Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Censor librorum: verschil tussen versies
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
| Regel 1: | Regel 1: | ||
'''Censor''' (of '''censor librorum''') is een functie in de katholieke kerk. De taak van de censor bestaat erin om voor de kerkelijke overheid boeken geschriften te keuren, die bedoeld zijn om in gedrukte vorm te worden uitgegeven. Indien er geen kerkelijk, moreel of theologisch bezwaar is tegen de boeken, geeft de censor het [[nihil obstat]]. Daarna krijgt het boek door of namens de bisschop het [[imprimatur]], de kerkelijke druktoelating. | '''Censor''' (of '''censor librorum''') is een functie in de katholieke kerk. De taak van de censor bestaat erin om voor de kerkelijke overheid boeken, tijdschriften en overige geschriften te keuren, die bedoeld zijn om in gedrukte vorm te worden uitgegeven. Indien er geen kerkelijk, moreel of theologisch bezwaar is tegen de boeken, geeft de censor het [[nihil obstat]]. Daarna krijgt het boek door of namens de bisschop het [[imprimatur]], de kerkelijke druktoelating. | ||
In deze samenhang is het doel van de censor niet een geschrift of boek te verbieden, maar bekijken of dit geschrift niets bevat dat het juiste katholieke geloof of de goede zeden zou aantasten. Een artikel dat volgens de rooms-katholieke kerk op leerstellig gebied correct is (dat dus geen gedeelten bevat die in strijd zijn met de katholieke leer), maar dat een negatieve beschrijving geeft van de kerk of de kerkelijke overheid, krijgt ook het nihil obstat. De functie wordt gewoonlijk toegewezen door de bisschop en uitgeoefend door een priester. Wanneer geen priester ter beschikking is, kan de taak worden uitgeoefend door een leek met voldoende theologische kennis, die hiervoor een speciale [[dispensatie]] krijgt. Hoewel een [[bisschoppenconferentie]] een lijst kan opstellen met personen die geschikt zijn als censor, kan elke plaatselijke bisschop (ordinaris) zelf een censor aanstellen. | In deze samenhang is het doel van de censor niet een geschrift of boek te verbieden, maar bekijken of dit geschrift niets bevat dat het juiste katholieke geloof of de goede zeden zou aantasten. Een artikel dat volgens de rooms-katholieke kerk op leerstellig gebied correct is (dat dus geen gedeelten bevat die in strijd zijn met de katholieke leer), maar dat een negatieve beschrijving geeft van de kerk of de kerkelijke overheid, krijgt ook het nihil obstat. De functie wordt gewoonlijk toegewezen door de bisschop en uitgeoefend door een priester. Wanneer geen priester ter beschikking is, kan de taak worden uitgeoefend door een leek met voldoende theologische kennis, die hiervoor een speciale [[dispensatie]] krijgt. Hoewel een [[bisschoppenconferentie]] een lijst kan opstellen met personen die geschikt zijn als censor, kan elke plaatselijke bisschop (ordinaris) zelf een censor aanstellen. | ||
Huidige versie van 14 mei 2020 om 16:05
Censor (of censor librorum) is een functie in de katholieke kerk. De taak van de censor bestaat erin om voor de kerkelijke overheid boeken, tijdschriften en overige geschriften te keuren, die bedoeld zijn om in gedrukte vorm te worden uitgegeven. Indien er geen kerkelijk, moreel of theologisch bezwaar is tegen de boeken, geeft de censor het nihil obstat. Daarna krijgt het boek door of namens de bisschop het imprimatur, de kerkelijke druktoelating.
In deze samenhang is het doel van de censor niet een geschrift of boek te verbieden, maar bekijken of dit geschrift niets bevat dat het juiste katholieke geloof of de goede zeden zou aantasten. Een artikel dat volgens de rooms-katholieke kerk op leerstellig gebied correct is (dat dus geen gedeelten bevat die in strijd zijn met de katholieke leer), maar dat een negatieve beschrijving geeft van de kerk of de kerkelijke overheid, krijgt ook het nihil obstat. De functie wordt gewoonlijk toegewezen door de bisschop en uitgeoefend door een priester. Wanneer geen priester ter beschikking is, kan de taak worden uitgeoefend door een leek met voldoende theologische kennis, die hiervoor een speciale dispensatie krijgt. Hoewel een bisschoppenconferentie een lijst kan opstellen met personen die geschikt zijn als censor, kan elke plaatselijke bisschop (ordinaris) zelf een censor aanstellen.
Voor het Tweede Vaticaans Concilie stelden censoren ook de Index librorum prohibitorum samen.