Corneille Heymans

Corneille Heymans
28 maart 1892 - 18 juli 1968
Afbeelding gewenst
Geboorteland	België
Geboorteplaats	Gent
Plaats van overlijden	Knokke
Nobelprijs voor de	Fysiologie of Geneeskunde
In	1938
Reden	"Voor het aantonen hoe de bloeddruk en het zuurstofgehalte van het bloed door het lichaam worden gemeten en hoe dit wordt overgedragen naar de hersenen."
Voorganger(s)	Albert Szent-Györgyi
Opvolger(s)	Gerhard Domagk

Corneille Jean François Heymans, ook bekend als Corneel Heymans (Gent, 28 maart 1892 – Knokke, 18 juli 1968) was een Vlaams wetenschapper.

Studies

Hij studeerde aan het Sint-Barbaracollege in Gent. Na zijn studies geneeskunde aan de Gentse Rijksuniversiteit studeerde Corneille Heymans fysiologie in Parijs, Lausanne, Wenen en de Verenigde Staten. In 1922 wordt hij docent farmacodynamie aan de Gentse Rijksuniversiteit, waar hij in 1930 zijn vader Jean-François opvolgt als professor in de farmacologie en aan het hoofd van het Farmacologisch en Therapeutisch Instituut. Een trefpunt voor vele gerenommeerde onderzoekers, onder wie Paul Janssen.

Hij was actief in het Katholiek Vlaams Oud-Hoogstudentenverbond en hielp na de Tweede Wereldoorlog de opvolger oprichten, het Algemeen Vlaams Oud-Hoogstudentenverbond (AVOHV, sinds 1960 omgedoopt tot VVA (Verbond der Vlaamse Academici)).

Erkenning

In 1938 kreeg hij de Nobelprijs voor de Fysiologie of Geneeskunde voor zijn ontdekkingen in verband met de carotidelichaampjes, chemoreceptoren in de halsslagader, die hart en hersenen van feedback voorzien onder andere over het zuurstofgehalte van het bloed dat naar de hersenen gaat.

Professor Heymans wordt doctor honoris causa aan tal van universiteiten en ontvangt meerdere onderscheidingen en wetenschappelijke prijzen. Hij trekt de wereld rond in opdracht van de Belgische regering, de Wereldgezondheidsorganisatie en de International Union of Physiological Sciences, waarvan hij voorzitter is.

Die opdrachten brengen hem achtereenvolgens naar Iran en India, Egypte, Belgisch-Kongo, Latijns-Amerika, China, Japan, Irak, Tunesië en Kameroen. In 1963 wordt hij professor emeritus aan de Universiteit Gent.

In 1940 wordt hij tijdens de bezetting ondervoorzitter van de Vlaamse Cultuurraad, maar neemt al in januari 1941 ontslag.

In 1941 werd hij voorzitter van de beheerraad van KVHV-Gent als opvolger van De Bruyne, en bleef dat tot aan zijn emeritaat als hoogleraar.

Trivia

• In 2005 was hij ook een van de kanshebbers op de titel De Grootste Belg, maar haalde de uiteindelijke nominatielijst niet en strandde op nr. 75 van diegenen die net buiten de nominatielijst vielen.
• In de wedstrijd grootste prof van de Gentse Universiteit behaalt Corneel Heymans de tweede plaats, de eer gaat naar professor Joseph Guislain. Het was een wedstrijd die georganiseerd werd door Radio 2 Oost-Vlaanderen.

Literatuur

• A. De Schaepdrijver, 'Corneel Heymans (1892-1968)', in: Van Mercator tot Frimout. Vier eeuwen Vlaams vernuft (Antwerpen 1994) 159-168.

Winnaars van de Nobelprijs voor de Fysiologie of Geneeskunde (1926-1950)