Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Yun Moo Kwan: verschil tussen versies

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
(https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Yun_Moo_Kwan&oldid=50478419 3 dec 2017 Kingma34 29 nov 2017)
 
(https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Yun_Moo_Kwan&oldid=50566194 18 dec 2017)
 
Regel 1: Regel 1:
'''Yun Mu Kwan (연무관)''': 'Hal of Instituut voor de studie van Martial Arts’ is de naam van een bijna vergeten school voor Koreaans Karate (Kong Soo Do), 1 van de 5 originele scholen of ‘kwans’ die ontstonden in Korea, vlak na de tweede wereldoorlog, een emulatie van Karate-systemen zoals beoefend in Japan en Okinawa. De Yun Moo Kwan werd opgericht door Chun Sang Sup in de school van Lee Kyung Sik, die sinds 1931 les gaf in Judo.  Chun had Shotokan Karate geleerd van Gichin Funakoshi in Japan, die het in Okinawa had geleerd. Ook wordt gezegd dat hij les had van Toyama Kanken maar Chun is niet opgenomen in diens Dan-register. De Yun Moo Kwan groeide en Chun was in staat om assistent-instructeurs in te huren. Yoon Byung-In en Dr. Yoon Kwei Byung, beiden genoemd in Toyama’s Dan-register, gaven in de Yun Moo Kwan les in [[Kong Soo Do]] en Kwon Bup. Tijdens de Korea Oorlog raakten zowel Chun Sang Sup als Yoon Byung-In vermist en Dr. Yoon Kwei Byung nam de school over in 1953 en veranderde de naam in [[Ji Do Kwan]], de ‘School voor de Weg van Wijsheid’, wat verwijst naar de Boeddhistische filosofie van geweldloosheid. De Jidokwan-school kreeg meerdere afdelingen in Zuid-Korea en werd de grootste Kwan maar net als 8 andere opgerichte Kwans loste het op in de nieuw ontwikkelde Koreaanse nationale vechtsport ‘[[Taekwondo]]’. Deze nieuw samengestelde Koreaanse sport werd zo snel ontwikkeld dat het Japanse Karate nog duidelijk herkenbaar is, alleen kwam de nadruk meer op traptechnieken te liggen i.p.v. stoten. Het zelfverdigingsaspect verdween en de nadruk kwam meer op wedstrijdsport te liggen. In tegenstelling tot andere Kwans raakte de Yun Moo Kwan, in de geschiedenis van het Koreaans Karate, al snel in de vergetelheid. Alhoewel enkele Koreaans Karate beoefenaars wereldwijd deze naam nog steeds hanteren. Ondanks enkele uitzonderingen hebben de meesten de trainingsmethodes, technieken en wedstrijdregels van het moderne Taekwondo over genomen. Een originele Yun Moo Kwan-school herkent men aan de beoefening van Kong Soo Do (Karate)- en Kwon Bup (Kung Fu)-sets die als exameneisen worden gesteld. Zij beoefenen niet de nieuwe Taekwondo-Hyungs, Tuls of Poom Sae’s.
'''Yun Moo Kwan''' (연무관: 'Hal voor de studie van vechtkunst’) is een van de vijf [[kwan]]s, of 'scholen voor vechtkunst', die na de [[Tweede Wereldoorlog]] en de [[Japanse bezetting van Korea]] werden opgericht.  


