Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Tai chi: verschil tussen versies

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
(https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Tai_chi&oldid=6242581 27 dec 2006 62.251.125.191 17 jun 2004)
 
(https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Tai_chi&diff=cur&oldid=9727783 9 okt 2007)
Regel 1: Regel 1:
{{Disclaimer medisch lemma}}
{{Disclaimer medisch lemma}}
{| border="1" cellpadding="2" cellpadding="2" cellspacing="0" align="right"
{| class="prettytable" align="right" style="float:right; width:{{breedteInfobox}}px; margin-left: 1em; font-size: 85%;"
! colspan="2" bgcolor="#FFCCCC" | <big>太極拳</font>
! colspan="2" bgcolor="#FFCCCC" | <big>太極拳</font>
|-
|-
| colspan="2" | [[Afbeelding:Martial arts - Fragrant Hills.JPG|thumb|right|250px|Een klas die Tai Chi gevechtssport beoefent in [[Peking]].]]
| colspan="2" | [[Afbeelding:Martial arts - Fragrant Hills.JPG|250px|Een klas die Tai Chi gevechtssport beoefent in [[Peking]].]]
|-
|-
! colspan="2" | [[Mandarijns (taal)|Chinees]] Naam
! colspan="2" | [[Mandarijns (taal)|Chinees]] Naam
Regel 31: Regel 31:
| Thái Cực Quyền
| Thái Cực Quyền
|}
|}
 
'''Tai Chi''' (''Tai Chi Chuan'' [[Wade-Giles]] (Taiwan); ''Tài jí quán'' of ''Tàijíquán'' [[pinyin]] (China); ''tai ji chuan'' ([[Yale (romanisatie)|Yale]])) is een bewegingsactiviteit die traditioneel deel uitmaakt van het [[Chinese cultuur|Chinese]] [[wushu]].
 
'''Tai Chi''' (''Tai Chi Chuan'' [[Wade-Giles]] (Taiwan); ''tai ji quan'' of ''taijiquan'' [[pinyin]] (China); ''tai ji chuan'' ([[Yale (romanisatie)|Yale]])) is een bewegingsactiviteit die traditioneel deel uitmaakt van het [[Chinese cultuur|Chinese]] [[wushu]].


==Oorsprong==
==Oorsprong==
Oorspronkelijk zijn de bewegingen gebaseerd op gevechtshandelingen uit de oosterse gevechtsporten. In de meeste vormen van Tai Chi worden dit soort bewegingen heel langzaam uitgevoerd - zonder tegenstander. De bewegingen worden in een afgesproken volgorde en vorm uitgevoerd en de Tai Chi beoefenaren spreken dan ook van "de vorm". De vorm helemaal doorlopen duurt ca 10 tot 20 minuten of langer, afhankelijk van de snelheid. De bewegingen gaan langzaam en vooral ontspannen.
Oorspronkelijk zijn de bewegingen gebaseerd op gevechtshandelingen, op de oosterse leer van yin en yang, van drukpunten en meridianen. In de meeste stijlen van Tai Chi worden de bewegingen heel langzaam zonder tegenstander uitgevoerd. In sommige stijlen komen echter ook snelle, explosieve bewegingen voor (fajin). De bewegingen worden in een vaste volgorde uitgevoerd. De Tai Chi beoefenaren spreken van "De Vorm". Elke stijl kent zijn eigen vormen, die van leraar op leerling worden overgedragen. Een vorm helemaal doorlopen duurt 3 tot 20 minuten. Kenmerkend voor de taiji vormen zijn langzame bewegingen, die je vanuit je buik en vooral zeer ontspannen uitvoert.


