Finale Europees kampioenschap voetbal 2012

	NSK Olimpiejsky
Plaats	Kiev, Oekraïne
Capaciteit	70.050
Geopend	12 augustus 1923
Bespelers	FC Dynamo Kiev
Gerenoveerd	2011 - 2012
Veldafmetingen	105 × 68 m

Datum	27 juni 2012
Wedstrijdnummer	31
Stadion	NSK Olimpiejsky, Kiev
Toeschouwers	64.000
Scheidsrechter	Pedro Proença
Assistenten	Bertino Cunha Miranda; Ricardo Jorge Ferreira Santos
Vierde man	Cüneyt Cakır
Man van de wedstrijd
UEFA Match press kit

EK voetbal 2012
;	;
ESP	ITA
2	0
;

In dit artikel wordt een actuele sportgebeurtenis beschreven.
De informatie op deze pagina kan daardoor snel veranderen.

Dit artikel gaat over de eenendertigste en tevens laatste wedstrijd in de finale tussen de winnaar van de eerste halve finale en de tweede halve finale die gespeeld zal worden op 1 juli 2012 tijdens het Europees kampioenschap voetbal 2012.

De wedstrijd wordt gespeeld in de Donbas Arena in Donetsk.

Voorafgaand aan de wedstrijd


EK voetbal 2012
Spanje
Spanje speelde in groep C de volgende wedstrijden:
Spanje 1 - 1 Italië	Matchreport
Spanje 4 - 0 Ierland	Matchreport
Kroatië 0 - 1 Spanje	Matchreport
Spanje speelde in de derde kwartfinale de volgende wedstrijd:
Spanje 2 - 0 Frankrijk	Matchreport
Spanje speelde in de eerste halve finale de volgende wedstrijd:
Portugal 0 - 0 Spanje ( 0 - 0 na verlenging) ( 2 - 4 na strafschoppen)	Matchreport
Italië
Italië speelde in groep C de volgende wedstrijden:
Spanje 1 - 1 Italië	Matchreport
Italië 1 - 1 Kroatië	Matchreport
Italië 2 - 0 Ierland	Matchreport
Italië speelde in de vierde kwartfinale de volgende wedstrijd:
Engeland 0 - 0 Italië	Matchreport
Italië speelde in de tweede halve finale de volgende wedstrijd:
Duitsland 1 - 2 Italië	Matchreport

Algemene statistieken

Vierentwintig groepswedstrijden en zes kwart- en halve finalewedstrijden gingen vooraf aan deze wedstrijd op het EK va 2012.

Nog nimmer lukte het een titelverdediger om de Henri Delaunay Cup nogmaals te winnen. De Sovjet-Unie won in 1960 de finale en en West-Duitsland in 1972. Beide landen stonden vier jaar later nogmaals in de finale (respectievelijk 1964 en 1976) maar verloren echter.

Geen enkele speler heeft ooit de Henri Delaunay Cup twee maal in zijn carrière gewonnen. Iker Casillas, Sergio Ramos, Andrés Iniesta, Xavi Hernández, Cesc Fàbregas, David Silva en Fernando Torres hebben deelgenomen aan het Europees kampioenschap voetbal 2008, met Xabi Alonso en Santi Cazorla als invallers. De Duitser Rainer Bonhof Heeft wel twee maal een medaille gewonnen (1972 en 1980) maar heeft geen enkele wedstrijd op die eindtoernooien gespeld.

Dertien spelers hebben in twee finales van een EK gespeeld:
- Valentin Ivanov, Viktor Ponedelnik en Lev Yashin speelden voor de Sovjet-Unie in 1960 (winnaars) en in 1964 (Verliezend finalist)
- Franz Beckenbauer, Uli Hoeness, Sepp Maier, Hans-Georg Schwarzenbeck en Herbert Wimmer kwamen in 1972 uit voor West-Duitsland. Zij wonnen het toernooi maar vier jaar later moesten ze als verliezend finalist naar huis.
- Bernard Dietz verloor ook in 1976 de finale voor West-Duitsland, maar won vier jaar later het EK van 1980.
- Thomas Hässler, Thomas Helmer, Jürgen Klinsmann en Matthias Sammer verloren in de Finale van het EK 1992 van Denemarken. In 1976 wonnen zij de finale.

Drie lanen zijn gelijktijdig Europees kampioen en Wereldkampioen geweest. Geen enkel land heeft ooit drie toernooien achter elkaar gewonnen.
- West-Duitsland: Europees kampioen 1972 en wereldkampioen 1974^[1]
- Frankrijk: wereldkampioen 1998 en Europees kampioen 2000
- Spanje: Europees kampioen 2008 en wereldkampioen 2010

Vijf finales van het Europees kampioenschap eindigden in verlenging
- 1960: Sovjet-Unie 2 - 1 Joegoslavië
- 1968: Italië 1 - 1 Joegoslavië (herkansing 2 - 0)
- 1976: Tsjecho-Slowakije 2 - 2 { Duitsland (strafschoppen 5 - 3 )
- 1996: Tsjecho-Slowakije 1 - 2 { Duitsland (golden goal)
- 2000: Frankrijk 2 - 1 { Italië (golden goal)

De enige finale die door strafschoppen werd beslist, was de finale tussen Tsjecho-Slowakije en West-Duitsland in 1976.

