Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Richard Bennett: verschil tussen versies
(Nieuw artikel) |
kGeen bewerkingssamenvatting |
||
| Regel 1: | Regel 1: | ||
'''Richard Bedford Bennett''' ([[Hopewell Hill]], [[New Brunswick]], [[3 juli]] [[1870]] - [[Mickleham]], [[Surrey]], [[Groot Brittannië]], [[26 juni]] [[1947]]) was een [[Canada|Canadees]] [[politicus]] en van 1930 tot 1935 de elfde [[minister-president van Canada]]. | '''Richard Bedford Bennett''' ([[Hopewell Hill]], [[New Brunswick]], [[3 juli]] [[1870]] - [[Mickleham]], [[Surrey]], [[Groot Brittannië]], [[26 juni]] [[1947]]) was een [[Canada|Canadees]] [[politicus]] en van [[1930]] tot [[1935]] de elfde [[minister-president van Canada]]. | ||
==Vroege loopbaan== | ==Vroege loopbaan== | ||
Bennett groeide op in New Brunswick en studeerde rechten aan de [[Dalhousie University]]. In 1896 zette hij zijn eerste stappen in de politiek met een verkiezing tot de gemeenteraad van Chatham. Een jaar later verhuisde hij naar [[Calgary]] (toen in de [[Northwest Territories]]) en nam zitting in de wetgevende vergadering van het [[Provincies en territoria van Canada|territorium]]. In 1911, nadat de provincie [[Alberta]] reeds in 1905 was gecreëerd, werd Bennett verkozen in het [[Canadees Lagerhuis]] in [[Ottawa (stad)|Ottawa]] als lid van de [[Conservatieve Partij van Canada|Conservatieve]] fractie. | Bennett groeide op in New Brunswick en studeerde rechten aan de [[Dalhousie University]]. In [[1896]] zette hij zijn eerste stappen in de politiek met een verkiezing tot de gemeenteraad van Chatham. Een jaar later verhuisde hij naar [[Calgary]] (toen in de [[Northwest Territories]]) en nam zitting in de wetgevende vergadering van het [[Provincies en territoria van Canada|territorium]]. In [[1911]], nadat de provincie [[Alberta]] reeds in 1905 was gecreëerd, werd Bennett verkozen in het [[Canadees Lagerhuis]] in [[Ottawa (stad)|Ottawa]] als lid van de [[Conservatieve Partij van Canada|Conservatieve]] fractie. | ||
Tijdens de [[Eerste Wereldoorlog]] was het Bennetts taak om toezicht te houden op de invoering van de dienstplicht. Nadat minister-president [[Robert Laird Borden]] een coalitieregering met enkele [[Liberale Partij van Canada|Liberalen]] aanging, iets waartegen Bennett zich had verzet, werd Bennett uitgesloten van het nieuwe kabinet. Hij stapte uit de politiek en trok zich terug uit het openbare leven. | Tijdens de [[Eerste Wereldoorlog]] was het Bennetts taak om toezicht te houden op de invoering van de dienstplicht. Nadat minister-president [[Robert Laird Borden]] een coalitieregering met enkele [[Liberale Partij van Canada|Liberalen]] aanging, iets waartegen Bennett zich had verzet, werd Bennett uitgesloten van het nieuwe kabinet. Hij stapte uit de politiek en trok zich terug uit het openbare leven. | ||
==Terugkeer en minister-presidentschap== | ==Terugkeer en minister-presidentschap== | ||
In 1921 werd Bennett overgehaald om terug te keren naar de federale politiek en werd hij benoemd tot minister van justitie in het kabinet van [[Arthur Meighen]]. Al snel na zijn benoeming verloor hij zijn zetel na parlementsverkiezingen en het duurde tot 1925 vooraleer Bennett weer een zitting kon nemen in het Lagerhuis. Nadat Meighen in 1927 het leiderschap van de Conservatieve Partij naast zich neer legde werd Bennett als zijn vervanger gekozen en werd hij aldus leider van de oppositie in het [[Canadees Parlement]]. | In [[1921]] werd Bennett overgehaald om terug te keren naar de federale politiek en werd hij benoemd tot minister van justitie in het kabinet van [[Arthur Meighen]]. Al snel na zijn benoeming verloor hij zijn zetel na parlementsverkiezingen en het duurde tot [[1925]] vooraleer Bennett weer een zitting kon nemen in het Lagerhuis. Nadat Meighen in [[1927]] het leiderschap van de Conservatieve Partij naast zich neer legde werd Bennett als zijn vervanger gekozen en werd hij aldus leider van de oppositie in het [[Canadees Parlement]]. | ||
