Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Louis Boeckmans: verschil tussen versies

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Geen bewerkingssamenvatting
(https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Louis_Boeckmans&oldid=56018578 -1- PieterSerrien 6 apr 2020)
Regel 1: Regel 1:
'''Louis Boeckmans''' ([[Tessenderlo]] [[20 juni]] [[1923]]) was een lid van het [[Belgisch verzet in de Tweede Wereldoorlog]].<ref>[https://www.hln.be/regio/tongeren/buchenwald-overlever-krijgt-leerlingen-muisstil~a7d27f1d/ Buchenwald-overlever krijgt leerlingen muisstil], [[Het Laatste Nieuws]] 21 oktober 2017</ref>
'''Louis Boeckmans''' (Tessenderlo, [[1923]]) is een van de laatste Belgische getuigen van de concentratiekampen tijdens de [[Tweede Wereldoorlog]]. Hij groeide op in [[Tessenderlo]] en woont vandaag in [[Laakdal]].


==Levensloop==
== Levensloop ==
Bij het begin van de [[Tweede Wereldoorlog]] werd hij als één van de 100.000'en [[CRAB's]] door de Belgische regering gesommeerd om zich in Zuid-Frankrijk aan te bieden om opgeleid te worden als soldaat. Boeckmans raakte nooit in het zuiden en keerde uiteindelijk terug naar huis. Drie weken na zijn vertrek was hij terug thuis.


Boeckmans werkte tijdens de oorlog als loopjongen bij [[Tessenderlo Chemie]], waar hij in 1942 door een collega werd gerecruteerd bij de [[Witte Brigade]]. Hij hield zich voornamelijk bezig met spionnage.
=== Jeugd ===
Louis groeide op in een arme boerenfamilie in het toen landelijke Tessenderlo. Toen hij vijftien jaar was, begon hij te werken in de bekende [[Tessenderlo Chemie|chemiefabriek]] nabij.  


Later werkte Boeckmans bij een zagerij. Omwille van activiteiten bij het verzet leefde hij ondergedoken bij een tante. Op 11 juli 1944 ging hij na een nachtdienst even bij zijn ouders langs omdat hij doorweekt was en droge kleren nodig had. Hij fietste voorbij een buurmeisje dat een relatie had met een [[Schutzstaffel|SS-soldaat]] en vermoedelijk lichtte zij de Duitsers in dat hij thuis was.  
=== Tweede Wereldoorlog ===
Toen op 10 mei 1940 de Tweede Wereldoorlog uitbrak met de Duitse inval in België, kreeg Louis een oproep om naar Frankrijk te vluchten. Hij was een van de 16- tot 35-jarige 300.000 Belgische reserverekruten, die later bekend werden als de [[CRAB's|CRAB’s]]. De groep van Louis stapte op drie weken van Tessenderlo over [[Antwerpen (stad)|Antwerpen]], [[Ertvelde]], [[Torhout]] tot in Frankrijk. Via [[Duinkerke]] volgde hij de kustlijn terug naar België.


Tijdens de razzia werd hij samen met zijn broer Jef (die zelf ook ondergedoken leefde, maar toevallig ook even thuis was) en zijn vader gearresteerd. Zijn vader zou later vrijgelaten worden. Boeckmans broer werd ervan beschuldigd naar de Engelse radio te hebben geluisterd. Louis werd beticht van verboden wapenbezit. Hoewel de Boeckmansen effectief een revolver in het bezit hadden, werd het wapen niet gevonden. Indien dit wel het geval was geweest, waren de broers vermoedelijk geëxecuteerd geweest.  
Na twee jaar Duitse bezetting, op 29 april 1942, was Louis getuige van de ramp in de [[Tessenderlo Chemie|Looise chemiefabriek]]. Er vielen 190 doden. Hoewel hij in de zwaar beschadigde burelen aan het werk was tijdens de ontploffing, had Louis geen zware verwondingen.


Hoewel er geen wapen werd gevonden werden de broers Boeckmans eerst opgesloten in de gevangenis van [[Hasselt]] en op 24 juli 1944 werden ze overgebracht naar het [[Fort van Breendonk]] waar ze moesten werken op de velden onder supervisie van de Vlaamse [[Schutzstaffel|SS]]'er [[Felix Brusselaers]]. Hoewel Boeckmans af en toe wel een slag o.i.d. te verwerken kreeg, werd hij zelf nooit echt gemarteld.  
Kort na de chemieramp werd Louis gerekruteerd door een weerstander die hij uit het puin had gehaald. Hij werd lid van de Belgicistische verzetsorganisatie [[BNB]].


