Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Gerrit Schilder

Uit Wikisage
Versie door Mdd (overleg | bijdragen) op 4 dec 2019 om 12:41 (→‎Externe links: + {{commonscat}})
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
rel=nofollow

Gerrit Schilder jr. (1966) is een Nederlands architect, interieurarchitect, en meubelontwerper.

Loopbaan

Opleiding en eerste carrierestappen

In 1993 studeerde Schilder af aan de Hogeschool voor de Kunsten Constantijn Huygens in Kampen. Hij studeerde verder aan de Rotterdamse Academie van Bouwkunst, waar hij in 2002 afstudeerde op een ontwerp met Francesco Veenstra voor een nieuwe Station Rotterdam Centraal.

Met zijn afstuderen in 1993 won Schilder de BNI-prijs voor beste afgestudeerde interieurarchitect. Hij vestigde zich in Rotterdam waar hij met de studiegenoot Kasper Spormann het ontwerpbureau Bla Bla design bedoeld om betaalbare interieurobjecten te ontwerpen.[2] Later dat jaar won hij bij de Nederlandse Meubelprijzen de Prijs voor Jonge Ontwerper voor zijn stoel, genaamde Welcome, een stalen frame met een rubber deurmat als zitting.[2][3]

De Welcome stoel werd opgenomen in de collectie van Unica & Replica in Rotterdam, en de collectie van Leitmotiv in Amsterdam.[4] Andere productontwerpen, waaronder een tafellamp uit golfplaat, waren te zien bij Galerie Ecce in Rotterdam.[5]

Verdere carriere

Naast zijn werk als interieurontwerper begon Schilder eind jaren negentig als docent het CABK in Kampen, de voorganger van ArtEZ in Zwolle, en aan de Technische Universiteit Delft. Hij treed ook regelmatig op als gastdocent in binnen- en buitenland. Aan de Willem de Kooning Academie in Rotterdam was hij van 2003 tot 2006 coördinator van de afdeling interieurarchitectuur.

Van 2003 tot 2009 was Schilder voorzitter van de Beroepsvereniging Nederlandse Interieurarchitecten (BNI). In 2013 richtte hij met Hill Scholte het architectenbureau SchilderScholte architects op.

Werk

Exposities, een selectie

  • 1994: Casa Europea I, Bouwcentrum Antwerpen, Belgie.[6][7]
  • 1994. Interieur' 94, Zuid Laren, onder andere met werk van Eibert Draisma, Piet Hein Eek, Tejo Remy, en Henk Stallinga.[8]
  • 1995. De grenzen van het interieur. Centraal Museum Utrecht.[9]

Externe links

Wikimedia Commons  Zie ook de categorie met mediabestanden in verband met Gerrit Schilder op Wikimedia Commons.

rel=nofollow

Bronnen, noten en/of referenties

Bronnen, noten en/of referenties
  1. º Jolan Douwes. "Museum toont stoelen met kans." Trouw. 11-07-1995. Geraadpleegd op Delpher op 26-08-2018.
  2. 2,0 2,1 Henriette Bonarius. "Bekroonde meubelen van rubber en sloophout". Trouw,04-09-1993. Geraadpleegd op Delpher op 26-08-2018.
  3. º Thea Warmnelinck. "Meubelprijzen 1993 Uitgereikt: Natuurlijk en hergebruik soren," Leiden Courant. 6 september 1993, p. 24.
  4. º Jaap Huisman. "Van blaffende fietsbel tot eco-tv". de Volkskrant, 06-08-1994. Geraadpleegd op Delpher op 26-08-2018.
  5. º Jaap Huisman. "De kunst in dienst van het meubelstuk". de Volkskrant, 17-12-1994. Geraadpleegd op Delpher op 26-08-2018.
  6. º Jaap Huisman (1994) " Nederlands ontwerp leidt tot manische depressie". In: De Volkskrant, begin maart 1993.
  7. º "K.I.S. Artful facilities Amsterdam." in: Design: Tijdschrift voor vormgeving, 7e jaargang nr.4, (januari) 1994.
  8. º "Dag Week Wonen Interieur' 94 is groter dan ooit". Nieuwsblad van het Noorden. Groningen, 12-03-1994. Geraadpleegd op Delpher op 26-08-2018.
  9. º Jaap Huisman. "Interieurarchitectuur is aan binnenhuis ontsnapt". De Volkskrant, 25-07-1995. Geraadpleegd op Delpher op 26-08-2018.
rel=nofollow
rel=nofollow