Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed
Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Hélène Ramjiawan: verschil tussen versies
Naar navigatie springen
Naar zoeken springen
(Aanpassing) |
(Aanvulling uit https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=H%C3%A9l%C3%A8ne_Ramjiawan&oldid=59393965 24 jun 2021) |
||
| Regel 8: | Regel 8: | ||
| geboren = [[20 februari]] [[1952]] | | geboren = [[20 februari]] [[1952]] | ||
| geboorteplaats = [[Paranam]] | | geboorteplaats = [[Paranam]] | ||
| overleden = | | overleden = [[18 juni]] [[2021]] | ||
| overlijdensplaats = | | overlijdensplaats = [[Almere]] | ||
| land = [[Suriname]], [[Nederland]] | | land = [[Suriname]], [[Nederland]] | ||
| beroep = | | beroep = docente Engels | ||
| jaren-actief = | | jaren-actief = | ||
| genre = kinderboeken | | genre = kinderboeken | ||
| stroming = postkoloniaal Suriname | | stroming = postkoloniaal Suriname | ||
| invloeden = | | invloeden = | ||
| thema = het meisje Poek, e.a. | | thema = kinderleven (het meisje Poek, e.a.) | ||
| bekende-werken = | | bekende-werken = | ||
| uitgeverij = | | uitgeverij = | ||
| Regel 26: | Regel 26: | ||
| portaal3 = | | portaal3 = | ||
}} | }} | ||
'''Lilawatie Hélène Ramjiawan''' ([[Paranam]], [[20 februari]] [[1952]]) is een [[Suriname|Surinaams]] kinderboekenschrijfster. | '''Lilawatie Hélène Ramjiawan''' ([[Paranam]], [[20 februari]] [[1952]]) – [[Almere]], [[18 juni]] [[2021]]<ref>[https://werkgroepcaraibischeletteren.nl/kinderboekenschrijfster-helene-ramjiawan-is-niet-meer/ Michiel van Kempen, 'Kinderboekenschrijfster Hélène Ramjiawan is niet meer', op '' Caraïbisch Uitzicht'', 20 juni 2021]</ref>) was een [[Suriname|Surinaams]] kinderboekenschrijfster. | ||
== Biografie == | == Biografie == | ||
Haar vader, Sewcharan Narain, was bestuurder van bouwplaatsmachines voor de [[bauxiet]]maatschappij [[Suralco]]. Haar moeder, Boedhanie (Marie) Ramjiawan, was een modiste. Met haar toenmalige man kreeg ze in 1976 een zoon. Zij scheidden in 1986, vlak voor de geboorte van hun dochter. Ze bleven ondanks de scheiding samenwonen totdat ze in 1994 met haar beide kinderen emigreerde naar [[Nederland]]. In 2003 huwde zij opnieuw; in | Haar vader, Sewcharan Narain, was bestuurder van bouwplaatsmachines voor de [[bauxiet]]maatschappij [[Suralco]]. Haar moeder, Boedhanie (Marie) Ramjiawan, was een modiste. Met haar toenmalige man kreeg ze in 1976 een zoon. Zij scheidden in 1986, vlak voor de geboorte van hun dochter. Ze bleven ondanks de scheiding samenwonen totdat ze in 1994 met haar beide kinderen emigreerde naar [[Nederland]]. In 2003 huwde zij opnieuw; in 2019 werd ze weduwe. | ||
Ramjiawan slaagde in 1972 op de [[Pedagogische academie voor het basisonderwijs|pabo]] als docent. Ze startte haar loopbaan op de rooms-katholieke [[lagere school|lagere]] Heilig Hartschool in Paranam, waar ze een jaar les heeft gegeven. Vervolgens heeft ze 6 jaar als docent Engels gewerkt op de Swami Dayanand [[Meer uitgebreid lager onderwijs|Mulo]] in [[Paramaribo]]. | Ramjiawan slaagde in 1972 op de [[Pedagogische academie voor het basisonderwijs|pabo]] als docent. Ze startte haar loopbaan op de rooms-katholieke [[lagere school|lagere]] Heilig Hartschool in Paranam, waar ze een jaar les heeft gegeven. Vervolgens heeft ze 6 jaar als docent Engels gewerkt op de Swami Dayanand [[Meer uitgebreid lager onderwijs|Mulo]] in [[Paramaribo]]. | ||
