Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Enrico Neckheim: verschil tussen versies
(https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Enrico_Neckheim&oldid=65480003 27 aug 2023 Neckheim) |
(Aanpassing en aanvulling) |
||
| Regel 10: | Regel 10: | ||
| geboorteplaats = [[Weltevreden (Batavia)|Weltevreden]], | | geboorteplaats = [[Weltevreden (Batavia)|Weltevreden]], | ||
| overleden = [[19 september]] [[1979]] | | overleden = [[19 september]] [[1979]] | ||
| overlijdensplaats = [[ | | overlijdensplaats = [[Amsterdam]] | ||
| land = | | land = | ||
| jaren-actief = | | jaren-actief = | ||
| Regel 32: | Regel 32: | ||
== Leven en werk == | == Leven en werk == | ||
Neckheim werd geboren als zoon van de violist Erich Heinrich Neckheim (Oostenrijker) en de pianiste Maria Mara (Italiaanse). Enrico had een tweelingzus Erica. Zijn ouders waren op het moment van zijn geboorte op tournee, en Enrico zou zijn geboren op een schip voor de rede van Batavia<ref name = maasbode>[https://resolver.kb.nl/resolve?urn=ddd:011233936:mpeg21:a0101 Enrico Neckheim: "Ik ben mijn tijd vèr vooruit"], ''[[De Tijd (Nederland)|De Tijd / de Maasbode]]'', 24 augustus 1965</ref>. Later zijn zijn ouders gescheiden; vader vertrok naar [[Zuid-Amerika]] en zijn moeder is later waarschijnlijk naar Australië geëmigreerd met zijn tweelingzuster.{{Bron? | Neckheim werd geboren als zoon van de violist Erich Heinrich Neckheim (Oostenrijker) en de pianiste Maria Mara (Italiaanse). Enrico had een tweelingzus Erica. Zijn ouders waren op het moment van zijn geboorte op tournee, en Enrico zou zijn geboren op een schip voor de rede van Batavia<ref name = maasbode>[https://resolver.kb.nl/resolve?urn=ddd:011233936:mpeg21:a0101 Enrico Neckheim: "Ik ben mijn tijd vèr vooruit"], ''[[De Tijd (Nederland)|De Tijd / de Maasbode]]'', 24 augustus 1965</ref>. Later zijn zijn ouders gescheiden; vader vertrok naar [[Zuid-Amerika]] en zijn moeder is later waarschijnlijk naar Australië geëmigreerd met zijn tweelingzuster.{{Bron?}} | ||
Enrico volgde het conservatorium, waar hij leerling zou zijn geweest van [[Kees van Baaren]]<ref name = maasbode/> en [[Gerard Hengeveld]].<ref>[https://resolver.kb.nl/resolve?urn=ABCDDD:010875792:mpeg21:a0223 Met Albert Mol naar Engeland], ''[[de Volkskrant]]'', 18 augustus 1959</ref> Hij werkte als pianist, begeleider van cabaret, en componist. Hij behoorde er min of meer bij de [[Pleiners]]. Een bekend tafereel is Enrico spelend op een in de brand gestoken orgeltje bij [[Het Lieverdje]].<ref>[https://archief.amsterdam/inventarissen/printversie/30883.nl.pdf Archief van Cor Jaring], ''Amsterdams Stadsarchief''. [https://web.archive.org/web/20190725071307/https://archief.amsterdam/inventarissen/printversie/30883.nl.pdf Gearchiveerd] op 25 juli 2019.</ref> Enrico stelde een trio en een zanggroep samen en trad op voor radio en televisie. De nummers "Die Zomerdag", gezongen door [[Willeke Alberti]] en "De Meiden Van De Kermis", gezongen door [[Ciska Peters]], waarvan hij de muziek had geschreven werden vaak op de radio uitgezonden. Hij werkte ook samen met [[Jef van der Heyden]], die in Breda woonde, en schreef filmmuziek voor hem. Enrico heeft twee langspeelplaten opgenomen en twee singletjes. | Enrico volgde het conservatorium, waar hij leerling zou zijn geweest van [[Kees van Baaren]]<ref name = maasbode/> en [[Gerard Hengeveld]].<ref>[https://resolver.kb.nl/resolve?urn=ABCDDD:010875792:mpeg21:a0223 Met Albert Mol naar Engeland], ''[[de Volkskrant]]'', 18 augustus 1959</ref> Hij werkte als pianist, begeleider van cabaret, en componist. Hij behoorde er min of meer bij de [[Pleiners]]. Een bekend tafereel is Enrico spelend op een in de brand gestoken orgeltje bij [[Het Lieverdje]].<ref>[https://archief.amsterdam/inventarissen/printversie/30883.nl.pdf Archief van Cor Jaring], ''Amsterdams Stadsarchief''. [https://web.archive.org/web/20190725071307/https://archief.amsterdam/inventarissen/printversie/30883.nl.pdf Gearchiveerd] op 25 juli 2019.</ref> Enrico stelde een trio en een zanggroep samen en trad op voor radio en televisie. De nummers "Die Zomerdag", gezongen door [[Willeke Alberti]] en "De Meiden Van De Kermis", gezongen door [[Ciska Peters]], waarvan hij de muziek had geschreven werden vaak op de radio uitgezonden. Hij werkte ook samen met [[Jef van der Heyden]], die in Breda woonde, en schreef filmmuziek voor hem. Enrico heeft twee langspeelplaten opgenomen en twee singletjes. | ||
