Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Executieoord Rieme-Oostakker: verschil tussen versies
(https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Executieoord_Rieme-Oostakker&oldid=48812456) |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
| Regel 3: | Regel 3: | ||
Hier wordt ook de herinnering levend gehouden aan de 20 verzetslieden die omkwamen op de executieplaats van [[Rieme]]. Dat terrein moest in 1998 verdwijnen omwille van de aanleg van het Kluizendok van de Gentse haven. | Hier wordt ook de herinnering levend gehouden aan de 20 verzetslieden die omkwamen op de executieplaats van [[Rieme]]. Dat terrein moest in 1998 verdwijnen omwille van de aanleg van het Kluizendok van de Gentse haven. | ||
De executies werden in het geheim voltrokken en de slachtoffers werden anoniem begraven. Een aantal van de in Rieme gedode verzetsstrijders werd teruggevonden in een massagraf in [[Hechtel-Eksel]]. Bovendien werden er ook Duitse militairen en Belgische criminelen gefusilleerd. Door deze omstandigheden is het nog steeds onduidelijk hoeveel mensen er de dood vonden. Na de [[Bevrijding van de Duitse bezetting in België|Bevrijding]] werd het massagraf in Oostakker blootgelegd. De slachtoffers werden geïdentificeerd en in hun woonplaatsen begraven. De kruisjes op het terrein hebben dus een symbolische betekenis. Toch is het executieoord ook een begraafplaats: in 1952 werden de overblijfselen bijgezet van 15 in [[München]] onthoofde West-Vlaamse politieke gevangenen. | De executies werden in het geheim voltrokken en de slachtoffers werden anoniem begraven. Een aantal van de in Rieme gedode verzetsstrijders werd teruggevonden in een massagraf in [[Hechtel-Eksel]]. Bovendien werden er ook Duitse militairen en Belgische criminelen gefusilleerd. Door deze omstandigheden is het nog steeds onduidelijk hoeveel mensen er de dood vonden. Na de [[Bevrijding van de Duitse bezetting in België|Bevrijding]] werd het massagraf in Oostakker blootgelegd. De slachtoffers werden geïdentificeerd en in hun woonplaatsen begraven. De kruisjes op het terrein hebben dus een symbolische betekenis. Toch is het executieoord ook een begraafplaats: in 1952 werden de overblijfselen bijgezet van 15 in [[München]] [[Zwevegemse onthoofden van München|onthoofde West-Vlaamse politieke gevangenen]]. | ||
Op het terrein staat een treinwagon waarmee honderden Belgen naar [[concentratiekamp|concentratiekampen]] in [[Duitsland]] en [[Polen]] werden gedeporteerd. Het executieoord werd in [[1966]] [[beschermd landschap (België)|beschermd als landschap]].<ref>{{Link Onroerend Erfgoed|id=000420|provincie=O|label=Executieoord}}</ref> | Op het terrein staat een treinwagon waarmee honderden Belgen naar [[concentratiekamp|concentratiekampen]] in [[Duitsland]] en [[Polen]] werden gedeporteerd. Het executieoord werd in [[1966]] [[beschermd landschap (België)|beschermd als landschap]].<ref>{{Link Onroerend Erfgoed|id=000420|provincie=O|label=Executieoord}}</ref> | ||
Versie van 2 mrt 2018 00:38
Het Executieoord Rieme-Oostakker is de plaats in de Gentse deelgemeente Oostakker waar 66 verzetsstrijders tussen 8 februari 1943 en 24 augustus 1944 door de Duitse bezetter werden geëxecuteerd.
Hier wordt ook de herinnering levend gehouden aan de 20 verzetslieden die omkwamen op de executieplaats van Rieme. Dat terrein moest in 1998 verdwijnen omwille van de aanleg van het Kluizendok van de Gentse haven.
De executies werden in het geheim voltrokken en de slachtoffers werden anoniem begraven. Een aantal van de in Rieme gedode verzetsstrijders werd teruggevonden in een massagraf in Hechtel-Eksel. Bovendien werden er ook Duitse militairen en Belgische criminelen gefusilleerd. Door deze omstandigheden is het nog steeds onduidelijk hoeveel mensen er de dood vonden. Na de Bevrijding werd het massagraf in Oostakker blootgelegd. De slachtoffers werden geïdentificeerd en in hun woonplaatsen begraven. De kruisjes op het terrein hebben dus een symbolische betekenis. Toch is het executieoord ook een begraafplaats: in 1952 werden de overblijfselen bijgezet van 15 in München onthoofde West-Vlaamse politieke gevangenen.
Op het terrein staat een treinwagon waarmee honderden Belgen naar concentratiekampen in Duitsland en Polen werden gedeporteerd. Het executieoord werd in 1966 beschermd als landschap.[1]
In 2009 schreef historicus Tim De Craene het boek Terechtgesteld over de geschiedenis van de executieoorden Rieme en Oostakker. Jaarlijks wordt op de tweede zondag van mei een herdenkingsplechtigheid georganiseerd.
Externe links
- Herdenking op Youtube
- Herdenkingsplechtigheid 11 mei 2014
- Terechtgesteld. Duitse executies in Oost- en West-Vlaanderen, 1941-1944
Bronnen, noten en/of referenties
|
