Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Low fidelity: verschil tussen versies
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
| Regel 64: | Regel 64: | ||
[[Categorie:Geluidsapparatuur]] | [[Categorie:Geluidsapparatuur]] | ||
[[Categorie:Muziekterm]] | [[Categorie:Muziekterm]] | ||
[[Categorie: | [[Categorie:Muziek naar genre]] | ||
[[Categorie:Lo-fi]] | [[Categorie:Lo-fi]] | ||
Huidige versie van 2 aug 2011 om 18:47
|
Portaal Rock |
Low fidelity, ook wel Lo-Fi of LoFi is het opnemen of afspelen van muziek in een lagere kwaliteit dan technisch haalbaar is. Het is de tegenhanger van high fidelity. Begin jaren negentig werd deze DIY-stroming populairder door de komst van de relatief goedkope porta 4 sporen casetterecorders. Plotseling was het voor veel muzikanten mogelijk om gewoon thuis in plaats van in een dure studio muziek vast te leggen.
Muziek
Bij muziek die in Lo-Fi is opgenomen wordt dit tegenwoordig vaak bewust gedaan om een "authentiek" geluid te krijgen.
Voorbeelden hiervan zijn:
- Manu Chao, waarvan enkele nummers opgenomen zijn met een cassetterecorder,
- De cd Dummy van Portishead, waarbij bewust gekraak en ruis als van een langspeelplaat zijn toegevoegd,
- Het nummer "Fill Me In" van Craig David, waarbij de vocalen in telefoonkwaliteit zijn opgenomen.
- Sonic Youth had als openingstrack op Experimental Jet Set and No Star een thuis opgenomen demo om het hometaping-genre meer onder de aandacht te brengen.
- De cd's Niandra Lades and Usually Just A T-Shirt, Smile From The Streets You Hold en To Record Only Water For Ten Days van John Frusciante.
Lo-Fi is ook de naam van een apart muziekgenre uit de alternatieve indie-rock scene die ongeveer tegelijkertijd met de grunge ontstond. De term Home Taping is in veel gevallen een synoniem voor het genre, omdat veel Lo-Fi artiesten hun werk thuis opnemen.
Bekende Lo-Fi artiesten
In alfabetische volgorde:
- Sebadoh (Lou Barlow)
- Beach House
- Bright Eyes
- Eels
- Folk Implosion
- John Frusciante
- Guided by Voices
- Half Japanese
- Daniel Johnston
- Neutral Milk Hotel
- Pavement
- Will Oldham (Palace)
- Sebadoh
- Elliott Smith
- Smog (Bill Callahan)
- Sparklehorse
- The Strange Boys
- Thee Oh Sees
- Titus Andronicus
- Vivian Girls
- Wavves
- Women
- Woods
Lo-Fi bands uit België en Nederland
- Amatorski
- Analogue Postcard & the 24 Hours
- Anna's Law
- Bingotrappers
- Birdskin
- Blimey!
- Furtips
- Met Spuug
- Peer Saer
- Spinvis
- Zoppo
Veelal worden een aantal bekendere bands ook aangeduid als lo-fi bands hoewel dit discutabel is, omdat deze weliswaar op veelal onconventionele wijze opnemen en gebruikmaken van ruis en andere toevalselementen, maar dit uitwerken in een gehuurde studio met vaak zeer geavanceerde en dure vintage apparatuur om een nostalgische sfeer toe te voegen aan hun muziek.
| Experimentele muziek |
|---|