==Doelstellingen==
==Doelstellingen==
De hedendaags meest prominente doelstelling van Tai Chi is namelijk om de '[[Qi|Chi]] goed te laten stromen'. Die Chi stroomt in de [[Meridiaan (Chinese geneeskunde)|meridianen]] en van de aarde naar de hemel en omgekeerd door en langs het lichaam. Het leren van de vorm duurt meestal enkele jaren, omdat er enkele verdiepingsniveaus zijn. In het begin gaat het vooral om de uiterlijke verschijning, en de juiste volgorde van de verschillende onderdelen. Daarna moet het ook nog ontspannen gedaan kunnen worden, in evenwicht, met aandacht voor de stroming in de meridianen en met de juiste [[Yin en Yang|yin of yang]] energie in de verschillende lichaamsdelen op precies de juiste tijd en plaats in de vorm. Uiteindelijk zijn er nog fijne details in de vorm waardoor de meridianen extra gestimuleerd worden.  
De hedendaags meest prominente doelstelling van Tai Chi zijn gezondheid, ontspanning en balans. Deze doelstellingen worden bereikt door de '[[Qi|Chi]] goed te laten stromen'. Die Chi stroomt in de [[Meridiaan (Chinese geneeskunde)|meridianen]] en van de aarde naar de hemel en omgekeerd door en langs het lichaam. Het leren van een vorm duurt meestal enkele jaren. Er zijn enkele verdiepingsniveaus, waarbij de doelstellingen van de beoefenaar mee veranderen. De student begint met het leren beheersen van de nodige basis (correcte lichaamshouding, correct plaatsen van de voeten en het openen van de liezen) en het uitvoeren van de taichi-bewegingen zonder het gebruik van spierkracht. Daarna ligt het accent meer op de innerlijke beleving van de bewegingen, met aandacht voor de Chi-stroming in de meridianen. Uiteindelijk resulteert dit in 'innerlijke kracht', die wordt gekenmerkt door het vermogen om mee te gaan in elke beweging van een tegenstander zonder dat je zelf je balans verliest.  
Zo ver hoeven beoefenaren niet te gaan. Al in het begin levert Tai Chi de beoefenaren een beter evenwichtsgevoel op.
Zo ver hoeven beoefenaren niet te gaan. Al in het begin levert Tai Chi de beoefenaren een beter evenwichtsgevoel op.
Na enig trainen leert men ook het gevoel van stromende Chi herkennen. Als [[warming-up]], worden vaak [[Chi Kung]] oefeningen gedaan, deze zijn simpeler en meestal gericht op een enkel aspect, een specifiek orgaan of meridiaan. De Tai Chi vorm integreert alle aspecten. Zowel jonge als oude mensen kunnen deze bewegingskunst beoefenen. Men kan er lenig mee blijven, tot op hoge leeftijd het [[evenwicht]]sgevoel blijven trainen en er mee [[meditatie|mediteren]].
Na enig trainen leert men ook het gevoel van stromende Chi herkennen. Als [[warming-up]], worden vaak [[Chi Kung]] oefeningen gedaan, deze zijn simpeler en meestal gericht op een enkel aspect, een specifiek orgaan of meridiaan. Een Tai Chi Vorm integreert alle aspecten. Zowel jonge als oude mensen kunnen deze bewegingskunst beoefenen. Men kan er lenig mee blijven, tot op hoge leeftijd het evenwichtgevoel blijven trainen en er mee [[meditatie|mediteren]]. Een correct beoefenen van Taichi kan ook leiden tot het verdwijnen van ouderdomskwaaltjes, rug- en nekklachen en hoofdpijn.
Er bestaan binnen het Tai Chi verschillende groepen, stijlen genaamd, namelijk de [[Chen Tai Chi Chuan|Chen-]], [[Yang Tai Chi Chuan|Yang-]], [[Wu Tai Chi Chuan|Wu-]] en de [[Sun Tai Chi Chuan|Sun-]]stijl, waarbij de yang-stijl voornamelijk langzaam wordt uitgevoerd en de chen-stijl vele explosieve momenten in zich heeft. Deze stijlen zijn vaak weer onderverdeeld in diverse substijlen. Zo is bijvoorbeeld de yang stijl verder ontwikkeld door mr. Moy in de vorm [[Taoistische Tai Chi]] die zich volledig richt op de gezondheidsaspecten en niet meer met de vechtkunst.
Er bestaan binnen het Tai Chi verschillende groepen, stijlen genaamd, namelijk de [[Chen Tai Chi Chuan|Chen-]], [[Yang Tai Chi Chuan|Yang-]], [[Wu Tai Chi Chuan|Wu-]] en de [[Sun Tai Chi Chuan|Sun-]]stijl, waarbij de yang-stijl voornamelijk langzaam wordt uitgevoerd en de chen-stijl ook explosieve momenten in zich heeft. Deze stijlen zijn vaak weer onderverdeeld in diverse substijlen van leraren die er hun eigen kennis, vaardigheid en ervaring aan toe hebben gevoegd.  


