Sicherheitspolizei und SD: verschil tussen versies
(https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Sicherheitspolizei_und_SD&oldid=38113784 Patrick 5 okt 2006 ErikvanB) |
|||
Regel 5: | Regel 5: | ||
In 1939 waren de Sipo en SD door [[Heinrich Himmler]] samengevoegd in een nieuwe organisatie, het in Berlijn gevestigde [[Reichssicherheitshauptamt]], een dependance van het ministerie van Binnenlandse Zaken die aanvankelijk geleid werd door de ''Chef der Sicherheitspolizei und des SD'' [[Reinhard Heydrich]].<ref>N.K.C.A. in 't Veld, ''De SS en Nederland'', 's-Gravenhage: Martinus Nijhoff, 1976, deel I. ISBN 90-247-1671-3.</ref> | In 1939 waren de Sipo en SD door [[Heinrich Himmler]] samengevoegd in een nieuwe organisatie, het in Berlijn gevestigde [[Reichssicherheitshauptamt]], een dependance van het ministerie van Binnenlandse Zaken die aanvankelijk geleid werd door de ''Chef der Sicherheitspolizei und des SD'' [[Reinhard Heydrich]].<ref>N.K.C.A. in 't Veld, ''De SS en Nederland'', 's-Gravenhage: Martinus Nijhoff, 1976, deel I. ISBN 90-247-1671-3.</ref> | ||
In Nederland werd de ''Sicherheitspolizei und SD'' meestal "de SD" genoemd, wat verklaard kan worden uit het feit dat alle functionarissen van de ''Sicherheitspolizei'' de letters SD op hun linkermouw droegen. | In Nederland werd de ''Sicherheitspolizei und SD'' meestal "de SD" genoemd, wat verklaard kan worden uit het feit dat alle functionarissen van de ''Sicherheitspolizei'' de letters SD op hun linkermouw droegen. | ||
De ''Sicherheitspolizei'' en ''Sicherheitsdienst'' stonden onder bevel van een ''Befehlshaber der Sicherheitspolizei und des SD'' (BdS),<ref>L. de Jong, deel 10b eerste helft, p. 340.</ref> die in Nederland zetelde in [[Den Haag]] en onder wie zes plaatselijke afdelingen (''Außenstellen'') ressorteerden: [[Amsterdam]], [[Rotterdam]], [[Groningen (stad)|Groningen]], [[Arnhem]], [['s-Hertogenbosch|Den Bosch]] en [[Maastricht]].<ref>L. de Jong, deel 4 eerste helft, p. 86.</ref> De kampen in [[Kamp Schoorl|Schoorl]] en [[Kamp Amersfoort|Amersfoort]] vielen onder deze bevelhebber.<ref>L. de Jong, deel 8 tweede helft, p. 579.</ref> In Nederland waren dat achtereenvolgens: | De ''Sicherheitspolizei'' en ''Sicherheitsdienst'' stonden onder bevel van een ''Befehlshaber der Sicherheitspolizei und des SD'' (BdS),<ref>L. de Jong, deel 10b eerste helft, p. 340.</ref> die in Nederland zetelde in [[Den Haag]] en onder wie zes plaatselijke afdelingen (''Außenstellen'') ressorteerden: [[Amsterdam]], [[Rotterdam]], [[Groningen (stad)|Groningen]], [[Arnhem]], [['s-Hertogenbosch|Den Bosch]] en [[Maastricht]].<ref>L. de Jong, deel 4 eerste helft, p. 86.</ref> De kampen in [[Kamp Schoorl|Schoorl]] en [[Kamp Amersfoort|Amersfoort]] vielen onder deze bevelhebber.<ref>L. de Jong, deel 8 tweede helft, p. 579.</ref> In Nederland waren dat achtereenvolgens: | ||
Regel 15: | Regel 15: | ||
In de zomer van 1944 bestond de ''Sicherheitspolizei und SD'' in Nederland uit alles bij elkaar ongeveer zevenhonderd arbeidskrachten, onder wie zo'n vierhonderd Duitsers.<ref>L. de Jong, deel 10a eerste helft, p. 54.</ref> | In de zomer van 1944 bestond de ''Sicherheitspolizei und SD'' in Nederland uit alles bij elkaar ongeveer zevenhonderd arbeidskrachten, onder wie zo'n vierhonderd Duitsers.<ref>L. de Jong, deel 10a eerste helft, p. 54.</ref> | ||
