schilderkunst in Oostende. Hier ontvangt ze haar eerste schilderskoffer.
Ze doorliep haar middelbare studies aan het Regina-Caeli lyceum in Dilbeek. Ze kreeg een artistieke opleiding aan de afdeling Sint-Lucas van het Imelda-Instituut te Brussel en vier jaar opleiding "sierkunsten en kunstambachten" aan de Stedelijke Academie voor Schone Kunsten in Aalst. In 1984 richt de kunstenaar haar eigen atelier, Kunstatelier Nijs, op. Voordien leidde ze het centrum voor experimentele kunst in Roosdaal.
Haar persoonlijke benadering van het glasraam in al zijn facetten bezorgde haar talrijke opdrachten voor zowel kerken, particulieren als openbare gebouwen.
Naast talloze restauraties verwezenlijkte Hilde Nijs nieuwe glasramen voor onder meer de kerken van Teralfene (Affligem) en Kattem (Roosdaal), de kapel van het Rust- en Verzorgingstehuis O.L.V.Onbevlekt in Roosdaal, de sacristie van de kerk in Strijtem, de hall, raadzaal en bureel van de burgemeester in het gemeentehuis van Galmaarden.
Werk
Hilde Nijs gebruikt in haar werk als beeldend kunstenaar een mengeling van symbolen, de magische beeldentaal die iets onzichtbaars presenteert, alsook organismen en objecten die ogenschijnlijk niets met elkaar te maken hebben, zijn toch met elkaar verbonden door hun oorsprong en ontwikkeling. Zoals het spel der energie waarin afzonderlijke elementen talloze vormen aannemen die kriskras door elkaar lopen en dit toch niet zonder rede en logica. Deze figuren ontlenen hun bestaansrecht vanuit een voortdurende zoektocht naar de ziel, het vermogen om te zijn, het diepste "wezen enz. en zijn als een verhaal waar individuele interpretatie moeiteloos op losgelaten wordt.
Zo ontstaat een nieuw universum meestal bevolkt met androgyne figuren die de innerlijke eenheid nastreven en een dubbele betekenis hebben. Enerzijds het verenigen van de mannelijke en vrouwelijke aspecten in het zelf en anderzijds de kracht die hieruit ontstaat gebruiken naar de wereld toe. Haar ultieme droom namelijk de geestelijke wetenschap, gedreven door voortdurend bewegende raderen als een beeldenschat van het onderbewuste, moet leiden naar de verlichting van de ziel. Dit kan alleen als mannelijke en vrouwelijke elementen in evenwicht zijn met elkaar. Dan is er harmonie in de wereld. UTOPIA.
In haar werk is een constante aanwezigheid van holtes…. Of een soort toegang die uitnodigt tot…. of de suggestie naar een geheimzinnig ander gebied…of de afdaling naar de ziel….het diepste binnenste….het wezen…of het ontdekken van het "zijn" enz. Het oeuvre van Hilde Nijs´s ontstaat in de onontgonnen gebieden van de menselijke geest. Haar schilderijen zijn encyclopedische surrealistische wonderkamers.
Haar meest gekende werken zijn de schilderijenreeks De Wondere Wereld der Goepta's (1975) waarin ze een totaal nieuwe dynastie en maatschappij ontwikkeld. Deze statige figuren kenmerken zich door een hoofd met hoofddeksel en zonder ogen, neus en mond waardoor ze een sacrale, oneindige uitstraling krijgen. Ze zijn de grondleggers van haar huidig werk. De kunstenaar bevolkt vanuit haar intellectueel vermogen haar eigen universum met een soort wezens die creatieve processen analyseren uit haar interessegebieden op zowel muzikaal, literair, filosofisch, psychologisch, wetenschappelijk en geschiedkundig vlak.
Hilde Nijs vindt onderdak in galerij “Classic Art House” in de Magdalenastraat in Brussel.
Literatuur, Poëzie en Klassieke Muziek
Hilde Nijs kreeg de toestemming van Hugo Claus om het gedicht “Lucretius” + zijn auteursnaam, op een schilderij te plaatsen. Ook van Minister van Staat en culturele duizendpoot/schrijver/dichter Mark Eyskens en het Russisch-Amerikaans wonderkind/componist/schrijver Lera Auerbach krijgt ze toestemming hun poëzie op haar canvas te gebruiken.
Waar voorheen de schriftuur al gesuggereerd werd door middel van onleesbare tekens, worden die letters nu woorden die zinnen vormen en betekenis krijgen. Ook verwijzingen naar de muziek en muziekgeschiedenis vinden de weg naar haar canvas. Zo worden poëzie en literatuur alsook de klassieke muziek, kunstvormen die van jongs af een grote rol spelen in het leven van Hilde Nijs, de belangrijkste componenten in haar werk dat veel meer vraagt dan enkel en alleen het kijken.
Zoals een alchemist brouwt zij een mysterieus mengsel met al deze ingrediënten. Zo ontstaat een totaal nieuw universum, geen mooi landschap maar een wondere wereld die men ontdekt en leest zoals een filosofische tekst. Haar werk is een samenspel tussen denken en voelen en opent een perspectief naar de mensheid die op zoek is naar de essentie van het bestaan.
Hilde Nijs is voorzitter van ARTesMUSICA, een vereniging ter bevordering van Kamermuziek.
Zij is de artistieke medewerker van het Charlemagne Orchestra for Europe, het orkest van Maestro Bartholomeus-Henri Van de Velde.
Tentoonstellingen
Talrijke exposities onder meer in het
- Museum voor Architectuur in Luik
- Hoofdgebouw Kredietbank Brussel
- Kasteel van Schoten
- Home Van Der Stokken in Pepingen
- Belfortkelder in Aalst
- Koepoort Ninove
- Le Salon des Nations in Parijs
- Belgische Kunstenaars in New York
- Kasteel Coloma Sint-Pieters-Leeuw enz.
- Kasteel baron d'Empain in Edingen
- Kasteel Steenhout in Vollezele