Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Arthur Graaff: verschil tussen versies

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
(https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Arthur_Graaff&oldid=39557981)
(https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Arthur_Graaff&oldid=47135813 87.211.117.246 25 jul 2016)
Regel 1: Regel 1:
<!--[[Bestand:Arthur-graaff-1359825053.jpg|thumb|Arthur Graaff]]-->
'''Arthur Graaff''' ([[Hilversum]], [[12 augustus]] [[1948]]) is een [[Nederland]]se oorlogsjournalist, activist en woordvoerder van de [[AFVN]]-Bond van Antifascisten<ref> [http://www.afvn.nl/actueel/Organisator_nazibeurs_sleept_woordvoerder_AFVN_weer_voor_rechter.htm Organisator nazibeurs sleept woordvoerder AFVN weer voor rechter ondanks verloren proces]</ref>. Hij is zoon van een verzetsman die o.m. deelnam aan de [[Februaristaking]] en drie jaar in nazikampen doorbracht.
'''Arthur E.A.J. Graaff''' ([[Hilversum]], [[1953]]) is een [[Nederland]]se journalist en voorvechter van [[auteursrecht]]en voor [[freelance]]rs.


==Levensloop==
Graaff woonde tijdens zijn jeugd drie jaar in [[Californië]]. Zijn journalistieke werk begon hij in 1967 na de HBS-a als redactiebediende bij [[de Volkskrant]] en hij werkte later als journalist voor o.m. het [[NOS Journaal]], [[Het Parool]], [[The Financial Times]] en [[HP-De Tijd]]. In 2008 startte hij de oorlogssite Nieuws-wo2.tk<ref> [http://www.nieuws-wo2.tk Nieuws-WO2]</ref>, samen met de journalist [[Tom Posch]].  
Graaff bracht drie jaar van zijn jeugd in [[Californië]] door. Hij is getrouwd met een Poolse. Zijn vader is een gedecoreerd verzetsstrijder die vier jaar in Duitse gevangenschap doorbracht. Een oom stierf tijdens de oorlog in [[Dachau (concentratiekamp)|Dachau]]. Graaff woont tegenwoordig in [[Bussum]].


In 1971 ging hij werken op de redactie van ''[[de Volkskrant]]'', waar hij vier jaar bleef. Hij was bestuurslid van de [[Stichting Elvas]] in Amsterdam. In 1983 begon hij met twee anderen een uitgeverij, Food Publications Media, werkte daarna ook voor de [[Perscombinatie]] (redactiechef bij [[Weekmedia]]) en incidenteel voor enkele landelijke dagbladen. Vanaf 1992 werkte hij in Polen. Daar richtte hij onder meer een correspondentschap op voor het derdewereldpersbureau [[Inter Press Service|IPS]]. Later werkte hij in Amsterdam voor de ''[[Financial Times]]'' en als [[correspondent]] voor enkele Poolse bladen.
Deze site voerde in 2012 actie tegen de komst van de Duitse president Gauck naar Breda op 5 mei, onder de titel 'Guack niet, Faber wel (naar Nederland)'. In Duitsland leefde op dat moment in vrijheid een veroordeelde Nederlandse SS'er, [[Klaas Carel Faber]], in [[1952]] ontsnapt uit de gevangenis in Breda<ref>[http://www.bredavandaag.nl/nieuws/algemeen/2012-04-05/amsterdamse-strijd-tegen-duitse-president-breda Amsterdamse strijd tegen Duitse president Breda]</ref>. De actie kreeg veel aandacht in Duitsland<ref>[http://www.welt.de/politik/ausland/article106235065/Hollaender-fuehlen-sich-von-Gauck-Besuch-beleidigt.html  Holländer fühlen sich von Gauck-Besuch beleidigt]</ref> en leidde ook vanwege vele publicaties van [[Arnold Karskens]] tot een nieuwe rechtszaak tegen Faber in Duitsland. Deze stierf enkele weken daarna.  


Graaff doceerde ook journalistiek en PR, onder andere aan de Economische Hogeschool (Wysla Skola Ekonomiczna) in [[Warschau]]. Tevens zette hij daar een actie op ter ondersteuning van de Poolse afdeling van de Europese vereniging van rechters, [[Medel (vereniging)|Medel]] (in samenwerking met de Poolse ambassade en de rechter van het Poolse hooggerechtshof [[Teresa Romer]]).
Halverwege 2014 richtte hij de website NLnazivrij.tk<ref> [http://www.nlnazivrij.tk NLnazivrij.tk]</ref> op, i.s.m. het Int. Dachau-Comité en de AFVN. De site publiceert over [[neonazisme]] en [[neofascisme]] in Nederland. Ook in 2014 was hij mede-oprichter van het [[Comité tegen Herlevend Fascisme]], waarvan hij tot 2016 secretaris was.