In [[Geuzenveld|Amsterdam-Geuzenveld]], waar Enrico in 1954-1957 met [[Henriette Helena de Lange]] woonde, kwam de jonge [[Ramses Shaffy]] langs, die pianoles van Enrico kreeg.{{Bron?|Persoonlijke mededeling door Henriette Helena de Lange | In [[Geuzenveld|Amsterdam-Geuzenveld]], waar Enrico in 1954-1957 met [[Henriette Helena de Lange]] woonde, kwam de jonge [[Ramses Shaffy]] langs, die pianoles van Enrico kreeg.{{Bron?|Persoonlijke mededeling door Henriette Helena de Lange}} Enrico werkte in zijn Amsterdamse tijd ook samen met filmmaker [[Pim de la Parra]].{{Bron?}} | ||
Enrico woonde ook regelmatig in Parijs, en is uiteindelijk naar [[Rio de Janeiro (stad)|Rio de Janeiro]] verhuisd, waar hij werkte als fotograaf. Daar woonde hij samen met Anne-Marie Christine Giemor en hun zoon Laurent Julien Neckheim. In Brazilië ontmoette Enrico o.a. [[Han Kloosterman]]. Toen Enrico naar Nederland terugkwam woonde hij in Breda en in Amsterdam. Hij overleed vrij snel na zijn terugkomst in 1979 te Amsterdam, waarschijnlijk aan een hartinfarct, en werd in stilte gecremeerd te Breda.<ref name="overlijdensadvertentie"/><ref>[https://resolver.kb.nl/resolve?urn=ABCDDD:010847600:mpeg21:a0251 ''Het Parool'', 27 sept. 1979]</ref> | Enrico woonde ook regelmatig in Parijs, en is uiteindelijk naar [[Rio de Janeiro (stad)|Rio de Janeiro]] verhuisd, waar hij werkte als fotograaf. Daar woonde hij samen met Anne-Marie Christine Giemor en hun zoon Laurent Julien Neckheim. In Brazilië ontmoette Enrico o.a. [[Han Kloosterman]]. Toen Enrico naar Nederland terugkwam woonde hij in Breda en in Amsterdam. Hij overleed vrij snel na zijn terugkomst in 1979 te Amsterdam, waarschijnlijk aan een hartinfarct, en werd in stilte gecremeerd te Breda.<ref name="overlijdensadvertentie"/><ref>[https://resolver.kb.nl/resolve?urn=ABCDDD:010847600:mpeg21:a0251 ''Het Parool'', 27 sept. 1979]</ref> | ||
| Regel 60: | Regel 60: | ||
* [https://theaterencyclopedie.nl/wiki/Enrico_Neckheim Enrico Neckheim], ''[[Theaterencyclopedie]]'' | * [https://theaterencyclopedie.nl/wiki/Enrico_Neckheim Enrico Neckheim], ''[[Theaterencyclopedie]]'' | ||
{{ | {{Bron|bronvermelding= | ||
* [https://archief.amsterdam/indexen/deeds/98533416-417d-56a3-e053-b784100ade19 Archiefkaart, Gemeente: Amsterdam] | |||
{{References}} }} | |||
{{authority control|TYPE=p|Wikidata=Q16068820}} | |||
{{DEFAULTSORT:Neckheim, Enrico}} | {{DEFAULTSORT:Neckheim, Enrico}} | ||
[[Categorie:Nederlands pianist]] | [[Categorie:Nederlands pianist]] | ||
[[Categorie:Nederlands componist]] | [[Categorie:Nederlands componist]] | ||
[[Categorie:20e-eeuws componist]] | [[Categorie:20e-eeuws componist]] | ||
[[Categorie: Geboren in 1926]] | |||
[[Categorie: Geboren in Batavia]] | |||
[[Categorie: Overleden in Amsterdam]] | |||
[[Categorie: Overleden in 1979]] | |||
Versie van 7 okt 2023 14:39
| Enrico Neckheim | ||
| Gitte Hænning en Enrico Neckheim bij het Grand Gala du Disque 1960 in het Concertgebouw | ||
| Gitte Hænning en Enrico Neckheim bij het Grand Gala du Disque 1960 in het Concertgebouw | ||
| Algemene informatie | ||
| Alias | Enrico | |
| Geboren | 18 mei 1926 | |
| Geboorteplaats | Weltevreden, | |
| Overleden | 19 september 1979 | |
| Overlijdensplaats | Amsterdam | |
| Werk | ||
| Beroep | musicus en componist | |
| Instrument(en) | piano | |
| (en) IMDb-profiel | ||
Enrico Neckheim geboren als Herbert Erwin Neckheim (Weltevreden, 18 mei 1926 – Amsterdam, 19 september 1979[1]) was een musicus en componist.