In 1930, tijdens parlementsverkiezingen aan het begin van de [[Grote Depressie]], won Bennett voldoende steun met zijn beloftes nieuwe investeringen te doen in de infrastructuur en een nieuwe voorspoed in het vooruitzicht te stellen. De Conservatieven wonnen en op 7 augustus 1930 werd Bennett ingezworen als minister-president. Hij volgde hiermee [[William Lyon Mackenzie King]] op. | In [[1930]], tijdens parlementsverkiezingen aan het begin van de [[Grote Depressie]], won Bennett voldoende steun met zijn beloftes nieuwe investeringen te doen in de infrastructuur en een nieuwe voorspoed in het vooruitzicht te stellen. De Conservatieven wonnen en op 7 augustus [[1930]] werd Bennett ingezworen als minister-president. Hij volgde hiermee [[William Lyon Mackenzie King]] op. | ||
In de eerste 30 dagen van zijn regeringstermijn verhoogde hij de handelstarieven en het budget voor werkeloosheidsuitkeringen. Naast gunstige handelstarieven voor leden van het [[Britse Rijk]] begon Bennett ook onderhandelingen met de [[Verenigde Staten]] over een vrijere handel tussen de twee buurlanden. In 1931 woonde hij de conferentie in Groot Brittannië bij waar het [[Statuut van Westminster]] werd aangenomen en die in een grotere onafhankelijkheid voor enkele Britse ''Dominions'' zoals Canada, resulteerde. | In de eerste 30 dagen van zijn regeringstermijn verhoogde hij de handelstarieven en het budget voor werkeloosheidsuitkeringen. Naast gunstige handelstarieven voor leden van het [[Britse Rijk]] begon Bennett ook onderhandelingen met de [[Verenigde Staten]] over een vrijere handel tussen de twee buurlanden. In [[1931]] woonde hij de conferentie in Groot Brittannië bij waar het [[Statuut van Westminster]] werd aangenomen en die in een grotere onafhankelijkheid voor enkele Britse ''Dominions'' zoals Canada, resulteerde. | ||
In 1935, met parlementsverkiezingen in het vooruitzicht voerde Bennetts regering economische maatregelen door die de Grote Depressie moesten tegengaan en die gelijkenis vertoonde met het beleid van [[President van de Verenigde Staten|president]] [[Franklin Delano Roosevelt|Franklin Roosevelt]]. Het beleid werd echter door veel conservatieven gezien als te veel neigend naar socialisme en de partij leed een gevoelige nederlaag bij de verkiezingen die volgde. Hij werd door King opgevolgd die zijn tweede ambtstermijn inging. | In [[1935]], met parlementsverkiezingen in het vooruitzicht voerde Bennetts regering economische maatregelen door die de Grote Depressie moesten tegengaan en die gelijkenis vertoonde met het beleid van [[President van de Verenigde Staten|president]] [[Franklin Delano Roosevelt|Franklin Roosevelt]]. Het beleid werd echter door veel conservatieven gezien als te veel neigend naar socialisme en de partij leed een gevoelige nederlaag bij de verkiezingen die volgde. Hij werd door King opgevolgd die zijn tweede ambtstermijn inging. | ||
Bennett bleef nog tot 1938 leider van de oppositie totdat hij zich terugtrok en zich in [[Engeland]] vestigde. In 1941 werd hij in de adelstand verheven ([[Burggraaf]]) en werd zodoende lid van het Britse ''[[House of Lords]]''. Hij overleed in 1947 op 76 jarige leeftijd. | Bennett bleef nog tot [[1938]] leider van de oppositie totdat hij zich terugtrok en zich in [[Engeland]] vestigde. In [[1941]] werd hij in de adelstand verheven ([[Burggraaf]]) en werd zodoende lid van het Britse ''[[House of Lords]]''. Hij overleed in [[1947]] op 76 jarige leeftijd. | ||
==Externe link== | ==Externe link== | ||
Versie van 17 sep 2008 00:08
Richard Bedford Bennett (Hopewell Hill, New Brunswick, 3 juli 1870 - Mickleham, Surrey, Groot Brittannië, 26 juni 1947) was een Canadees politicus en van 1930 tot 1935 de elfde minister-president van Canada.
