William Joseph Lowe

William Joseph Lowe was een Engels auteur en medewerker aan de Franse Darbyvertaling van de Bijbel. Lowe werd geboren in 1838 als zoon van gelovige ouders die tot de officiële Engelse staatskerk (Anglicaanse Kerk) behoorden.

In Ealing College ontving een high-level award; hij won de zilveren medaille wegens zijn kennis van het Grieks, Latijn, Frans, Duits, meetkunde en algebra. 

Als tiener werd hij gelovig en werd „ontvangen in de gemeenschap van de tafel des Heren” van de „brethren” (broeders) of Vergadering van gelovigen. Na zijn schooltijd studeerde hij technische wetenschappen in Londen. In 1859 behaalde zij een goede plaatsing in Madras in India in de bouw van irrigatiefaciliteiten. Als 23-jarige had hij het opzicht over duizenden werknemers.

Zijn gezondheid verdroeg het tropische klimaat echter niet zo goed. Op basis van medisch advies, moest hij afstand doen van hun plaats en terug te keren naar Europa. In 1864, William J. Lowe ging naar Zwitserland om te herstellen en zijn kennis van het Frans te verbeteren. Hij dacht na over de mogelijkheid om onder de Franstalige bevolking van Quebec (Canada) als evangelist te dienen.

In die periode was John Nelson Darby in Frankrijk, om met enkele broeders in de stad Pau de Bijbel te vertalen naar het Frans. Enkele proefdrukken geraakten in de handen van W. J. Lowe. Hij zag er een aantal zwakke punten en maakte een aantal waardevolle voorstellen voor verbetering. JN Darby was verrast door hem en was onder de indruk, dus ik vertelde hem: ". Jij bent precies de persoon die we hier nodig hebben, moet je nu en help ons" Zo begon een vriendschap en gemeenschap in dienst bij JN Darby, die tot de dood van deze in 1882. Later bleef, Darby vaak gezegd dat hij niet iemand die zo'n algemene kennis had op hetzelfde moment alle details van de waarheid kennen WJ Lowe. In die tijd werd WJ Lowe beter bekend op conferenties in het buitenland dan in Engeland, want hij was bijna onafgebroken op reis. Bekende plaatselijke gemeenten in België, Frankrijk, Duitsland, Nederland, Spanje en Zwitserland; een aantal van hen waren het resultaat van zijn eigen werk.

Ook meerdere malen de Verenigde Staten en Canada bezocht. Zijn belangrijkste taak via de bediening van het Woord. Hoe komt het dat we vandaag hebben slechts een paar getuigenissen van zijn schrijven bediening. Echter, in 1873 richtte hij het ​​maandblad in het Frans "Le Salut de Dieu" ( "Het heil van God"). Voor dit magazine schreef hij een aantal artikelen totdat het werd overgenomen door dr. Elie Perier.

Op 15 september 1885 trouwde hij met Ellen McAdam, al een vrij volwassen leeftijd. Hij had een vriendschappelijke relatie met haar vader, Christopher McAdam Notting Hill. Het paar ging op huwelijksreis naar Dillenburg. Op weg daarheen en zij een aantal kerken in Nederland en dus alleen kwamen op 19 september naar Dillenburg.

En het weer was gevuld met preken, bezoeken en vergaderingen, met inbegrip van een conferentie van collega-Elberfeld voor vier dagen. Nadat zijn vader Christopher McAdam stierf, WJ Lowe nam zijn werk in Gods wijngaard, met name de verdeling van de subsidies voor werknemers in het werk van de Heer in het buitenland en de publicatie van "Letters of Interest '(' Letters of Interest"; dwz communicatie over het werk van de Heer). Deze activiteit was hij bijna 40 jaar. Zet hem in contact te komen met Gods kinderen over de hele wereld en de vereiste correspondentie, waaraan was vooral bereid vorm; er wordt gezegd dat hij sprak tien of elf talen.

Altijd zijn bijzondere belangstelling werd geconfronteerd met de jeugd. Wanneer we bezochten JN Darby op 2 april 1882 in Bournemouth tijdens de laatste ziekte die hij schreef in zijn dagboek: " 's middags - JND nam mijn hand en trok me aan hem, om mij te kussen en bedankte me in een zeer vriendelijke manier lange samenwerking gezegd. '. we samen gewerkt en verblijden zich tezamen God zegene u!' dan een minuut later :. 'neemt u met jongere broers en zussen en richten hun hart voor Christus. " - Hij had een speciale aantrekkingskracht voor jongere vanwege zijn ernstige karakter, maar sociaal en communicatief, hoewel hij de gewoonte van waardoor ze persoonlijke vragen en soms hadden - zoals ze zei -. "Ongemakkelijk" Dit deed hij met als enige bedoeling om hun interesse in het hele Woord van God te wekken.

WJ Lowe nam een stevige en duidelijke positie in ernstige moeilijkheden met betrekking tot de FE Raven ketterijen rond 1890. Hij vocht tegen zijn valse leerstellingen, zowel schriftelijk als in vele persoonlijke gesprekken met Raven en zijn vrienden. De eenvoud en de afhankelijkheid van de richting van de Heer is met name tot uitdrukking in het gebied van de plaatselijke kerken te raken. Hij gaf veel waarde aan het feit dat het geweten van alle betrokkenen bij iets werden bereikt en aangeraakt door God, en dat zij zich bewust waren van hun persoonlijke verantwoordelijkheid in elke daad van de kerk. Ik wilde niet mechanisch te handelen en te begeleiden de meeste. De woorden "bestuur" en "organisatie" je was een gruwel als het gebruik van hen gemaakt om het gedrag van de kerk te reguleren - wordt beïnvloed door buiten of binnen. Ik wist hoe het nodige gewicht te geven aan deze uitdrukkingen op de juiste wijze toegepast, maar de angst in de kerken, omdat voor hen, naar zijn mening, het persoonlijke geweten van elke oefening werden genegeerd en introduceerde de menselijke methoden hulp. Door toepassing van deze concepten van de werking van de Heilige Geest is ongetwijfeld beperkt of zelfs afgeschaft, vooral als het gaat om problemen in kerken op te lossen. Volgens zijn perceptie van de Heer laat vaak dergelijke problemen aan de gelovigen geestelijk voeden en hun hart vast eigenlijk een onmogelijk anders.

In Lowe’s laatste jaren nam zijn mentale krachtsterk af. Op 29 september 1927 overleed hij in Wimbledon.