Eenmaal in Nederland waren haar eerste banen in de schoonmaak, en in een kinderdagverblijf. In 1999 begon ze met lesgeven | Eenmaal in Nederland waren haar eerste banen in de schoonmaak, en in een kinderdagverblijf. In 1999 begon ze met lesgeven voor de [[Stichting Interconfessionele Scholengroep Amsterdam e.o.|ISA]]. In 2013 ging ze met vervroegd pensioen. | ||
== Schrijfster == | == Schrijfster == | ||
Hélène Ramjiawan | Hélène Ramjiawan behoorde tot de eerste lichting postkoloniale Surinaamse schrijvers.<ref>Caribbean Research Institute, [https://books.google.nl/books?hl=nl&id=ZP0rAQAAIAAJ&dq=%22H%C3%A9l%C3%A8ne+Ramjiawan%22&focus=searchwithinvolume&q=Ramjiawan The Caribbean Writer], pagina 168</ref><ref>Caribbean Research Institute, [https://dloc.com/AA00032523/00010/170j The Caribbean Writer], pagina 168</ref> Terwijl Suriname aan de eind van de jaren tachtig ernstige schaarste kende, maakte het kinderboek juist een bloeiperiode mee, zowel kwalitatief als kwantitatief. Hélène Ramjiawan behoorde tot die lichting schrijvers. [[Ismene Krishnadath]] beet in 1989 het spits af me een nieuwe serie en Ramjiawan volgde in 1990 met haar serie kinderboeken die zich afspeelden rond het meisje Poek.<ref name="Letterkunst">Michiel van Kempen, '[https://dbnl.org/tekst/binn011sran01_01/binn011sran01_01_0016.php Letterkunst als graadmeter, Kinder- en jeugdliteratuur]', in: Chandra van Binnendijk en Paul Faber, ''Sranan - Cultuur in Suriname'', Amsterdam/ Rotterdam: Koninklijk Instituut voor de Tropen/ Museum voor Volkenkunde, 1992, pp. 126-135. {{ISBN|90-6832-237-0}}, pagina 134 en 135</ref> Een overeenkomst tussen de opkomende schrijvers is dat zij weliswaar overwegend Hindoestaans zijn, maar allemaal christelijk zijn opgevoed. Hierdoor heeft de culturele etniciteit weinig weerslag in de boeken.<ref>Michiel van Kempen, [https://docplayer.nl/6822076-Jonge-surinaamse-schrijvers-een-idealistische-generatie-met-de-hand-op-de-knip.html 'Jonge Surinaamse schrijvers: Een idealistische generatie met de hand op de knip', in: ''Restant'', 20 (1992), no. 4, pp. 7-20; m.n. pagina 13-14]</ref> | ||
Ze richtte zich eerst op kleine kinderen, totdat ze in 1993 met ''Avonturen in Nickerie'' kwam voor de iets oudere jeugd.<ref>Koos Hawinkels, [https://books.google.nl/books?id=CqeSjh4QBK8C Een kijk op de wereld: intercultureel leesonderwijs], pagina 60, 1995, {{ISBN|9789054830900}}</ref> In 1996 verscheen een Engelse vertaling van een [[kort verhaal]] van haar in ''The Caribbean Writer 10'', onder de titel ''The Eye Doctor''.<ref>Peter Constantine, Literary Translation Program Department of Literatures, Cultures, and Languages University of Connecticut , [https://languages.uconn.edu/wp-content/uploads/sites/2059/2016/10/Peter-Constantine-CV.pdf pagina 13], 2016</ref> | Ze richtte zich eerst op kleine kinderen, totdat ze in 1993 met ''Avonturen in Nickerie'' kwam voor de iets oudere jeugd.