== Chun Sang Sup ==
Tijdens de Japanse bezetting van Korea waren alleen Japanse vechtkunsten toegestaan. In 1931 opende de Koreaan Lee Kyung Sik een [[judo]]school die hij Yun Moo Kwan noemde.
Chun Sang Sup, een Judo-leerling van hem, had tijdens zijn studie in Japan [[karate]] geleerd van de bekende meesters Gichin Funakoshi (Shotokan) en Toyama Kanken (Shudokan). Op voorstel van Lee Kyung Sik begon Chun Sang Sup op 3 maart 1946 met een [[Kong Soo Do]] (Koreaans: karate)-afdeling in de Yun Moo Kwan. Het aantal leerlingen groeide snel en daarom was Chun Sang Sup in staat om assistenten in te huren. Zo kwamen Yoon Byung-In en Yoon Kwei Byung bij de school. Beiden waren in Japan opgeleid door Toyama Kanken, die een combinatie doceerde van karate en [[kungfu]] (Chuan Fa). Yoon Byung-In had daarnaast ook [[kungfu]] (Koreaans: Kwon Bup) in [[Mantsjoerije]] geleerd en Yoon Kwei Byung had tevens karate geleerd van Mabuni Kenwa in Japan. De Yun Moo Kwan was uniek ten opzichte van de andere 4 kwans omdat er gecombineerd les werd gegeven in zowel karate als kungfu.


'''Kong Soo Do'''
== Korea Oorlog (1950-1953) ==
De Koreanen die Karate van Japan na de tweede Wereldoorlog naar Korea brachten, sommigen noemen het soms ‘versimpeld’ Karate, brachten ook het bandensysteem, de witte pakken, sparringsmaterialen, etc. met zich mee. Door de slechte verstandhouding na de Japanse bezetting van Korea kwamen er door het nationalisme snel veranderingen in de manier van trainen en het sparren. De grootste verandering was het gebruik van de Koreanen van traptechnieken. Het Japanse Karate legt meer de nadruk op stoten waarbij trappen meer als een aanvulling wordt gezien. De nadruk op het gebruik van benen is ook aanwezig in het noorden van buurland China waar Kung Fu-stijlen grote nadruk leggen op hoge trappen en intensief benenwerk. Daarnaast kent het inheemse dansachtige benenspel Taekyun veel trappen en sprongen die in Taekwondo werden opgenomen.  
De vijf kwans: Chung Do Kwan, Song Moo Kwan, Moo Duk Kwan, YMCA Kwon Bup Bu en Yun Moo Kwan, moesten hun lessen staken in verband met het uitbreken van de [[Koreaanse Oorlog]]. Na afloop van deze oorlog bleken zowel Lee Kyung Sik, de eigenaar van de Yun Moo Kwan, als de leraren Chun Sang Sup en Yoon Byung-In vermist te zijn. In 1953 nam Yoon Kwei Byung de Yun Moo Kwan over, en veranderde de naam in 'Jidokwan-Kong Soo Do'. Deze school ging later met 7 andere kwans (de originele vijf kwans plus drie nieuwe) op in de  nieuw ontwikkelde Koreaanse vechtsport [[taekwondo]].


'''Kwon Bup'''
== Externe links ==
Chun Sang Sup huurde een tijd zijn vriend en collega Yoon Byung-In in, die bij Toyama Kanken in Japan Shudokan-Karate en in zijn jeugd, in Mantsjoerije, Chuan Fa (Koreaans: Kwon Bup) had geleerd. In tegenstelling tot Karate-kata’s bestaan de Manchu-Kwon Bup sets niet uit 1-persoons maar uit 2-personen sets. De technieken worden vloeiender, meer cirkelvormig en sierlijker uitgevoerd. Net als in de Toyama Kanken’s Shudokan in Japan warden er 2 vechtkunsten in de Yun Moo Kwan gedoceerd: Karate en Kung Fu. Daarnaast werd er les in Judo en Kendo gegeven door verschillende instructeurs. Zo ontstond er een Martial Arts systeem zonder dat er, net zoals Toyama’s Shudokan, er geen nieuwe hybride vechtkunst uit ontstond, want hij was een voorstander dat stijlen niet werden gemixed en als 1 familie werd beschouwd.
* [http://yunmookwan.jimdo.com Yun Moo Kwan - NL]


