Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Agape (maaltijd): verschil tussen versies

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Geen bewerkingssamenvatting
Geen bewerkingssamenvatting
 
Regel 1: Regel 1:
[[Bestand:Agape feast 01.png|miniatuur]]
[[Bestand:Agape feast 01.png|miniatuur]]
De '''agape''', het ’liefdemaal’, was een maaltijd waarbij de onderlinge band van de [[Christen|christenen]] in het vroeg-christelijke tijdperk werd benadrukt. Zo werd bij deze broederlijke liefdemaal voedsel voor de armen meegenomen. Ongeveer in de vijfde eeuw raakte de traditie in de westelijke kerk in onbruik.
De '''agape''', het ’liefdemaal’, was een gemeenschappelijke maaltijd waarbij de onderlinge band van de [[Christen|christenen]] in het vroeg-christelijke tijdperk werd benadrukt. De [[Bijbel]] vermeldt deze in de brief van {{Bijbel|Judas|12}}, maar geeft geen nadere beschrijving.
 
Verondersteld wordt, dat men bij deze broederlijke liefdemalen voedsel meebracht voor de armen.  
 
Sommige mensen waren met een verkeerde motivatie aanwezig op deze liefdemaaltijden ({{Bijbel|Judas|12}}).
 
[[Tertullianus]], een christelijk schrijver uit de tweede en derde eeuw, gaf een beschrijving.<ref>Tertullianus, Apologia, vii-ix, Engelse vertaling in:  [[Philip Schaff]], [https://www.ccel.org/ccel/schaff/anf03.iv.iii.xxxix.html Ante-Nicean Fathers, Deel IV, hoofdstuk III, 39], CCEL.org, Christian Classics Ethereal Library</ref> Het maal bestond uit:
* Een inleidend dankgebed.
* De gasten nemen plaats op de zetels.
* De maaltijd, waarbij ze over geloofopbouwende onderwerpen praten.
* Het wassen van de handen.
* De lichten werden aangestoken.
* Er werden psalmen of geïmproviseerde lofliederen gezongen.
* Afsluitend gebed en vertrek.
 
Ongeveer in de vijfde eeuw raakte de traditie in de westelijke kerk in onbruik.


In de 18e eeuw begonnen ook de Herrnhuters onder graaf [[Nikolaus Ludwig von Zinzendorf]] een liefdemaal te houden om de onderlinge band te versterken. Zij kennen dit gebruik nog steeds. Ook in andere protestantse kerken kwam het gebruik op, bijvoorbeeld door [[John Wesley]] ([[methodisme|methodisten]]), die het bij de Herrnhuters gezien had.
In de 18e eeuw begonnen ook de Herrnhuters onder graaf [[Nikolaus Ludwig von Zinzendorf]] een liefdemaal te houden om de onderlinge band te versterken. Zij kennen dit gebruik nog steeds. Ook in andere protestantse kerken kwam het gebruik op, bijvoorbeeld door [[John Wesley]] ([[methodisme|methodisten]]), die het bij de Herrnhuters gezien had.
Regel 7: Regel 22:


Een gemeenschappelijke maaltijd was voor de Romeinen een kenmerk van de [[hetaeria]].
Een gemeenschappelijke maaltijd was voor de Romeinen een kenmerk van de [[hetaeria]].
 
==Verwijzingen==
<references/>
{{CathEn|01200b|Agape}}
{{authority control|TYPE=|Wikidata=Q2670127 }}
{{authority control|TYPE=|Wikidata=Q2670127 }}
[[Categorie:Geschiedenis van het christendom]]
[[Categorie:Geschiedenis van het christendom]]

Huidige versie van 28 mei 2022 om 16:28

Bestand:Agape feast 01.png

De agape, het ’liefdemaal’, was een gemeenschappelijke maaltijd waarbij de onderlinge band van de christenen in het vroeg-christelijke tijdperk werd benadrukt. De Bijbel vermeldt deze in de brief van Judas 12, maar geeft geen nadere beschrijving.

Verondersteld wordt, dat men bij deze broederlijke liefdemalen voedsel meebracht voor de armen.

Sommige mensen waren met een verkeerde motivatie aanwezig op deze liefdemaaltijden (Judas 12).

Tertullianus, een christelijk schrijver uit de tweede en derde eeuw, gaf een beschrijving.[1] Het maal bestond uit:

  • Een inleidend dankgebed.
  • De gasten nemen plaats op de zetels.
  • De maaltijd, waarbij ze over geloofopbouwende onderwerpen praten.
  • Het wassen van de handen.
  • De lichten werden aangestoken.
  • Er werden psalmen of geïmproviseerde lofliederen gezongen.
  • Afsluitend gebed en vertrek.

Ongeveer in de vijfde eeuw raakte de traditie in de westelijke kerk in onbruik.

In de 18e eeuw begonnen ook de Herrnhuters onder graaf Nikolaus Ludwig von Zinzendorf een liefdemaal te houden om de onderlinge band te versterken. Zij kennen dit gebruik nog steeds. Ook in andere protestantse kerken kwam het gebruik op, bijvoorbeeld door John Wesley (methodisten), die het bij de Herrnhuters gezien had.

In 1975 gaf ook de Rooms-Katholieke Kerk aanwijzingen over hoe een liefdemaal in de katholieke kerk kan plaatsvinden.

Een gemeenschappelijke maaltijd was voor de Romeinen een kenmerk van de hetaeria.

Verwijzingen

  1. º Tertullianus, Apologia, vii-ix, Engelse vertaling in: Philip Schaff, Ante-Nicean Fathers, Deel IV, hoofdstuk III, 39, CCEL.org, Christian Classics Ethereal Library

The Catholic Encyclopedia (1917)  (en) Agape, in: Catholic Encyclopedia, New York, Robert Appleton Company, 1907-1912. (vertaal via: Vertaal via Google translate)

rel=nofollow