Leven en werk
Neckheim werd geboren als zoon van de violist Erich Heinrich Neckheim (Oostenrijker) en de pianiste Maria Mara (Italiaanse). Enrico had een tweelingzus Erica. Zijn ouders waren op het moment van zijn geboorte op tournee, en Enrico zou zijn geboren op een schip voor de rede van Batavia[2]. Later zijn zijn ouders gescheiden; vader vertrok naar Zuid-Amerika en zijn moeder is later waarschijnlijk naar Australië geëmigreerd met zijn tweelingzuster.[bron?]
Enrico volgde het conservatorium, waar hij leerling zou zijn geweest van Kees van Baaren[2] en Gerard Hengeveld.[3] Hij werkte als pianist, begeleider van cabaret, en componist. Hij behoorde er min of meer bij de Pleiners. Een bekend tafereel is Enrico spelend op een in de brand gestoken orgeltje bij Het Lieverdje.[4] Enrico stelde een trio en een zanggroep samen en trad op voor radio en televisie. De nummers "Die Zomerdag", gezongen door Willeke Alberti en "De Meiden Van De Kermis", gezongen door Ciska Peters, waarvan hij de muziek had geschreven werden vaak op de radio uitgezonden. Hij werkte ook samen met Jef van der Heyden, die in Breda woonde, en schreef filmmuziek voor hem. Enrico heeft twee langspeelplaten opgenomen en twee singletjes.
In Amsterdam-Geuzenveld, waar Enrico in 1954-1957 met Henriette Helena de Lange woonde, kwam de jonge Ramses Shaffy langs, die pianoles van Enrico kreeg.[bron?] Enrico werkte in zijn Amsterdamse tijd ook samen met filmmaker Pim de la Parra.[bron?]
Enrico woonde ook regelmatig in Parijs, en is uiteindelijk naar Rio de Janeiro verhuisd, waar hij werkte als fotograaf. Daar woonde hij samen met Anne-Marie Christine Giemor en hun zoon Laurent Julien Neckheim. In Brazilië ontmoette Enrico o.a. Han Kloosterman. Toen Enrico naar Nederland terugkwam woonde hij in Breda en in Amsterdam. Hij overleed vrij snel na zijn terugkomst in 1979 te Amsterdam, waarschijnlijk aan een hartinfarct, en werd in stilte gecremeerd te Breda.[1][5]
Filmmuziek
- 1961: Reiziger zonder bagage (Anouilh, AVRO-TV)
- 1963: Fietsen naar de maan van Jef van der Heyden
- 1964: Spuit elf van Paul Cammermans
- 1967: Ongewijde aarde van Jef van der Heyden
Langspeelplaten
Bekende nummers
- Die Zomerdag
- Kermismeiden
Aan de Amsterdamse grachten
De muziek van het lied Aan de Amsterdamse grachten (1949) zou zijn geschreven door Enrico, maar is door Pieter Goemans ingeschreven bij Buma/Stemra. Zijn eerste ex-vrouw Henriette Helena de Lange bevestigt dit en geeft aan meegewerkt te hebben aan de tekst van dit bekende lied (persoonlijke mededeling van zoon Catello Massimo Neckheim). Volgens Gerard van Lennep zou Goemans de melodie van Enrico hebben gekocht, in ruil voor een donkerblauwe 2CV.[8]
Externe link
Bronvermelding
Bronnen, noten en/of referenties:
- ↑ 1,0 1,1 Overlijdensadvertentie (De Telegraaf, 29 sept. 1979)
- ↑ 2,0 2,1 Enrico Neckheim: "Ik ben mijn tijd vèr vooruit", De Tijd / de Maasbode, 24 augustus 1965
- º Met Albert Mol naar Engeland, de Volkskrant, 18 augustus 1959
- º Archief van Cor Jaring, Amsterdams Stadsarchief. Gearchiveerd op 25 juli 2019.
- º Het Parool, 27 sept. 1979
- º Enrico Plays For Girls, Discogs
- º Enrico's Vocal Six, muziekweb. Gearchiveerd op 19 april 2022.
- º De Amsterdamse grachten?, door Edward P. de Groot, Het Parool, 21 juli 2000
