Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Gaston Delbeke: verschil tussen versies
(Nieuwe pagina aangemaakt met ''''Gaston Delbeke''' (Gent 25 februari 1913) was een collaborateur tijdens de Tweede Wereldoorlog. <ref>[ftp://digital2.amsab.be/ge...') |
(Welke historici?) |
||
| Regel 7: | Regel 7: | ||
Hij runde een winkel met 'koloniale waren'. | Hij runde een winkel met 'koloniale waren'. | ||
Tijdens de aanloop naar de Tweede | Tijdens de aanloop naar de Tweede Wereldoorlog werd Delbeke gemobiliseerd en hij nam deel aan de [[Achttiendaagse Veldtocht]]. Door de oorlog viel zijn verkoop in de winkel stil, en hij begon in juli 1940 te werken als chauffeur bij de stadtkommandantur. Vanaf september 1940 werd hij chauffeur bij de [[Sipo SD]]. Delbeke was hier een erg atypische Belgische werknemer bij de SIPO/SD, aangezien de andere Belgische personeelsleden voornamelijk ideologisch gemotiveerd waren, terwijl historici vermoedden dat Delbeke enkel om het geld voor de Duitsers werkte.{{feit}} | ||
Toen generaal [[Alexander von Falkenhausen]] opdracht gaf het loon te verlagen van 2300 naar 1500 frank, raadde zijn chef (Ahlers) Delbeke aan examen af te leggen als tolk. Hoewel hij faalde, werd hij dankzij Ahlers toch aangenomen. | Toen generaal [[Alexander von Falkenhausen]] opdracht gaf het loon te verlagen van 2300 naar 1500 frank, raadde zijn chef (Ahlers) Delbeke aan examen af te leggen als tolk. Hoewel hij faalde, werd hij dankzij Ahlers toch aangenomen. | ||
Na de oorlog werd Delbeke aangeklaagd | Na de oorlog werd Delbeke aangeklaagd en verklaarde hij het volgende: | ||
''Ik moest dan ook de gevangenen van het bureel der S.D. naar de gevangenis overbrengen en omgekeerd en wanneer er razzia's uitgevoerd werden door de Duitsers, moest ik hen ook vervoeren. Het is ook gebeurd dat ik als tolk moest optreden, wanneer er geen eigenlijke tolk [andere Vlaamse tolk] (S.D.) aanwezig was, ter gelegenheid van een huiszoeking of een aanhouding. In die omstandigheden moest de autovoerder ter plaatse meegaan om desnoods de sterke hand te verlenen. Als autovoerder ben ik nooit verbonden geweest aan een of andere Duitse beambte […]''. | ''Ik moest dan ook de gevangenen van het bureel der S.D. naar de gevangenis overbrengen en omgekeerd en wanneer er razzia's uitgevoerd werden door de Duitsers, moest ik hen ook vervoeren. Het is ook gebeurd dat ik als tolk moest optreden, wanneer er geen eigenlijke tolk [andere Vlaamse tolk] (S.D.) aanwezig was, ter gelegenheid van een huiszoeking of een aanhouding. In die omstandigheden moest de autovoerder ter plaatse meegaan om desnoods de sterke hand te verlenen. Als autovoerder ben ik nooit verbonden geweest aan een of andere Duitse beambte […]''. | ||
Versie van 26 apr 2018 09:22
Gaston Delbeke (Gent 25 februari 1913) was een collaborateur tijdens de Tweede Wereldoorlog. [1][2]
Levensloop
Delbeke groeide op in Gent, waar hij met zijn moeder woonde na de scheiding van zijn ouders. Hij ging tot zijn 15e naar de lagere school, en volgde nadien twee jaar avondles aan het Provinciaal Handels- en Taalinstituutin Gent, waar hij Frans, Engels en Duits studeerde.
Hij runde een winkel met 'koloniale waren'.
Tijdens de aanloop naar de Tweede Wereldoorlog werd Delbeke gemobiliseerd en hij nam deel aan de Achttiendaagse Veldtocht. Door de oorlog viel zijn verkoop in de winkel stil, en hij begon in juli 1940 te werken als chauffeur bij de stadtkommandantur. Vanaf september 1940 werd hij chauffeur bij de Sipo SD. Delbeke was hier een erg atypische Belgische werknemer bij de SIPO/SD, aangezien de andere Belgische personeelsleden voornamelijk ideologisch gemotiveerd waren, terwijl historici vermoedden dat Delbeke enkel om het geld voor de Duitsers werkte.[feit?]
Toen generaal Alexander von Falkenhausen opdracht gaf het loon te verlagen van 2300 naar 1500 frank, raadde zijn chef (Ahlers) Delbeke aan examen af te leggen als tolk. Hoewel hij faalde, werd hij dankzij Ahlers toch aangenomen.
Na de oorlog werd Delbeke aangeklaagd en verklaarde hij het volgende: Ik moest dan ook de gevangenen van het bureel der S.D. naar de gevangenis overbrengen en omgekeerd en wanneer er razzia's uitgevoerd werden door de Duitsers, moest ik hen ook vervoeren. Het is ook gebeurd dat ik als tolk moest optreden, wanneer er geen eigenlijke tolk [andere Vlaamse tolk] (S.D.) aanwezig was, ter gelegenheid van een huiszoeking of een aanhouding. In die omstandigheden moest de autovoerder ter plaatse meegaan om desnoods de sterke hand te verlenen. Als autovoerder ben ik nooit verbonden geweest aan een of andere Duitse beambte […].
Bronnen, noten en/of referenties
|