===Taichi als vechtkunst===
===Taichi als vechtkunst===
Hoewel, met name in het Westen, de nadruk bij veel taichi beoefenaren ligt op het gezondheidsaspect van taichi en deze vorm 'slechts' als bewegingsactiviteit wordt gezien, zijn er ook beoefenaren die deze kunst beoefenen om haar effectiviteit als zelfverdedigingskunst.
Hoewel, met name in het Westen, de nadruk bij veel taichi beoefenaren ligt op het gezondheidsaspect van taichi en het 'slechts' als bewegingsleer wordt gezien, zijn er ook beoefenaren die deze kunst beoefenen om haar effectiviteit als zelfverdedigingskunst.
Met name in de Chen-stijl is de nadruk op het zelfverdedigings aspect veel sterker aanwezig dan bij bijv. de yang-stijl. De vormen worden vaak dieper uitgevoerd, waarbij men dus meer door de knieën zakt en zo beter de balans leert te bewaren.  
Met name in de Chen-stijl is de nadruk op het zelfverdedigings aspect veel sterker aanwezig dan bij bijv. de yang-stijl. De vormen worden vaak dieper uitgevoerd, waarbij men dus meer door de knieën zakt en zo beter de balans leert te bewaren.  
Bij taichi als zelfverdediging ligt de nadruk met name op het verstoren van het evenwicht van de tegenstander, door in de beweging van de tegenstander mee te gaan en deze te neutraliseren. Daarbij is het behouden van het eigen evenwicht uiteraard van groot belang. Op het moment dat de tegenstander uit evenwicht is gebracht, kan eventueel een tegenaanval worden ingezet.  
Bij taichi als zelfverdediging ligt de nadruk met name op het verstoren van de balans van de tegenstander, door in de beweging van de tegenstander mee te gaan en deze te neutraliseren. Daarbij is het behouden van het eigen evenwicht uiteraard van groot belang. Op het moment dat de tegenstander uit balans is gebracht, kan eventueel een tegenaanval worden ingezet.  


===Gezondheidsaspecten===
===Gezondheidsaspecten===
De [[gezondheid]]saspecten van Tai Chi komen ook voort uit de oosterse gevechtstechniek. Daarbij wordt er niet zomaar op de tegenstander ingeslagen, maar worden (soms) speciale [[acupunctuur]]punten aangevallen, met het doel de Chi van de ander te ontregelen. Daarom moet een beoefenaar van een oosterse gevechtsmethode weten hoe hij de Chi weer in balans moet krijgen of herstellen, zoals bijvoorbeeld met Tai Chi.
De [[gezondheid]]saspecten van Tai Chi komen voort uit dezelfde uitgangspunten als de oosterse vechtkunst. Daarbij wordt niet zomaar op de tegenstander ingeslagen, maar worden (soms) speciale [[acupunctuur]]punten aangevallen, met het doel de Chi van de ander te ontregelen. Dezelfde [[acupunctuur]]punten kunnen ook worden gebruikt om een mens in balans te krijgen. Een vrije doorstroming van Qi wordt gezien als de beste garantie voor een lang en gezond leven. Deze vrije energiestroom wordt verkregen door de bewegingen van een taiji-vorm regelmatig te beoefenen.


== De naam en de spelling ==
== De naam en de spelling ==
Tai Chi is een verkorte naam. Voluit heet het ''T'ai Chi Ch'uan'', meestal vereenvoudigd tot ''Tai Chi Chuan''. Woord voor woord vertaald betekent dat ongeveer ''ultieme beste vuist'' (vechtmethode). Deze term is eeuwen geleden ontstaan toen gevechtstechniekontwikkelaars de meest effectieve (dodelijke) en efficiënte methode voor het gevecht ontwikkelden. Bij bijna alle stukjes van de vorm gaan afweerbeweging en aanvalbeweging samen.
Tai Chi is een verkorte naam. Voluit heet het ''T'ai Chi Ch'uan'', meestal vereenvoudigd tot ''Tai Chi Chuan''. Woord voor woord vertaald betekent dat ongeveer ''ultieme beste vuist'' (vechtmethode). Deze term is eeuwen geleden ontstaan toen gevechtstechniekontwikkelaars de meest effectieve (dodelijke) en efficiënte methode voor het gevecht ontwikkelden. Bij bijna alle stukjes van de Vorm gaan afweerbeweging en aanvalbeweging samen.


Er zijn drie erkende systemen die een poging doen de chinese karakters om te zetten in een westerse schrijfwijze. De meest voorkomende schrijfwijze is '''Tai Chi Chuan'''. Deze schrijfwijze wordt [[Wade-Giles]] (Taiwan) genoemd. Een tweede schrijfwijze is ''tai ji quan'' of ''taijiquan''. Deze schrijfwijze wordt [[pinyin]] (China) genoemd. En een derde, ietwat minder bekend, is ''tai ji chuan'' ([[Yale (romanisatie)|Yale]] systeem).
Er zijn drie erkende systemen die een poging doen de chinese karakters om te zetten in een westerse schrijfwijze. De meest voorkomende schrijfwijze is ''tai ji quan'' of ''taijiquan'' Deze schrijfwijze wordt [[pinyin]] (China) genoemd. De tweede schrijfwijze is ''Tai Chi Chuan''. Deze schrijfwijze wordt [[Wade-Giles]] (Taiwan) genoemd. En een derde, ietwat minder bekend, is ''tai ji chuan'' ([[Yale (romanisatie)|Yale]] systeem).