<ref>Koos Hawinkels, [https://books.google.nl/books?id=CqeSjh4QBK8C Een kijk op de wereld: intercultureel leesonderwijs], pagina 60, 1995, {{ISBN|9789054830900}}</ref> In hetzelfde jaar 1993 verschenen ook twee korte verhalen van Ramjiawan in de ''Vrouwenbundel'', samengesteld door Ismene Krishnadath. In 1996 verscheen een Engelse vertaling van een [[kort verhaal]] van haar in ''The Caribbean Writer 10'', onder de titel ''The Eye Doctor''.<ref>Peter Constantine, Literary Translation Program Department of Literatures, Cultures, and Languages University of Connecticut , [https://languages.uconn.edu/wp-content/uploads/sites/2059/2016/10/Peter-Constantine-CV.pdf pagina 13], 2016</ref> | ||
Ze werd door minister van Onderwijs [[Harold Rusland]] en [[Ronald Venetiaan|president Venetiaan]] gezien als een positieve kracht voor kinderen. Haar kinderboeken stimuleerden het voorlezen voor kinderen en ook het lezen onder de kinderen. Zij kreeg om deze reden één dag per week betaald verlof om haar boeken en (voor-)lezen op scholen te promoten onder docenten en ouders. Ze kreeg zelfstandig voor elkaar dat haar boeken werden gesponsord door het bedrijfsleven. | Ze werd door minister van Onderwijs [[Harold Rusland]] en [[Ronald Venetiaan|president Venetiaan]] gezien als een positieve kracht voor kinderen. Haar kinderboeken stimuleerden het voorlezen voor kinderen en ook het lezen onder de kinderen. Zij kreeg om deze reden één dag per week betaald verlof om haar boeken en (voor-)lezen op scholen te promoten onder docenten en ouders. Ze kreeg zelfstandig voor elkaar dat haar boeken werden gesponsord door het bedrijfsleven. | ||
| Regel 44: | Regel 44: | ||
== Bibliografie == | == Bibliografie == | ||
De kinderboeken van Ramjiawan werden geïllustreerd door Steve Ammersingh. | De kinderboeken van Ramjiawan werden geïllustreerd door Steve Ammersingh. | ||
''Rijmpjes voor het slapen gaan'' werd gepubliceerd door [[Gerrit Barron]]<ref name="Letterkunst" />. | ''Rijmpjes voor het slapen gaan'' werd gepubliceerd door [[Gerrit Barron]]<ref name="Letterkunst" />. In hetzelfde jaar 1993 verschenen ook twee korte verhalen van Ramjiawan in de ''Vrouwenbundel'', samengesteld door Ismene Krishnadath. boeken zijn in eigen beheer uitgegeven. Hieronder volgt een overzicht: | ||
{| class="wikitable" | {| class="wikitable" | ||
|+Kinderboeken | |+Kinderboeken | ||
| Regel 97: | Regel 97: | ||
{{DEFAULTSORT:Ramjiawan, Hélène Lilawatie}} | {{DEFAULTSORT:Ramjiawan, Hélène Lilawatie}} | ||
[[Categorie:Surinaams kinderboekenschrijver]] | [[Categorie:Surinaams kinderboekenschrijver]] | ||
[[Categorie:Geboren in Suriname]] | [[Categorie: Geboren in Suriname]] | ||
[[Categorie: Geboren in 1952]] | |||
[[Categorie: Overleden in Almere]] | |||
[[Categorie: Overleden in 2021]] | |||
Huidige versie van 25 jun 2021 om 08:54
| Hélène Ramjiawan | ||
| Bestand:Helene Ramjiawan.jpg | ||
| Algemene informatie | ||
| Volledige naam | Lilawatie Hélène Ramjiawan | |
| Geboren | 20 februari 1952, Paranam | |
| Overleden | 18 juni 2021, Almere | |
| Land | Suriname, Nederland | |
| Beroep | docente Engels | |
| Werk | ||
| Genre(s) | kinderboeken | |
| Stroming | postkoloniaal Suriname | |
| Thema's | kinderleven (het meisje Poek, e.a.) | |
Lilawatie Hélène Ramjiawan (Paranam, 20 februari 1952) – Almere, 18 juni 2021[1]) was een Surinaams kinderboekenschrijfster.