Graaff schrijft non-fictie voor uitgeverij FP Media in Amsterdam. Hij is sinds 2009 hoofdredacteur van de oorlogswebsite Nieuws-WO2.<ref>[http://www.nieuws-wo2.tk Nieuws-WO2]</ref> Via die website streeft hij in samenwerking met de journalisten [[Cees van Hoore]], [[Arnold Karskens]] en het [[Simon Wiesenthal Center]] naar berechting en uitvoering van vonnissen tegen Nederlandse [[Schutzstaffel|SS]]'ers in Duitsland, zoals [[Klaas Carel Faber]] en [[Siert Bruins]].
Graaff krijgt soms forse kritiek vanwege zijn rechtlijnigheid<ref> [http://www.krapuul.nl/geschiedenis-2/155459/getraumatiseerde-antifascist-arthur-de-graaff-verpest-re-enactmentfeestje/ Getraumatiseerde antifascist Arthur de Graaff verpest re-enactmentfeestje]</ref>.  


==Actievoerder==
=== AFVN ===
Tijdens Graaffs bestuurslidmaatschap van de sectie [[freelance]] van de NVJ werd ontdekt dat [[De Persgroep Nederland|PCM Uitgevers]], destijds de [[Perscombinatie]] geheten, opzettelijk de rechten van freelancers van de aangesloten dagbladen schond. De NVJ wilde geen harde aanpak. Met enkele medestanders zoals [[Johannes van Dam]], [[Herbert Blankesteijn]], [[Hans Ree]], [[Max Pam]] en [[Nicolaas Matsier]] richtte Graaff daarop de [[Freelancers Associatie]] op. Deze bereikte met steun van de [[Vereniging van Schrijvers en Vertalers|Vereniging van Letterkundigen]] dat PCM uitgevers in 2002 € 2,3 miljoen aan de freelancers uitkeerde.
In 2013 werd hij woordvoerder van de [[AFVN]]-Bond van Antifascisten. In die rol kwam hij in de publiciteit bij acties tegen o.m. nazigraven op een algemene begraafplaats in [[Vorden]], het optreden van 're-enactors' in nazi-uniformen, de verkoop van nazispullen via [[Marktplaats]] (i.s.m. het [[CIDI]])<ref> [http://www.telegraaf.nl/digitaal/22127556/__Aangifte_tegen_Marktplaats__.html Aangifte tegen Marktplaats om nazispullen]</ref>, en nazibeurzen. De gemeente [[Huizen]] verbood een [[militariabeurs]] met overwegend nazispullen op aandringen van Graaff namens de AFVN.  


In 2012 zette hij in samenwerking met het [[Simon Wiesenthal Center]] een actie op tegen de komst van de Duitse president [[Joachim Gauck]] naar Nederland op [[Bevrijdingsdag]], omdat Duitsland nog steeds weigerde ontsnapte en veroordeelde Nederlandse [[Oorlogsmisdaad|oorlogsmisdadigers]] uit te leveren of te berechten, met name [[Klaas Carel Faber]], onder de titel ''Gauck niet, Faber wel''.
Sinds 2014 organiseert Graaff voor de AFVN de herdenking van de Februaristaking in [[het Gooi]]<ref>[http://www.hilversumsnieuws.nl/nieuws/algemeen/57025/grote-herdenking-van-februaristaking-in-hilversum Grote herdenking van Februaristaking in Hilversum]</ref> <ref>[http://rtihilversum.nl/februaristaking-in-hilversum-onzichtbaar-gebleven/ “Februaristaking in Hilversum onzichtbaar gebleven”]</ref>, i.s.m. o.m. de gemeente [[Hilversum]], de [[FNV]] en de [[SP]].
 
===Publicaties===
* Leugens en bedrog bij Market Garden, Krapuul, 28 september 2014 <ref>[http://www.krapuul.nl/samenleving/media-blog/423767/leugens-en-bedrog-bij-market-garden/ Leugens en bedrog bij Market Garden, Krapuul, 28 september 2014]</ref>
* De Tweede Wereldoorlog in Nederland voor Dummies, Addison-Wesley, Amsterdam 2008
* Rembrandt voor Dummies, Addison-Wesley, Amsterdam 2006 (met [[Michiel Roscam Abbing]])
* De 50 beste Indonesische restaurants in Nederland, FP Media, Amsterdam 1983 (co-auteur)