Op 8 augustus 1944, nauwelijks een maand voor de bevrijding van België, werden de broers naar [[Buchenwald]] getransporteerd, waar ze aankwamen op 10 augustus terug veldarbeid moesten verrichten. Op 23 augustus verhuisden de broers Boeckmans naar het kamp in [[Blankenburg-Oesig]] waarde arbeid eruit bestond treinwagons te ledigen met de schop.
=== Kampen ===


Toen de oorlog bijna ten einde was, en voor iedereen duidelijk was dat Duitsland de oorlog ging verliezen, werden de kampen ontruimd. Op 6 april 1945 moesten de gevangenen beginnen aan een [[Dodenmars (Tweede Wereldoorlog)|dodenmars]] naar [[Maagenburg]], waar de overlevenden van de mars op de boot naar [[Lübeck]] werden gezet, waarna ze op 14 april terug aan een nieuwe dodenmars begonnen. Na tussenkomst van Zweedse diplomaten werd afgesproken dat West-Europese gevangenen konden worden overgebracht naar zweden. Op 30 april werd Boeckmans op de boot gezet en op 2 mei kwamen de broers aan in [[Trelleborg]]. Boeckmans woog nog 38 kilo.<ref>[https://www.humo.be/boekreviews/400859/louis-boeckmans-de-laatste-getuige-hoe-ik-breendonkenbuchenwaldoverleefde Louis Boeckmans - De laatste getuige: Hoe ik Breendonk en Buchenwald overleefde], [[Humo]] 23 april 2019</ref> Een maand na zijn redding woog hij alweer 69 kilo.<ref>[https://www.demorgen.be/tv-cultuur/die-ss-ers-waren-ook-mensen-he-louis-boeckmans-overleefde-drie-concentratiekampen~b062f341/ ‘Die SS’ers waren ook mensen, hé’: Louis Boeckmans overleefde drie concentratiekampen], [[De Morgen]] 2019</ref>
==== Arrestatie ====
Op 11 juli 1944 werd de familie Boeckmans verraden door een buurmeisje, waarop de [[SS]] binnenviel. Jef en Louis werden na een lange ondervraging gearresteerd en kwamen in de stadsgevangenis van Hasselt terecht. Op 24 juli 1944 werden ze samen met andere mannen uit de streek naar Breendonk gevoerd.


Nadat ze tijd hadden gekregen aan te sterken keerden de broers huiswaarts op 11 juli 1945. Louis bleef tot december thuis om verder te herstellen voor hij terug aan het werk ging. Eveneens in december 1945 trouwde hij met Germaine, met wie hij drie kinderen zou krijgen. Hij had verschillende jobs in de industrie, hij werkte onder meer 6 jaar bij de [[hoogoven]]s. In 1953 ging hij aan de slag kon als postbode, een baan die hij zou uitoefenen tot zijn pensioen in 1985.
==== Breendonk ====
Bij zijn aankomst in [[Fort van Breendonk|Breendonk]] werd Louis Boeckmans meteen door de berichte kampbewaker [[Fernand Wyss]] geslagen. Louis kreeg nummer 3253 en belandde in kamer 5. Hij was getuige van de foltermoord op Dirk Sevens en verschillende andere mishandelingen. Op 8 augustus 1944 werd hij samen met een groot deel van de andere gevangenen weggevoerd.


Hij gaf na de oorlog veelvuldig lezingen in scholen zodat de herinnering aan de verschrikkingen van de oorlog levend zou blijven, hoewel hij hier lang mee wachtte omdat hij "niemand lastig wilde vallen" en omdat hij schrik had dat niemand zijn verhalen zouden geloven omdat de gruwelen van de kampen pas een hele poos na de oorlog algemeen bekend raakten. Pas in 2004 werkte hij mee aan documententaires e.d.m.
==== Buchenwald ====
Op 10 augustus 1944 kwam Louis Boeckmans aan in het concentratiekamp [[Buchenwald]]. Samen met zijn broer en streekgenoten belandde hij in het beruchte bijkamp.  


In 2019 verscheen het boek "De laatste getuige, Hoe ik Breendonk en Buchenwald overleefde" waarin historicus [[Pieter Serien]] Boeckmans eigen verhaal noteerde.
==== Blankenburg ====
Na twee weken werd Louis Boeckmans toegewezen aan het pas opgerichte werkkamp [[Blankenburg (Harz)|Blankenburg]], waar ze op 24 augustus 1944 aankwamen. Dit was een subkamp van [[Mittelbau-Dora|Dora-Mittelbau]]. De meeste gevangenen waren Belgen en ze moesten gangen uitgraven in de nabijgelegen heuvels. Daar zouden later [[V2 (raket)|V2]]-raketten gefabriceerd worden. Tijdens zijn lange verblijf onderging Louis Boeckmans meerdere mishandelingen.  


