Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Joannes Theodorus Beelen: verschil tussen versies
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
| Regel 28: | Regel 28: | ||
{{authority control|TYPE=p|LCCN=no/93/3304|VIAF=74780409}} | {{authority control|TYPE=p|LCCN=no/93/3304|VIAF=74780409}} | ||
{{DEFAULTSORT:Beelen, Joannes Theodorus}} | {{DEFAULTSORT:Beelen, Joannes Theodorus}} | ||
[[Categorie: | [[Categorie: Nederlands theoloog]] | ||
[[Categorie: Belgisch theoloog]] | |||
[[Categorie: Rooms-katholiek theoloog]] | |||
[[Categorie: Bijbelvertaler]] | [[Categorie: Bijbelvertaler]] | ||
[[Categorie: Kanunnik]] | [[Categorie: Kanunnik]] | ||
Versie van 3 mrt 2018 10:06
Joannes Theodorus Beelen (Jan Theodoor Beelen, Amsterdam, 12 januari 1807 – Leuven, 31 maart 1884) was een rooms-katholiek theoloog, kanunnik, professor aan de Katholieke Universiteit van Leuven en kamerheer van paus Pius IX.[1][2]
Leven
Na zijn studies in Rome, waar hij tot doctor in de theologie promoveerde, werd hij in 1836 benoemd tot professor in de Heilige Schrift en Semitische talen in de theologische faculteit van de toen recent gereorganiseerde Katholieke Universiteit van Leuven (1834-1968). Beelen blies de oriëntalistiek in België nieuw leven in: hij werd er de grondlegger van een school van oriëntalisten, die de geschriften en oude talen uit het Nabije Oosten gingen bestuderen en deze teksten publiceerden ten behoeve van de patristiek en bijbelstudie. Hij bleef in Leuven doceren tot hij in 1876 ontslag nam ten gunste van zijn leerling T. J. Lamy.
Naast theologische teksten en grammatica’s verzorgde hij bloemlezingen van teksten in Hebreeuwse, Syrische, Arabische en Ethiopische lettertypes die hij zelf in 1851 in Leipzig aankocht. Hij leidde zelf typografen op om deze lettertypes te leren gebruiken.
Als erkenning voor zijn verdiensten als wetenschapper werd hij benoemd tot huisprelaat van de paus, raadsman van de Congregatie van de Index, erekanunnik van Luik, en Ridder in de Leopoldsorde.
Hij nam het initiatief om samen met andere taalgeleerden een nieuwe Nederlandse Bijbelvertaling te produceren.[1] Hij gebruikte de Latijnse Vulgaat als basistekst voor de vertaling. De vertaling, uitgegeven in twee delen, kreeg veel lof. Het eerste deel, de vier evangeliën, werd uitgegeven rond 1860. Deze vertaling van het Oude en Nieuwe Testament kreeg in de volksmond de naam Belgische Professorenbijbel.
Werken
- Bezoeken bij Jesus Christus in het Allerheiligste Sakrament des Altaars, (met Alphonsus Maria de Liguori), Stokvis, 1852, 1887, 191 blz.
- De Revolutie te Parijs, Amsterdam 1852.
- De Bisschoppen van Utrecht en hun politiek bestaan, Amsterdam 1855.
- Grondregels voor het vervaardigen eener Nederduitsche vertaling van het Nieuwe Testament onzes Heeren ten gebruike der Katholieken, 3 delen, Amsterdam 1858.
- Het Nieuwe Testament onzes Heeren Jesus Christus, volgens den latynschen tekst der Vulgaet in het nederduitsch vertaeld en in doorloopende aenteekeningen uitgelegd, Leuven, C. J. Fonteyn, 1859-1866.
- De Epistels en Evangeliën op alle de zondagen en op de voornaamste feestdagen van het kerkelijk jaar op Google Books, Leuven, Fonteyn, 1877; 266 blz.
- Meerdere werken in het Latijn.
- Chrestomathia Rabbinica Et Chaldaica, Cum Notis Grammaticis, Historicis, Theologicis, Glossario Et Lexico Abbreviaturarum, Quae in Hebraeorum Scriptis', twee delen.
| * Verslagen en mededelingen van de Koninklijke Academie voor Nederlandse taal- en letterkunde (nieuwe reeks). Jaargang 1981. Koninklijke Vlaamse Academie voor Taal- en Letterkunde, Gent 1981, p. 149
|