De uitspraak is voor alle drie dezelfde, en is bij benadering ([[fonetisch]]): Thai Dzjie Tsjhwèn. Met de klemtoon op het middelste woord, dat heel kort wordt uitgesproken.
De uitspraak is voor alle drie dezelfde, en is bij benadering ([[fonetisch]]): Thai Dzjie Tsjhwèn. Met de klemtoon op het middelste woord, dat heel kort wordt uitgesproken.
Regel 65: Regel 63:
* [http://www.taijiquan.nl/ Stichting Taijiquan Nederland]
* [http://www.taijiquan.nl/ Stichting Taijiquan Nederland]
* [http://www.taoisttaichi.nl/ Taoïstische Tai Chi Vereniging Nederland]
* [http://www.taoisttaichi.nl/ Taoïstische Tai Chi Vereniging Nederland]
* [http://www.jingdao.be/ Traditionele Taijiquan Belgie]
* [http://www.taijicentrum.org/ Taiji Centrum ( vereniging ter promotie van Taijiquan (NL, BE)]  
 
 
{{SportNavigatie|Sport=[[Vechtsport]]}}


* [http://www.chenxiaowang.com/ World Chen Xiaowang Taiji Association]
* [http://www.chentaiji.be/ World Chen Taiji Association Belgium]


[[Categorie:Chinese vechtkunst]]
[[Categorie:Chinese vechtkunst]]
[[Categorie:Chinese cultuur]]
[[Categorie:Cultuur in China]]
[[Categorie:Alternatieve geneeswijze]]
[[Categorie:Alternatieve geneeswijze]]

Versie van 2 mrt 2018 23:02

Wikisage is niet aansprakelijk voor eventuele onjuistheden of toepassing van de in dit lemma gegeven medische informatie.    lees meer
太極拳
Een klas die Tai Chi gevechtssport beoefent in Peking.
Chinees Naam
Pinyin Tàijíquán
Wade-Giles T'ai4 Chi2 Ch'üan2
vereenvoudigd Chinees 太极拳
Traditioneel Chinees 太極拳
Kantonees taai3 gik6 kyun4
Japans たいきょくけん
Koreaans 태극권
Vietnamees Thái Cực Quyền

Tai Chi (Tai Chi Chuan Wade-Giles (Taiwan); Tài jí quán of Tàijíquán pinyin (China); tai ji chuan (Yale)) is een bewegingsactiviteit die traditioneel deel uitmaakt van het Chinese wushu.

Oorsprong

Oorspronkelijk zijn de bewegingen gebaseerd op gevechtshandelingen, op de oosterse leer van yin en yang, van drukpunten en meridianen. In de meeste stijlen van Tai Chi worden de bewegingen heel langzaam zonder tegenstander uitgevoerd. In sommige stijlen komen echter ook snelle, explosieve bewegingen voor (fajin). De bewegingen worden in een vaste volgorde uitgevoerd. De Tai Chi beoefenaren spreken van "De Vorm". Elke stijl kent zijn eigen vormen, die van leraar op leerling worden overgedragen. Een vorm helemaal doorlopen duurt 3 tot 20 minuten. Kenmerkend voor de taiji vormen zijn langzame bewegingen, die je vanuit je buik en vooral zeer ontspannen uitvoert.