== Externe link ==
{{Appendix|2=
* [http://yunmookwan.jimdo.com Yun Moo Kwan - NL]
* {{aut|Kim Pyung Soo}} (2001). Hystory of Korean karate, part 3 [https://books.google.nl/books?id=pM8DAAAAMBAJ&pg=PT21#v=onepage&q&f=true ''Black Belt'' '''39'''(2): 22] ISSN 0277-3066; geraadpleegd 16 december 2017
* {{aut|Eric Madis}} Storming the Fortress: A History of Taekwondo Part Two: The First Korean Schools: The Shotokan Schools [http://www.fightingarts.com/reading/article.php?id=661 ''Fighting Arts'': Martial Arts: Korean Arts: Taekwondo]
* {{aut|Kwan Jang Klynstra}} (2017). ''Handboek Kong Soo Do-Kwon Bup'', Uitgeverij Annwn.
{{References}}
}}
{{authority control|TYPE=|Wikidata=Q18390526 }}
[[Categorie:Koreaanse vechtkunst]]

Huidige versie van 18 dec 2017 om 20:57

Yun Moo Kwan (연무관: 'Hal voor de studie van vechtkunst’) is een van de vijf kwans, of 'scholen voor vechtkunst', die na de Tweede Wereldoorlog en de Japanse bezetting van Korea werden opgericht.

Chun Sang Sup

Tijdens de Japanse bezetting van Korea waren alleen Japanse vechtkunsten toegestaan. In 1931 opende de Koreaan Lee Kyung Sik een judoschool die hij Yun Moo Kwan noemde. Chun Sang Sup, een Judo-leerling van hem, had tijdens zijn studie in Japan karate geleerd van de bekende meesters Gichin Funakoshi (Shotokan) en Toyama Kanken (Shudokan). Op voorstel van Lee Kyung Sik begon Chun Sang Sup op 3 maart 1946 met een Kong Soo Do (Koreaans: karate)-afdeling in de Yun Moo Kwan. Het aantal leerlingen groeide snel en daarom was Chun Sang Sup in staat om assistenten in te huren. Zo kwamen Yoon Byung-In en Yoon Kwei Byung bij de school. Beiden waren in Japan opgeleid door Toyama Kanken, die een combinatie doceerde van karate en kungfu (Chuan Fa). Yoon Byung-In had daarnaast ook kungfu (Koreaans: Kwon Bup) in Mantsjoerije geleerd en Yoon Kwei Byung had tevens karate geleerd van Mabuni Kenwa in Japan. De Yun Moo Kwan was uniek ten opzichte van de andere 4 kwans omdat er gecombineerd les werd gegeven in zowel karate als kungfu.

Korea Oorlog (1950-1953)

De vijf kwans: Chung Do Kwan, Song Moo Kwan, Moo Duk Kwan, YMCA Kwon Bup Bu en Yun Moo Kwan, moesten hun lessen staken in verband met het uitbreken van de Koreaanse Oorlog. Na afloop van deze oorlog bleken zowel Lee Kyung Sik, de eigenaar van de Yun Moo Kwan, als de leraren Chun Sang Sup en Yoon Byung-In vermist te zijn. In 1953 nam Yoon Kwei Byung de Yun Moo Kwan over, en veranderde de naam in 'Jidokwan-Kong Soo Do'. Deze school ging later met 7 andere kwans (de originele vijf kwans plus drie nieuwe) op in de nieuw ontwikkelde Koreaanse vechtsport taekwondo.

Externe links

Bronnen, noten en/of referenties

Bronnen, noten en/of referenties
  • Kim Pyung Soo (2001). Hystory of Korean karate, part 3 Black Belt 39(2): 22 ISSN 0277-3066; geraadpleegd 16 december 2017
  • Eric Madis Storming the Fortress: A History of Taekwondo Part Two: The First Korean Schools: The Shotokan Schools Fighting Arts: Martial Arts: Korean Arts: Taekwondo
  • Kwan Jang Klynstra (2017). Handboek Kong Soo Do-Kwon Bup, Uitgeverij Annwn.
rel=nofollow
rel=nofollow
rel=nofollow