Paul Gerhardt Seeger

Dr. med. Dr. sc. nat. Paul Gerhardt Seeger (Calbe, 6 juni 1903 – Berlijn-Spandau, 26 april 1991) was een Duits arts en doctor in de natuurwetenschappen, bekend voor zijn onconventionele therapie om kanker te behandelen.

Leven

Paul Gerhardt Seeger was een zoon van de fabriekseigenaar Paul Seeger.

Na het beëindigen van zijn schooltijd aan de Realschule (van 10 tot 16 jaar), volgde hij een handelsopleiding en daarna als bankbediende. In de inflatietijd ging hij aan de slag in de bouw en daarna als handelsvertegenwoordiger. In 1926 behaalde hij in Köthen zijn abitur en ging verder studeren aan de Martin-Luther-Universiteit in Halle (Saale). Hij studeerde wiskunde, natuurkunde, scheikunde, filosofie en anglistiek, Duits en geschiedenis en vanaf 1929 ook geneeskunde.

Hij promoveerde als medicus in de jaren 1930. Al dadelijk trok hij de aandacht in dat vakgebied, toen hij een oplossing vond voor een wetenschappelijk probleem waar al vele wetenschappers vóór hem naar hadden gezocht. In 1936 werd hij met een onderzoeksopdracht in verband met kanker benoemd de afdeling voor cel- en virusonderzoek van het Robert-Koch-Instituut in Berlijn. Hij publiceerde daar tot 1940 twaalf wetenschappelijke experimentele werken en behaalde in 1942 een tweede doctortitel summa cum laude met zijn verhandeling over het kalium-natrium-contrast bij normale cellen en kankercellen.

Tijdens de oorlog werkte hij als dienstplichtig arts.

Na 1945 had hij een eigen artspraktijk in Falkensee bij Berlijn, waar hij tevens privé kankeronderzoek verrichtte. Hij werd in 1956 chef-arts en leider van de afdeling voor kankeronderzoek aan de Charité in Berlijn.

Hij deed vooral onderzoek naar natuurlijke stoffen, voornamelijk planten, zoals anthocyanen, betacyanen, carotine, vitamine B-complex, ascorbinezuur, rechtsdraaiend melkzuur, plantaardige oliën, stuifmeelpollen, koninginnebrei, propolis, duizendblad, stinkende gauwe, Zweedse kruiden, volwaardige voeding, enz.

Door middel van zes methoden kon Seeger het histochemische bewijs leveren, dat de afbraak van de cytochromoxydase (cytochroom a/a3), het belangrijkste ferment van de ademhalingsketting, de kankerachtige ontsporing van cellen wahrscheinlich machen könnte. De resultaten werden bevestigd door de Nobelprijswinnaar prof. dr. Ulf von Euler in Stockholm.

Zijn therapievoorstel, in 1966 samengevat als de 10-Wege-Therapie des Krebses nach Seeger (Het 10-wegen-kankerprogramma volgens Seeger of „10-punten-programma”) is gebaseerd op de hypothese van Otto Warburg, die in dezelfde periode in Berlijn werkte. In de hedendaagse conventionele medische wetenschap speelt zijn therapievoorstel momenteel geen enkele rol, maar deze duikt wel op in onconventionele kankertherapieën. Omdat er geen klinische studies zijn over deze methode, wordt zijn therapie als „niet bewezen” beschouwd.

Daarnaast zou Seeger zich ook ten gunste van een omstreden petroleumtherapie tegen kanker hebben uitgesproken.

Seegers principes

Volgens Seeger is kanker een gevolg van een verstoorde celademing, die naar zijn mening verholpen kan worden met een biologische basistherapie.

„10-Wege nach Seeger”

Het tien-wegen-programma volgens Seeger is een mengeling van wat volgens hem preventief werkzaam kan zijn tegen het ontstaan van kanker, en wat therapeutisch tegen kanker toegepast kan worden. Het accent ligt op aanbevelingen voor de voeding.

• 1e weg: het opsporen en uitschakelen van mogelijke stoorvelden.
• 2e weg: behandeling van nosoden door het ontgiften van het organisme.
• 3e weg: opruimen van mogelijke dysbiosen in de darmflora.
• 4e weg: de celademhaling activeren door waterstofacceptoren.
• 5e weg: het activeren van de lichaamseigen afweermechanisme.
• 6e weg: het desensibiliseren en activeren van de immuunafweer.
• 7e weg: cytoplasmatische therapie om de vorming van antistoffen te activeren.
• 8e weg: maatregelen om de cellulaire glycolyse af te remmen.
• 9e weg: voedingsaanbevelingen (met onder andere het gebruik van melkzure gisting en lecithine als kankerremmende factoren).
• 10e weg: maatregelen om de goede werking van het hart en de bloedsomloop te ondersteunen.

Erkenningen

Naast de talrijke erkenningen die hij kreeg, werd hij in 1979 en 1980 ook voorgesteld voor een Nobelprijs, maar het kwam niet zover dat hij werkelijk een Nobelprijs kreeg.

Kritiek

Kanker is een omstreden thema, en Seeger kreeg kritiek omdat hij dit met natuurlijke middelen probeerde op te lossen. De veranderingen in de pH-waarde rond tumoren kan zowel oorzaak als gevolg zijn. Seeger toonde nooit aan dat een hypoxie kanker veroorzaakt, evenmin als zijn stelling dat een verbeterde celademhaling nuttig is om kanker te genezen. Principes van dr. Otto Warburg werden echter wel aangetoond door dr. Thomas Seyfried.

Critici vonden het ook onaannemelijk, dat kanker beïnvloedbaar zou zijn door voedingsaanbevelingen of diëten. De algemene zienswijze was, dat diëten eerder deficiëntieverschijnselen oproepen, dat die het lichaam onnodig verzwakken en dus de groei van kanker bevorderen. Later onderzoek toonde aan dat levensstijl en voeding wel degelijk een enorme invloed hebben op de ontwikkeling van kanker.

Werken

• 290 wetenschappelijke artikelen, waaronder verschillende boeken.
• Die 10-Wege-Therapie des Krebses (ars medica), 1966
• Krebs – Problem ohne Ausweg?, 1974; dit wordt gezien als zijn standaardwerk.
• Erfolgreiche biologische Krebsabwehr durch Ursachenbekämpfung
• Leitfaden für Krebsleidende und die es nicht werden wollen

Weblinks

• Deutsche Gesellschaft für Onkologie, Zehn-Wege-Therapie nach Seeger: individuelle Ursachendiagnostik und Ursachentherapie
• https://www.eubiotika-verlag.de/Paul-Gerhardt-Seeger:_:19.html
• https://www.volksstimme.de/lokal/schoenebeck/dr-med-seeger-heimatstube-erinnert-an-innovativen-arzt