==Geselecteerde bibliografie==
*''Rembrandt ABC'', FP Media, Amsterdam, 2007
*''Rembrandt voor Dummies'', Rembrandthandboek in samenwerking met [[Michiel Roscam Abbing]], Addison Wesley, 2006, ISBN 9043012807; in het Engels ''Rembrandt for Dummies''
*''Marketing en acquisitie voor ontwerpers'', vertaler, bewerker en coauteur, BIS Publishers, 2006, ISBN 90-6369-105-X
*''Het laatste nieuws uit Sarajevo'', vertaling, Arena Amsterdam, 1993, ISBN 90-697-4074-5
*''Alcoholpreventie en gemeentebeleid: feiten over het alcohol- en drugsprobleem'', Nat. Com. tegen Alcoholisme en andere Verslavingen, Utrecht, 1986
*''De 50 Beste Indonesische Restaurants'' FP Media, Amsterdam, 1983
*''[[VARA gezinsencyclopedie]]'' (mederedacteur), 1977, ook gepubliceerd als ''Encyclopedie voor iedereen'' (9e druk, Unieboek, 1978) ISBN 90-228-9009-0


{{Appendix}}
{{Appendix}}
{{DEFAULTSORT:Graaff, Arthur}}
[[Categorie:Nederlands journalist]]
[[Categorie:Nederlands klokkenluider]]
[[Categorie:Nederlands publicist]]
[[Categorie:Intellectuele-eigendomsrecht]]

Versie van 8 aug 2016 12:46

Arthur Graaff (Hilversum, 12 augustus 1948) is een Nederlandse oorlogsjournalist, activist en woordvoerder van de AFVN-Bond van Antifascisten[1]. Hij is zoon van een verzetsman die o.m. deelnam aan de Februaristaking en drie jaar in nazikampen doorbracht.

Graaff woonde tijdens zijn jeugd drie jaar in Californië. Zijn journalistieke werk begon hij in 1967 na de HBS-a als redactiebediende bij de Volkskrant en hij werkte later als journalist voor o.m. het NOS Journaal, Het Parool, The Financial Times en HP-De Tijd. In 2008 startte hij de oorlogssite Nieuws-wo2.tk[2], samen met de journalist Tom Posch.

Deze site voerde in 2012 actie tegen de komst van de Duitse president Gauck naar Breda op 5 mei, onder de titel 'Guack niet, Faber wel (naar Nederland)'. In Duitsland leefde op dat moment in vrijheid een veroordeelde Nederlandse SS'er, Klaas Carel Faber, in 1952 ontsnapt uit de gevangenis in Breda[3]. De actie kreeg veel aandacht in Duitsland[4] en leidde ook vanwege vele publicaties van Arnold Karskens tot een nieuwe rechtszaak tegen Faber in Duitsland. Deze stierf enkele weken daarna.

Halverwege 2014 richtte hij de website NLnazivrij.tk[5] op, i.s.m. het Int. Dachau-Comité en de AFVN. De site publiceert over neonazisme en neofascisme in Nederland. Ook in 2014 was hij mede-oprichter van het Comité tegen Herlevend Fascisme, waarvan hij tot 2016 secretaris was.

Graaff krijgt soms forse kritiek vanwege zijn rechtlijnigheid[6].

AFVN

In 2013 werd hij woordvoerder van de AFVN-Bond van Antifascisten. In die rol kwam hij in de publiciteit bij acties tegen o.m. nazigraven op een algemene begraafplaats in Vorden, het optreden van 're-enactors' in nazi-uniformen, de verkoop van nazispullen via Marktplaats (i.s.m. het CIDI)[7], en nazibeurzen. De gemeente Huizen verbood een militariabeurs met overwegend nazispullen op aandringen van Graaff namens de AFVN.

Sinds 2014 organiseert Graaff voor de AFVN de herdenking van de Februaristaking in het Gooi[8] [9], i.s.m. o.m. de gemeente Hilversum, de FNV en de SP.

Publicaties

  • Leugens en bedrog bij Market Garden, Krapuul, 28 september 2014 [10]
  • De Tweede Wereldoorlog in Nederland voor Dummies, Addison-Wesley, Amsterdam 2008
  • Rembrandt voor Dummies, Addison-Wesley, Amsterdam 2006 (met Michiel Roscam Abbing)
  • De 50 beste Indonesische restaurants in Nederland, FP Media, Amsterdam 1983 (co-auteur)


Bronnen, noten en/of referenties

Bronnen, noten en/of referenties
rel=nofollow
rel=nofollow
Overgenomen van "https://nl.wikisage.org/w/index.php?title=Arthur_Graaff&oldid=200648"