==Externe link==
==== Dodenmars ====
*[http://www.getuigen.be/Getuigenis/Boeckmans-Louis/boeckmans-louis-tkst.htm Louis Boeckmans overleefde de hel]  
Op 6 april 1945 werd het kamp in Blankenburg geëvacueerd. Er volgde een tweedaagse [[Dodenmars (Tweede Wereldoorlog)|dodenmars]] naar [[Maagdenburg (stad)|Maagdenburg]], waar de gevangenen op een binnenschip op de Elbe noordwaarts werden gezet. Het schip kwam aan op 13 april 1945 aan in [[Lübeck]], van waaruit de Blankenburggevangenen een dodenmars naar Sarau moesten ondernemen. Daar bleven ze tussen 14 en 30 april in een grote schuur, waar nog verschillende gevangenen stierven. Op 30 april 1945 werden ze bevrijd door de [[Witte Bussen]] van het Zweedse Rode Kruis.


{{DEFAULTSORT:Boeckmans, Louis}}
==== Zweden ====
{{Appendix}}
Met het Zweedse reddingsschip Magdalena kwam Louis Boeckmans aan in het Zweedse Trellenborg. Hij was totaal uitgeput en zwaar ziek. Langzaam herstelde hij in Trellenborg en Falkenberg. Uiteindelijk was Louis Boeckmans op 13 juli 1945 terug thuis, exact één jaar en twee dagen na zijn arrestatie.
[[Categorie:Geboren in 1923]]
 
[[Categorie:Belgisch verzetsstrijder in de Tweede Wereldoorlog]]
=== Na de oorlog ===
[[Categorie:Kampgevangene in Breendonk]]
Louis Boeckmans trouwde mijn zijn vriendin Germaine Wagemans. Ze verhuisden naar Klein-Vorst en kregen drie zonen. Vanaf 1953 was hij postbode, onder meer in Veerle. In 1985 ging hij op pensioen.
[[Categorie:Kampgevangene in Buchenwald]]
 
== Getuigenis en boek ==
Louis Boeckmans heeft jarenlang niet getuigd. Pas de laatste jaren doet hij regelmatig zijn verhaal in middelbare scholen en voor media.
 
In 2018 schreef hij zijn herinneringen neer. Dit resulteerde in een lokale uitgave. Begin 2019 tekende historicus [[Pieter Serrien]] het verhaal van Louis op in een boek, dat eind april 2019 verscheen bij uitgeverij Horizon.<ref>{{Citeer web|url=http://www.pieterserrien.be/louisboeckmans|titel=De laatste getuige|bezochtdatum=2020|auteur=Pieter Serrien|achternaam=|voornaam=|datum=|uitgever=|taal=}}</ref>
 
Louis Boeckmans was getuige in programma's zoals [[Koppen (televisieprogramma)|''Koppen'']] en ''[[Ten oorlog]]: de bevrijding van Vlaanderen''.
 
== Bibliografie ==
* Samen met [[Pieter Serrien]], ''De laatste getuige. Hoe ik Breendonk en Buchenwald overleefde'', Horizon: Antwerpen, 2019.
* Redactie door Felix Van Bel, ''Mijn verhaal 1942-1944'', uitgegeven in eigen beheer, 2018.
* ''Genummerd voor het leven'', red. Patricia De Landsheer, Marc Van Roosbroeck en Etienne Van den Bulcke, Davidsfonds, Leuven, 2009, 112-119.
 
== Referenties ==

Versie van 20 apr 2020 22:51

Louis Boeckmans (Tessenderlo, 1923) is een van de laatste Belgische getuigen van de concentratiekampen tijdens de Tweede Wereldoorlog. Hij groeide op in Tessenderlo en woont vandaag in Laakdal.

Levensloop

Jeugd

Louis groeide op in een arme boerenfamilie in het toen landelijke Tessenderlo. Toen hij vijftien jaar was, begon hij te werken in de bekende chemiefabriek nabij.

Tweede Wereldoorlog

Toen op 10 mei 1940 de Tweede Wereldoorlog uitbrak met de Duitse inval in België, kreeg Louis een oproep om naar Frankrijk te vluchten. Hij was een van de 16- tot 35-jarige 300.000 Belgische reserverekruten, die later bekend werden als de CRAB’s. De groep van Louis stapte op drie weken van Tessenderlo over Antwerpen, Ertvelde, Torhout tot in Frankrijk. Via Duinkerke volgde hij de kustlijn terug naar België.