Doelstellingen

De hedendaags meest prominente doelstelling van Tai Chi zijn gezondheid, ontspanning en balans. Deze doelstellingen worden bereikt door de 'Chi goed te laten stromen'. Die Chi stroomt in de meridianen en van de aarde naar de hemel en omgekeerd door en langs het lichaam. Het leren van een vorm duurt meestal enkele jaren. Er zijn enkele verdiepingsniveaus, waarbij de doelstellingen van de beoefenaar mee veranderen. De student begint met het leren beheersen van de nodige basis (correcte lichaamshouding, correct plaatsen van de voeten en het openen van de liezen) en het uitvoeren van de taichi-bewegingen zonder het gebruik van spierkracht. Daarna ligt het accent meer op de innerlijke beleving van de bewegingen, met aandacht voor de Chi-stroming in de meridianen. Uiteindelijk resulteert dit in 'innerlijke kracht', die wordt gekenmerkt door het vermogen om mee te gaan in elke beweging van een tegenstander zonder dat je zelf je balans verliest. Zo ver hoeven beoefenaren niet te gaan. Al in het begin levert Tai Chi de beoefenaren een beter evenwichtsgevoel op. Na enig trainen leert men ook het gevoel van stromende Chi herkennen. Als warming-up, worden vaak Chi Kung oefeningen gedaan, deze zijn simpeler en meestal gericht op een enkel aspect, een specifiek orgaan of meridiaan. Een Tai Chi Vorm integreert alle aspecten. Zowel jonge als oude mensen kunnen deze bewegingskunst beoefenen. Men kan er lenig mee blijven, tot op hoge leeftijd het evenwichtgevoel blijven trainen en er mee mediteren. Een correct beoefenen van Taichi kan ook leiden tot het verdwijnen van ouderdomskwaaltjes, rug- en nekklachen en hoofdpijn. Er bestaan binnen het Tai Chi verschillende groepen, stijlen genaamd, namelijk de Chen-, Yang-, Wu- en de Sun-stijl, waarbij de yang-stijl voornamelijk langzaam wordt uitgevoerd en de chen-stijl ook explosieve momenten in zich heeft. Deze stijlen zijn vaak weer onderverdeeld in diverse substijlen van leraren die er hun eigen kennis, vaardigheid en ervaring aan toe hebben gevoegd.

Taichi als vechtkunst

Hoewel, met name in het Westen, de nadruk bij veel taichi beoefenaren ligt op het gezondheidsaspect van taichi en het 'slechts' als bewegingsleer wordt gezien, zijn er ook beoefenaren die deze kunst beoefenen om haar effectiviteit als zelfverdedigingskunst. Met name in de Chen-stijl is de nadruk op het zelfverdedigings aspect veel sterker aanwezig dan bij bijv. de yang-stijl. De vormen worden vaak dieper uitgevoerd, waarbij men dus meer door de knieën zakt en zo beter de balans leert te bewaren. Bij taichi als zelfverdediging ligt de nadruk met name op het verstoren van de balans van de tegenstander, door in de beweging van de tegenstander mee te gaan en deze te neutraliseren. Daarbij is het behouden van het eigen evenwicht uiteraard van groot belang. Op het moment dat de tegenstander uit balans is gebracht, kan eventueel een tegenaanval worden ingezet.

Gezondheidsaspecten

De gezondheidsaspecten van Tai Chi komen voort uit dezelfde uitgangspunten als de oosterse vechtkunst. Daarbij wordt niet zomaar op de tegenstander ingeslagen, maar worden (soms) speciale acupunctuurpunten aangevallen, met het doel de Chi van de ander te ontregelen. Dezelfde acupunctuurpunten kunnen ook worden gebruikt om een mens in balans te krijgen. Een vrije doorstroming van Qi wordt gezien als de beste garantie voor een lang en gezond leven. Deze vrije energiestroom wordt verkregen door de bewegingen van een taiji-vorm regelmatig te beoefenen.

De naam en de spelling

Tai Chi is een verkorte naam. Voluit heet het T'ai Chi Ch'uan, meestal vereenvoudigd tot Tai Chi Chuan. Woord voor woord vertaald betekent dat ongeveer ultieme beste vuist (vechtmethode). Deze term is eeuwen geleden ontstaan toen gevechtstechniekontwikkelaars de meest effectieve (dodelijke) en efficiënte methode voor het gevecht ontwikkelden. Bij bijna alle stukjes van de Vorm gaan afweerbeweging en aanvalbeweging samen.

Er zijn drie erkende systemen die een poging doen de chinese karakters om te zetten in een westerse schrijfwijze. De meest voorkomende schrijfwijze is tai ji quan of taijiquan Deze schrijfwijze wordt pinyin (China) genoemd. De tweede schrijfwijze is Tai Chi Chuan. Deze schrijfwijze wordt Wade-Giles (Taiwan) genoemd. En een derde, ietwat minder bekend, is tai ji chuan (Yale systeem).

De uitspraak is voor alle drie dezelfde, en is bij benadering (fonetisch): Thai Dzjie Tsjhwèn. Met de klemtoon op het middelste woord, dat heel kort wordt uitgesproken.

NB: de uitspraak en betekenis van Chi is hier niet dezelfde als die in Chi Kung, waar Chi de betekenis heeft van Levensenergie, en uitgesproken wordt als Tsjie.

Externe links