===SIPO SD Gent=== | |||
* | Na de oorlog voerde de krijgsraad in Gent een proces tegen volgende collaborateurs die met/voor SIPO/SD werkte: | ||
*[[Marcel Opdebeeck]], [[Firmin Van Laere]], [[Gaston Delbeke]], Julius Verbesselt]], [[Alfon Verbeke]], [[Gustaaf Horemans]], [[Marcel Opdebeeck]], [[Gustaaf Horemans]], [[Willem Lauwaert]], [[Karel Lorrez]], [[Jozef Keyl]], [[Walter Tinel]], [[Florimond Lauwaert]], [[Oscar Temples]], [[Helena De Vynck]], [[Maria DE Backer]], [[Marcel Peskens]], [[Yvonne Premereur]], [[Albert Maene]], [[Frans De Moor]], [[Kamiel Wauters]], [[Robert Francq]], [[Lodewijk Schieffer]], [[Emiel De Gendt]], [[Joris De Bondt]].<ref>[ftp://digital2.amsab.be/gedigitaliseerde_tijdschriften/gt0002_vooruit/vooruit_1946/vooruit_194612/vooruit_19461217/vooruit_19461217_01.pdf Vuige verraders die medehielpen aan de aanhouding van talrijke weerstanders staan terecht], [[Vooruit]] 17 december 1946</ref> | |||
{{Wikidata|Q814173}}}} | {{Wikidata|Q814173}}}} | ||
{{Appendix}} | |||
[[Categorie:SS]] | [[Categorie:SS]] |
Versie van 24 apr 2018 17:18
De Sicherheitspolizei und SD was het apparaat van de Duitse politieke recherche (Sicherheitspolizei of Sipo) en de geheime inlichtingendienst (Sicherheitsdienst of SD), die vanaf het begin nauw met elkaar verbonden waren[1] en in alle door Duitsland veroverde landen tijdens de Tweede Wereldoorlog hun intrede deden.
Geschiedenis
In 1939 waren de Sipo en SD door Heinrich Himmler samengevoegd in een nieuwe organisatie, het in Berlijn gevestigde Reichssicherheitshauptamt, een dependance van het ministerie van Binnenlandse Zaken die aanvankelijk geleid werd door de Chef der Sicherheitspolizei und des SD Reinhard Heydrich.[2]
In Nederland werd de Sicherheitspolizei und SD meestal "de SD" genoemd, wat verklaard kan worden uit het feit dat alle functionarissen van de Sicherheitspolizei de letters SD op hun linkermouw droegen.
De Sicherheitspolizei en Sicherheitsdienst stonden onder bevel van een Befehlshaber der Sicherheitspolizei und des SD (BdS),[3] die in Nederland zetelde in Den Haag en onder wie zes plaatselijke afdelingen (Außenstellen) ressorteerden: Amsterdam, Rotterdam, Groningen, Arnhem, Den Bosch en Maastricht.[4] De kampen in Schoorl en Amersfoort vielen onder deze bevelhebber.[5] In Nederland waren dat achtereenvolgens:
- Hans Nockemann (juni-juli 1940)
- Wilhelm Harster (juli 1940 tot september 1943)
- Erich Naumann (september 1943 tot juni 1944)
- Karl Georg Eberhard Schöngarth (vanaf 1 juni 1944)
In de zomer van 1944 bestond de Sicherheitspolizei und SD in Nederland uit alles bij elkaar ongeveer zevenhonderd arbeidskrachten, onder wie zo'n vierhonderd Duitsers.[6]
SIPO SD Gent
Na de oorlog voerde de krijgsraad in Gent een proces tegen volgende collaborateurs die met/voor SIPO/SD werkte:
- Marcel Opdebeeck, Firmin Van Laere, Gaston Delbeke, Julius Verbesselt]], Alfon Verbeke, Gustaaf Horemans, Marcel Opdebeeck, Gustaaf Horemans, Willem Lauwaert, Karel Lorrez, Jozef Keyl, Walter Tinel, Florimond Lauwaert, Oscar Temples, Helena De Vynck, Maria DE Backer, Marcel Peskens, Yvonne Premereur, Albert Maene, Frans De Moor, Kamiel Wauters, Robert Francq, Lodewijk Schieffer, Emiel De Gendt, Joris De Bondt.[7]
Intertaalkoppelingen via Wikidata (via reasonator)
}}
Bronnen, noten en/of referenties
|