Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Pelagia van Tarsus: verschil tussen versies

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Geen bewerkingssamenvatting
Geen bewerkingssamenvatting
 
Regel 1: Regel 1:
De heilige '''Pelagia van Tarsus''' ([[Tarsus (stad)|Tarsus]] – [[Rome (stad)|Rome]], begin 4de eeuw) is een legendarische figuur. Zij wordt beschreven als een martelares, die in [[Tarsus (stad)|Tarsus]] in [[Cilicië]] (Klein-Azië) leefde tijdens het bewind van keizer [[Diocletianus]].
De heilige '''Pelagia van Tarsus''' ([[Tarsus (stad)|Tarsus]] – [[Rome (stad)|Rome]], begin vierde eeuw) is een legendarische figuur. Zij wordt beschreven als een martelares, die in [[Tarsus (stad)|Tarsus]] in [[Cilicië]] (Klein-Azië) leefde tijdens het bewind van keizer [[Diocletianus]].


Mogelijk is de legende afgeleid van de heilige [[Pelagia van Antiochië]], die wel degelijk een historische figuur is. Tarsus ligt niet zo ver van Antiochië.
Mogelijk is de legende afgeleid van de heilige [[Pelagia van Antiochië]], die wel degelijk een historische figuur is. Tarsus ligt niet zo ver van Antiochië.


==Legende==
==Legende==
Pelagia zou volgens de legende opgegroeid zijn in een niet-chrustelijke, vooraanstaande familie.
Pelagia zou volgens de legende opgegroeid zijn in een niet-christelijke, vooraanstaande familie.


Volgens de overlevering zou de zoon en troonopvolger van [[Diocletianus]] verliefd op haar geworden zijn en met haar willen trouwen. Zij antwoordde dat zij dat niet kon, omdat zij gezworen had om maagd te blijven en gehuwd was met [[Jezus Christus|Jezus]]. [[Diocletianus]]’ zoon raakte hierdoor zo ontgoocheld dat hij [[zelfmoord]] pleegde. Pelagia werd vervolgens door haar heidense moeder naar [[Rome (stad)|Rome]] gezonden, waar [[Diocletianus]] haar vroeg om zijn vrouw te worden. Zij weigerde en noemde de keizer geestesziek, waarop zij veroordeeld werd tot de dood door verbranding in een metalen ketel. Toen haar vlees aan het smelten was, verspreidde een geur van [[mirre]] zich over Rome.
Volgens de overlevering zou de zoon en troonopvolger van keizer [[Diocletianus]] verliefd op haar geworden zijn en met haar willen trouwen. Zij antwoordde dat zij dat niet kon, omdat zij gezworen had om maagd te blijven en gehuwd was met [[Jezus Christus|Jezus]]. [[Diocletianus]]’ zoon raakte hierdoor zo ontgoocheld dat hij [[zelfmoord]] pleegde. Pelagia werd vervolgens door haar heidense moeder naar [[Rome (stad)|Rome]] gezonden, waar [[Diocletianus]] haar vroeg om zijn vrouw te worden. Zij weigerde en noemde de keizer geestesziek, waarop zij veroordeeld werd tot de dood door verbranding in een metalen ketel. Toen haar vlees aan het smelten was, verspreidde een geur van [[mirre]] zich over Rome.


De heidenen plaatsten vier leeuwen bij haar beenderen, maar de leeuwen beschermden het gebeente tegen de [[aasgier]]en en de [[kraai]]en zodat [[bisschop]] Linus van Tarsus het gebeente kon recupereren. Keizer [[Constantijn de Grote]] bouwde nadien een kerk op de plaats van haar overblijfselen. Haar feestdag is op <!--[[17 maart]] (vroeger [[4 maart]]).-->[[4 mei]], oorspronkelijk op [[8 oktober]].
De heidenen plaatsten vier leeuwen bij haar beenderen, maar de leeuwen beschermden het gebeente tegen de [[aasgier]]en en de [[kraai]]en, zodat [[bisschop]] Linus van Tarsus het gebeente kon recupereren. Keizer [[Constantijn de Grote]] bouwde nadien een kerk op de plaats van haar overblijfselen. Haar feestdag is op <!--[[17 maart]] (vroeger [[4 maart]]).-->[[4 mei]], oorspronkelijk op [[8 oktober]].


{{Vertaallink|no|http://www.katolsk.no/biografier/historisk/ptarsus|Den Hellige Pelagia av Tarsus (d. 304)|op katolsk.no}}
{{Vertaallink|no|https://www.katolsk.no/biografier/historisk/ptarsus|Den Hellige Pelagia av Tarsus (d. 304)|op katolsk.no}}
[[Categorie:Heilige in het christendom]]
[[Categorie:Heilige in het christendom]]
[[Categorie:Anatolisch heilige of zalige]]
[[Categorie:Anatolisch heilige of zalige]]
[[Categorie:Martelaar]]
[[Categorie:Martelaar]]

Huidige versie van 23 okt 2024 om 00:09

De heilige Pelagia van Tarsus (TarsusRome, begin vierde eeuw) is een legendarische figuur. Zij wordt beschreven als een martelares, die in Tarsus in Cilicië (Klein-Azië) leefde tijdens het bewind van keizer Diocletianus.

Mogelijk is de legende afgeleid van de heilige Pelagia van Antiochië, die wel degelijk een historische figuur is. Tarsus ligt niet zo ver van Antiochië.

Legende

Pelagia zou volgens de legende opgegroeid zijn in een niet-christelijke, vooraanstaande familie.

Volgens de overlevering zou de zoon en troonopvolger van keizer Diocletianus verliefd op haar geworden zijn en met haar willen trouwen. Zij antwoordde dat zij dat niet kon, omdat zij gezworen had om maagd te blijven en gehuwd was met Jezus. Diocletianus’ zoon raakte hierdoor zo ontgoocheld dat hij zelfmoord pleegde. Pelagia werd vervolgens door haar heidense moeder naar Rome gezonden, waar Diocletianus haar vroeg om zijn vrouw te worden. Zij weigerde en noemde de keizer geestesziek, waarop zij veroordeeld werd tot de dood door verbranding in een metalen ketel. Toen haar vlees aan het smelten was, verspreidde een geur van mirre zich over Rome.

De heidenen plaatsten vier leeuwen bij haar beenderen, maar de leeuwen beschermden het gebeente tegen de aasgieren en de kraaien, zodat bisschop Linus van Tarsus het gebeente kon recupereren. Keizer Constantijn de Grote bouwde nadien een kerk op de plaats van haar overblijfselen. Haar feestdag is op 4 mei, oorspronkelijk op 8 oktober.Den Hellige Pelagia av Tarsus (d. 304), op katolsk.no(vertaal via: Vertaal via Google translate)