Na twee jaar Duitse bezetting, op 29 april 1942, was Louis getuige van de ramp in de Looise chemiefabriek. Er vielen 190 doden. Hoewel hij in de zwaar beschadigde burelen aan het werk was tijdens de ontploffing, had Louis geen zware verwondingen.

Kort na de chemieramp werd Louis gerekruteerd door een weerstander die hij uit het puin had gehaald. Hij werd lid van de Belgicistische verzetsorganisatie BNB.

Kampen

Arrestatie

Op 11 juli 1944 werd de familie Boeckmans verraden door een buurmeisje, waarop de SS binnenviel. Jef en Louis werden na een lange ondervraging gearresteerd en kwamen in de stadsgevangenis van Hasselt terecht. Op 24 juli 1944 werden ze samen met andere mannen uit de streek naar Breendonk gevoerd.

Breendonk

Bij zijn aankomst in Breendonk werd Louis Boeckmans meteen door de berichte kampbewaker Fernand Wyss geslagen. Louis kreeg nummer 3253 en belandde in kamer 5. Hij was getuige van de foltermoord op Dirk Sevens en verschillende andere mishandelingen. Op 8 augustus 1944 werd hij samen met een groot deel van de andere gevangenen weggevoerd.

Buchenwald

Op 10 augustus 1944 kwam Louis Boeckmans aan in het concentratiekamp Buchenwald. Samen met zijn broer en streekgenoten belandde hij in het beruchte bijkamp.

Blankenburg

Na twee weken werd Louis Boeckmans toegewezen aan het pas opgerichte werkkamp Blankenburg, waar ze op 24 augustus 1944 aankwamen. Dit was een subkamp van Dora-Mittelbau. De meeste gevangenen waren Belgen en ze moesten gangen uitgraven in de nabijgelegen heuvels. Daar zouden later V2-raketten gefabriceerd worden. Tijdens zijn lange verblijf onderging Louis Boeckmans meerdere mishandelingen.

Dodenmars

Op 6 april 1945 werd het kamp in Blankenburg geëvacueerd. Er volgde een tweedaagse dodenmars naar Maagdenburg, waar de gevangenen op een binnenschip op de Elbe noordwaarts werden gezet. Het schip kwam aan op 13 april 1945 aan in Lübeck, van waaruit de Blankenburggevangenen een dodenmars naar Sarau moesten ondernemen. Daar bleven ze tussen 14 en 30 april in een grote schuur, waar nog verschillende gevangenen stierven. Op 30 april 1945 werden ze bevrijd door de Witte Bussen van het Zweedse Rode Kruis.

Zweden

Met het Zweedse reddingsschip Magdalena kwam Louis Boeckmans aan in het Zweedse Trellenborg. Hij was totaal uitgeput en zwaar ziek. Langzaam herstelde hij in Trellenborg en Falkenberg. Uiteindelijk was Louis Boeckmans op 13 juli 1945 terug thuis, exact één jaar en twee dagen na zijn arrestatie.

Na de oorlog

Louis Boeckmans trouwde mijn zijn vriendin Germaine Wagemans. Ze verhuisden naar Klein-Vorst en kregen drie zonen. Vanaf 1953 was hij postbode, onder meer in Veerle. In 1985 ging hij op pensioen.

Getuigenis en boek

Louis Boeckmans heeft jarenlang niet getuigd. Pas de laatste jaren doet hij regelmatig zijn verhaal in middelbare scholen en voor media.

In 2018 schreef hij zijn herinneringen neer. Dit resulteerde in een lokale uitgave. Begin 2019 tekende historicus Pieter Serrien het verhaal van Louis op in een boek, dat eind april 2019 verscheen bij uitgeverij Horizon.[1]

Louis Boeckmans was getuige in programma's zoals Koppen en Ten oorlog: de bevrijding van Vlaanderen.

Bibliografie

  • Samen met Pieter Serrien, De laatste getuige. Hoe ik Breendonk en Buchenwald overleefde, Horizon: Antwerpen, 2019.
  • Redactie door Felix Van Bel, Mijn verhaal 1942-1944, uitgegeven in eigen beheer, 2018.
  • Genummerd voor het leven, red. Patricia De Landsheer, Marc Van Roosbroeck en Etienne Van den Bulcke, Davidsfonds, Leuven, 2009, 112-119.

Referenties

  1. º Pieter Serrien. De laatste getuige Geraadpleegd op 2020