Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Szmul Potasznik: verschil tussen versies
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
| Regel 4: | Regel 4: | ||
Er werd een prijs van 500.000 BEF op Potaszniks hoofd gezet.<ref name=getuigen /> Op 16 februari 1943 werd hij, samen met Rozencwajg en Weichman, gearresteerd en opgesloten in Sint-Gillis.<ref name=Steinberg>Maxime Steinberg, José Gotovitch, ''Otages de la terreur nazie: le Bulgare Angheloff et son groupe de Partisans juifs - Bruxelles, 1940-1943'', [[VUBPress]], 2007, ISBN 978-90-5487-453-9</ref> Aanvankelijk veroordeeld tot 10 jaar dwangarbeid, werd hij uiteindelijk ter dood veroordeeld en op 9 september 1943 geëxecuteerd op de [[Nationale Schietbaan]]. Hij werd er diezelfde dag begraven. Zijn graf bevindt zich in het [[Ereperk der Gefusilleerden]] (graf 78, rij 5).<ref>[http://www.restitution.be/arti-20191021093531-des_paves_de_memoire_pour_les_resistants_edmond_van_wezemael_et_de_szmul_samuel_potasznik_seront_poses_a_forest_ce_mardi_22_octobre_2019.html Des pavés de mémoire pour les résistants Edmond Van Wezemael et de Szmul (Samuel) Potasznik seront posés à Forest ce mardi 22 octobre 2019], geraadpleegd op 25 november 2019</ref> | Er werd een prijs van 500.000 BEF op Potaszniks hoofd gezet.<ref name=getuigen /> Op 16 februari 1943 werd hij, samen met Rozencwajg en Weichman, gearresteerd en opgesloten in Sint-Gillis.<ref name=Steinberg>Maxime Steinberg, José Gotovitch, ''Otages de la terreur nazie: le Bulgare Angheloff et son groupe de Partisans juifs - Bruxelles, 1940-1943'', [[VUBPress]], 2007, ISBN 978-90-5487-453-9</ref> Aanvankelijk veroordeeld tot 10 jaar dwangarbeid, werd hij uiteindelijk ter dood veroordeeld en op 9 september 1943 geëxecuteerd op de [[Nationale Schietbaan]]. Hij werd er diezelfde dag begraven. Zijn graf bevindt zich in het [[Ereperk der Gefusilleerden]] (graf 78, rij 5).<ref>[http://www.restitution.be/arti-20191021093531-des_paves_de_memoire_pour_les_resistants_edmond_van_wezemael_et_de_szmul_samuel_potasznik_seront_poses_a_forest_ce_mardi_22_octobre_2019.html Des pavés de mémoire pour les résistants Edmond Van Wezemael et de Szmul (Samuel) Potasznik seront posés à Forest ce mardi 22 octobre 2019], geraadpleegd op 25 november 2019</ref> | ||
==Zie ook== | |||
*[[Lijst van Stolpersteine in het Brussels Hoofdstedelijk Gewest]] | |||
{{Appendix}} | {{Appendix}} | ||
| Regel 12: | Regel 15: | ||
[[Categorie:Belgisch slachtoffer van het naziregime]] | [[Categorie:Belgisch slachtoffer van het naziregime]] | ||
[[Categorie:Ereperk der Gefusilleerden]] | [[Categorie:Ereperk der Gefusilleerden]] | ||
[[Categorie:Belgische stolpersteine]] | |||
Huidige versie van 25 sep 2022 om 23:15
Szmul (Samuel) Potasznik (Kielce, 5 april 1909 - Schaarbeek, 9 september 1943) was een Belgisch verzetsstrijder van Poolse afkomst.
Samen met Hersz Sokol was Potasznik in de jaren 1930 een van de leiders van de vereniging voor Poolse marxisten aan de Université libre de Bruxelles.[1] Tijdens de Tweede Wereldoorlog was hij actief in een joodse partizanengroep, die deel uitmaakte van het Belgisch leger der partizanen.[2] Hij nam deel aan verschillende sabotageacties en de afpersing en executie van collaborateurs.[2] Met het geld dat Potasznik, Maurice Rozencwajg en Wolf Weichmann (joodse) collaborateurs afhandig maakten, financierden zij het verzet.[3]
Er werd een prijs van 500.000 BEF op Potaszniks hoofd gezet.[2] Op 16 februari 1943 werd hij, samen met Rozencwajg en Weichman, gearresteerd en opgesloten in Sint-Gillis.[4] Aanvankelijk veroordeeld tot 10 jaar dwangarbeid, werd hij uiteindelijk ter dood veroordeeld en op 9 september 1943 geëxecuteerd op de Nationale Schietbaan. Hij werd er diezelfde dag begraven. Zijn graf bevindt zich in het Ereperk der Gefusilleerden (graf 78, rij 5).[5]
Zie ook
Bronnen, noten en/of referenties
|