Biografie
Haar vader, Sewcharan Narain, was bestuurder van bouwplaatsmachines voor de bauxietmaatschappij Suralco. Haar moeder, Boedhanie (Marie) Ramjiawan, was een modiste. Met haar toenmalige man kreeg ze in 1976 een zoon. Zij scheidden in 1986, vlak voor de geboorte van hun dochter. Ze bleven ondanks de scheiding samenwonen totdat ze in 1994 met haar beide kinderen emigreerde naar Nederland. In 2003 huwde zij opnieuw; in 2019 werd ze weduwe.
Ramjiawan slaagde in 1972 op de pabo als docent. Ze startte haar loopbaan op de rooms-katholieke lagere Heilig Hartschool in Paranam, waar ze een jaar les heeft gegeven. Vervolgens heeft ze 6 jaar als docent Engels gewerkt op de Swami Dayanand Mulo in Paramaribo.
Eenmaal in Nederland waren haar eerste banen in de schoonmaak, en in een kinderdagverblijf. In 1999 begon ze met lesgeven voor de ISA. In 2013 ging ze met vervroegd pensioen.
Schrijfster
Hélène Ramjiawan behoorde tot de eerste lichting postkoloniale Surinaamse schrijvers.[2][3] Terwijl Suriname aan de eind van de jaren tachtig ernstige schaarste kende, maakte het kinderboek juist een bloeiperiode mee, zowel kwalitatief als kwantitatief. Hélène Ramjiawan behoorde tot die lichting schrijvers. Ismene Krishnadath beet in 1989 het spits af me een nieuwe serie en Ramjiawan volgde in 1990 met haar serie kinderboeken die zich afspeelden rond het meisje Poek.[4] Een overeenkomst tussen de opkomende schrijvers is dat zij weliswaar overwegend Hindoestaans zijn, maar allemaal christelijk zijn opgevoed. Hierdoor heeft de culturele etniciteit weinig weerslag in de boeken.[5]
Ze richtte zich eerst op kleine kinderen, totdat ze in 1993 met Avonturen in Nickerie kwam voor de iets oudere jeugd.[6] In hetzelfde jaar 1993 verschenen ook twee korte verhalen van Ramjiawan in de Vrouwenbundel, samengesteld door Ismene Krishnadath. In 1996 verscheen een Engelse vertaling van een kort verhaal van haar in The Caribbean Writer 10, onder de titel The Eye Doctor.[7]
Ze werd door minister van Onderwijs Harold Rusland en president Venetiaan gezien als een positieve kracht voor kinderen. Haar kinderboeken stimuleerden het voorlezen voor kinderen en ook het lezen onder de kinderen. Zij kreeg om deze reden één dag per week betaald verlof om haar boeken en (voor-)lezen op scholen te promoten onder docenten en ouders. Ze kreeg zelfstandig voor elkaar dat haar boeken werden gesponsord door het bedrijfsleven.
Bibliografie
De kinderboeken van Ramjiawan werden geïllustreerd door Steve Ammersingh. Rijmpjes voor het slapen gaan werd gepubliceerd door Gerrit Barron[4]. In hetzelfde jaar 1993 verschenen ook twee korte verhalen van Ramjiawan in de Vrouwenbundel, samengesteld door Ismene Krishnadath. boeken zijn in eigen beheer uitgegeven. Hieronder volgt een overzicht:
| Titel | Jaar | Leeftijd |
|---|---|---|
| Kan Poek al lezen? | 1990 | 2 - 6 jaar |
| Poek en Flappie gaan op reis | 1990 | 8 - 10 jaar |
| Poek en Sekre, de schildpad | 1990 | 3 - 9 jaar |
| Poek ontmoet Loetie en Loekie | 1991 | 9 - 11 jaar |
| Poek gaat vliegeren | 1992 | 3 - 7 jaar |
| Kapitein Poek | 1992 | 4 - 7 jaar |
| Rijmpjes voor het slapen gaan | 1992 | |
| Avonturen in Nickerie | 1993 | |
| Zonneschijn kleurboek | 1994 |
Bronnen, noten en/of referenties
|