Vroege loopbaan
Bennett groeide op in New Brunswick en studeerde rechten aan de Dalhousie University. In 1896 zette hij zijn eerste stappen in de politiek met een verkiezing tot de gemeenteraad van Chatham. Een jaar later verhuisde hij naar Calgary (toen in de Northwest Territories) en nam zitting in de wetgevende vergadering van het territorium. In 1911, nadat de provincie Alberta reeds in 1905 was gecreëerd, werd Bennett verkozen in het Canadees Lagerhuis in Ottawa als lid van de Conservatieve fractie.
Tijdens de Eerste Wereldoorlog was het Bennetts taak om toezicht te houden op de invoering van de dienstplicht. Nadat minister-president Robert Laird Borden een coalitieregering met enkele Liberalen aanging, iets waartegen Bennett zich had verzet, werd Bennett uitgesloten van het nieuwe kabinet. Hij stapte uit de politiek en trok zich terug uit het openbare leven.
Terugkeer en minister-presidentschap
In 1921 werd Bennett overgehaald om terug te keren naar de federale politiek en werd hij benoemd tot minister van justitie in het kabinet van Arthur Meighen. Al snel na zijn benoeming verloor hij zijn zetel na parlementsverkiezingen en het duurde tot 1925 vooraleer Bennett weer een zitting kon nemen in het Lagerhuis. Nadat Meighen in 1927 het leiderschap van de Conservatieve Partij naast zich neer legde werd Bennett als zijn vervanger gekozen en werd hij aldus leider van de oppositie in het Canadees Parlement.
In 1930, tijdens parlementsverkiezingen aan het begin van de Grote Depressie, won Bennett voldoende steun met zijn beloftes nieuwe investeringen te doen in de infrastructuur en een nieuwe voorspoed in het vooruitzicht te stellen. De Conservatieven wonnen en op 7 augustus 1930 werd Bennett ingezworen als minister-president. Hij volgde hiermee William Lyon Mackenzie King op.
In de eerste 30 dagen van zijn regeringstermijn verhoogde hij de handelstarieven en het budget voor werkeloosheidsuitkeringen. Naast gunstige handelstarieven voor leden van het Britse Rijk begon Bennett ook onderhandelingen met de Verenigde Staten over een vrijere handel tussen de twee buurlanden. In 1931 woonde hij de conferentie in Groot Brittannië bij waar het Statuut van Westminster werd aangenomen en die in een grotere onafhankelijkheid voor enkele Britse Dominions zoals Canada, resulteerde.
In 1935, met parlementsverkiezingen in het vooruitzicht voerde Bennetts regering economische maatregelen door die de Grote Depressie moesten tegengaan en die gelijkenis vertoonde met het beleid van president Franklin Roosevelt. Het beleid werd echter door veel conservatieven gezien als te veel neigend naar socialisme en de partij leed een gevoelige nederlaag bij de verkiezingen die volgde. Hij werd door King opgevolgd die zijn tweede ambtstermijn inging.
Bennett bleef nog tot 1938 leider van de oppositie totdat hij zich terugtrok en zich in Engeland vestigde. In 1941 werd hij in de adelstand verheven (Burggraaf) en werd zodoende lid van het Britse House of Lords. Hij overleed in 1947 op 76 jarige leeftijd.