Het snelste doelpunt in een finale werd gescoord in 1964. De Spanjaard Jesús Pereda scoorde in de zesde minuut in het doel van de Sovjet-unie. Twee minuten later scoorde Galimzian Khusainov de gelijkmaker, hetgeen nog steeds de op één na snelste doelpunt van een EK-finale is.

Hier zijn meerdere all-time statistieken te vinden.

Statistieken over Spanje en Italië

Spanje kwalificeerde zich als winnaar in Groep C. Daarna won het overtuigend tegen Frankrijk, maar was het lastig spelen tegen de Portugezen (0-0). Strafschoppen moesten uiteindelijk de beslissing brengen. Portugal moest het onderspit delven daar het twee strafschoppen miste. Ronaldo stond als nummer 5 gepland maar doordat Spanje vier maal het net vond, kwam hij niet meer aan de beurt.

Italië kwalificeerde zich als nummer twee achter Spanje in groep C. Vervolgens won het van Engeland middels strafschoppen in de vierde kwartfinale tegen Engeland. In de tweede halve finale ontmoette de Azzuri Duitsland. Italië ging met twee doelpunten van Balotelli de pauze in. Duitsland wist in overtijd van de tweede helft nog te reduceren tot 1 - 2. Er was echter geen tijd meer om een gelijkmaker te scoren.

Spanje en Italië hebben zesentwintig keer eerder tegenover elkaar gestaan. Van deze duels wist Italië er acht te winnen, Spanje zeven keer. Elf duels eindigden in een gelijk spel. In totaal wist Italië dertig keer te scoren, Spanje zesentwintig.

Het is de vijfde ontmoeting tussen beide landen tijdens een Europees kampioenschap. Zowel in 1980 en 1988 speelden ze in de groepsfase tegenover elkaar. In 1980 in het Italiaanse Milaan werd het een doelpuntloos gelijk spel. Acht jaar later, tijdens het door Nederland gewonnen toernooi in West-Duitsland, werd het 1 - 0 voor Italië door een doelpunt van Vialli. In 2008 speelden ze dus de kwartfinale tegen elkaar.

De laatste keer dat de ploegen elkaar ontmoetten was, tijdens de openingswedstrijd in groep C op het Europees kampioenschap voetbal 2012. Hier werd met 1 - 1 gelijk gespeeld. Antonio Di Natale scoorde voor Italië de 0 - 1 in de 61' minuut. Cesc Fábregas scoorde drie minuten later voor Spanje de gelijkmaker.

Wedstrijdgegevens

Spanje verdedigd dit maal de titel die het won op het Europees kampioenschap voetbal 2008. Tegenstander is Italië die overtuigend van Duitsland won in de tweede halve finale.


	Spanje	2 - 0 ( 2 - 0 )	Italië
(Cesc Fábregas)	David Silva 14 ' Jordi Alba 41 '	goals (assists)
	Vicente del Bosque	bondscoach	Cesare Prandelli
Thuistenue	Iker Casillas Gerard Piqué Andrés Iniesta Xavi Hernández Cesc Fàbregas Xabi Alonso Sergio Ramos Sergio Busquets Álvaro Arbeloa Jordi Alba David Silva	opstellingen	Gianluigi Buffon 21' Giorgio Chiellini Ignazio Abate Claudio Marchisio Mario Balotelli 46' Antonio Cassano Andrea Barzagli Daniele De Rossi Riccardo Montolivo Leonardo Bonucci Andrea Pirlo	Uittenue
		wissels	21' Federico Balzaretti 46' Antonio Di Natale
	Gerard Piqué 25 '	gele kaarten	45' Andrea Barzagli
		rode kaarten
		Strafschoppen

Wedstrijden

	Deelnemers Europees kampioenschap voetbal 2012

Groep A: Polen · Griekenland · Rusland · Tsjechië

Groep B: Nederland · Duitsland · Portugal · Denemarken

Groep C: Spanje · Italië · Kroatië · Ierland

Groep D: Oekraïne · Zweden · Frankrijk · Engeland

Groepswedstrijden
Groep A	Groep B	Groep C	Groep D
Polen 1-1 Griekenland Rusland 4-1 Tsjechië Griekenland 1-2 Tsjechië Polen 1-1 Rusland Tsjechië - Polen Griekenland - Rusland	Nederland 0-1 Denemarken Duitsland 1-0 Portugal Denemarken 2-3 Portugal Nederland 1-2 Duitsland Portugal - Nederland Denemarken - Duitsland	Spanje 1-1 Italië Ierland 1-3 Kroatië Italië 1-1 Kroatië Spanje 4-0 Ierland Kroatië - Spanje Italië - Ierland	Frankrijk 1-1 Engeland Oekraïne 2-1 Zweden Oekraïne - Frankrijk Zweden - Engeland Engeland - Oekraïne Zweden - Frankrijk
Kwartfinales
Tsjechië - Portugal 0 - 1	Duitsland - Griekenland 4 - 2	Spanje - Frankrijk 2 - 0	Engeland - Italië 0 - 0 (0 - 0) (2 - 4 na strafschoppen)
Halve finales
Portugal - Spanje 0 - 0 (0 - 0) (2 - 4 na strafschoppen)		Duitsland - Italië 1 - 2
Finale
Spanje - Italië Finale van het Europees kampioenschap voetbal 2012