Freddy Heineken

Alfred Henry Heineken
Freddy Heineken en Ab Doderer vertonen zich voor het eerst in het openbaar na de ontvoering in 1983, voor de pers.
Persoonlijke informatie
Bijnaam	Freddy (van Alfred)
Geboren	4 november 1923
Geboorteplaats	Amsterdam
Overleden	3 januari 2002
Overlijdensplaats	Noordwijk
School	HBS
Beroep	directeur
Bedrijf	Heineken

Alfred Henry (Freddy) Heineken (Amsterdam, 4 november 1923 – Noordwijk, 3 januari 2002), zoon van Henry Pierre Heineken, was een Nederlandse grootaandeelhouder en directeur van Heineken, de bierbrouwerij van zijn grootvader Gerard Adriaan Heineken.

Afstamming

Officieel is Freddy Heineken de kleinzoon van Maria Tindal (uit het adellijke geslacht Tindal) en Gerard Heineken. Onderzoek uit 2014 zou echter uitgewezen hebben dat zijn vader Henry Pierre een buitenechtelijk kind was en dus geen echte Heineken. Zijn biologische grootvader zou Julius Petersen zijn. Na het overlijden van Gerard Heineken in 1893, trouwde hij in 1895 met Maria Tindal, nadat ze reeds langer minnaars waren.

Loopbaan

Freddy Heineken bracht een deel van zijn jeugd al door in Noordwijk aan Zee, waar de familie een grote villa gekocht had. Heineken genoot zijn opleiding aan de HBS op het Kennemer Lyceum in Overveen.
Hij kwam in dienst van Heineken in 1941. Op dat moment was het bedrijf niet meer in bezit van de familie. Enkele jaren later kocht hij aandelen terug waardoor de familie weer een meerderheid van de aandelen van de onderneming in bezit kreeg. Om de zeggenschap over de onderneming bij de gewenste vergroting van het kapitaal te behouden, richtte hij vervolgens Heineken Holding op, die net iets meer dan 50% van de aandelen Heineken bezat terwijl hijzelf weer een meerderheid van de aandelen Heineken Holding aanhield. Later werd hij hoofd van de directie en toen hij in 1989 als zodanig terugtrad, was Heineken uitgegroeid tot een wereldwijd bekend merk.
Zelf hield hij zich graag ook bezig met de marketing van Heineken. Zo bedacht hij onder andere de lachende eerste 'e' en de slogan "Heerlijk, Helder, Heineken". Hij zei weleens: "Als ik niet bij Heineken was gaan werken dan was ik de reclame ingegaan".
Heineken overleed op 3 januari 2002 op 78-jarige leeftijd. Hij was getrouwd met Lucille Cummins. Hun dochter Charlene de Carvalho was zijn belangrijkste erfgename. Heineken werd op de Algemene Begraafplaats in Noordwijk aan Zee begraven, zie afbeelding.

Functies binnen Heineken

Hij kwam in dienst van Heineken NV en vervulde diverse functies tussen 1942 en 1951, daarna commissaris (1951-1958), gedelegeerde commissaris (1958-1964) Heineken NV, voorzitter en gedelegeerd lid raad van beheer (1962-2002), lid raad van bestuur (1964-1969), vicevoorzitter raad van bestuur (1969-1971), voorzitter raad van bestuur (1971-1989), voorzitter raad van commissarissen en gedelegeerd commissaris Heineken Holding NV (1989-1995).

Functies in het bedrijfsleven

Oprichter-directeur van filmmaatschappij Cineuropa BV (1963-1968); lid van de raad van commissarissen van Thyssen Bornemisza SAM, van de SHV, British Petroleum Maatschappij Nederland BV en de Algemene Bank Nederland.

Maatschappelijke functies

Vicepresident van de Corviglia Ski Club in Sankt Moritz; bestuurslid van onder meer de Amsterdamse Stichting voor de Historische Wetenschappen; lid van de kunstenaarssociëteit De Kring.

Heinekenprijs

Heineken was erg geïnteresseerd in wetenschap en technologie. Hij stelde daarom, net als zijn vader H.P. Heineken, verschillende Heinekenprijzen in.

Filmproducent

In 1963 produceerde Heineken de film Als twee druppels water van regisseur Fons Rademakers. Hij heeft zelf een cameo in de film. Een van de hoofdrollen werd gespeeld door Nan Los, een KLM-stewardess met wie hij een verhouding had. In 1969 verbood Heineken de openbare vertoning van de film 'om persoonlijke redenen'. De meest plausibele verklaring is dat dit een reactie was op het huwelijk van Los met autocoureur Gerard van Lennep. Pas in 2003, na de dood van Heineken, werd de film weer voor vertoning vrijgegeven, op televisie uitgezonden en vervolgens op dvd uitgebracht.

Eurotopia

Heineken gaf aan de Leidse geschiedkundige Henk Wesseling de opdracht een kaart te ontwerpen voor de Europese Unie, waar alle deelstaten zouden bestaan uit regio's en niet uit staten, het zogenaamde Eurotopia. Dit plan werd uitgewerkt door de Leidse historicus Wim van den Doel.

Ontvoering

Zie Ontvoering van Freddy Heineken voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

In 1983 werd hij met zijn chauffeur Ab Doderer slachtoffer van ontvoering. Ondanks betaling van een losgeld van 35 miljoen gulden (circa 16 miljoen euro) werden beiden niet vrijgelaten. Na een anonieme tip werden zij door de politie gevonden in een loods in het Amsterdamse havengebied. De ontvoerders bleken Cor van Hout, Willem Holleeder, Frans Meijer en Jan Boellaard te zijn. Martin Erkamps verrichtte hand-en-spandiensten. Het grootste deel van het losgeld werd later teruggevonden in de Zeisterbossen.

Onderscheidingen

Hij ontving het eredoctoraat in de rechten van de Universiteit van Rochester in 1989, de eretitel Master of Business Administration van INSEAD in 1989 en het eredoctoraat Doctor of Humane Letters van de Hofstra Universiteit te Hempstead, New York in 1996.

Vernoeming

Op 16 december 2005 is brug nummer 84 in Amsterdam vernoemd in de Freddy Heinekenbrug. Deze brug bevindt zich tegenover de voormalige Heineken brouwerij, nu in gebruik voor rondleidingen, maar ook vlak bij het hoofdkantoor van Heineken. Achter de voormalige brouwerij bevindt zich het Heinekenplein. Officieel is dit vernoemd naar de schilderes Marie Heineken.

Biografisch portret

• H. Mulder, 99 markante ondernemers (Amsterdam 1996), pag. 76-78
• Barbara Smit, Heineken. Een leven in de brouwerij (Nijmegen 1996)
• ANP Bio's, 'Heineken, dr. A.H.' (versie 4 januari 2002)
• Annejet van der Zijl: Gerard Heineken - de man, de stad en het bier. Uitgeverij Querido/Uitgeverij Bas Lubberhuizen, 2014

Externe link

• Artikel uit de Groene Amsterdammer, 2002

Bronnen, noten en/of referenties

Bronnen, noten en/of referenties Anne-Mieke Schutten - Geef mij maar een slappe whisky (2007); ISBN 90-5911-435-3