Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Pietro Maria Minelli: verschil tussen versies

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
(→‎Externe link: Opmaak fix)
(eens stevig geborsteld)
Regel 1: Regel 1:
'''Pietro Maria Minelli''' ([[Bologna (stad)|Bologna]], [[2 maart]] [[1637]] - aldaar,
'''Pietro Maria Minelli''' ([[Bologna (stad)|Bologna]], [[2 maart]] [[1637]] aldaar,
[[4 december]] [[1711]]) was een Italiaans [[Barokmuziek|barok]][[componist]] en [[Kornet (muziekinstrument)|kornetspeler]].  
[[4 december]] [[1711]]) was een Italiaans [[Barokmuziek|barok]][[componist]] en [[Kornet (muziekinstrument)|kornetspeler]].  


==Biografie==
==Biografie==
Pietro Maria Minelli was de zoon van Louis en Lucia Sinni. Hij studeerde muziek onder leiding van [[Giovanni Battista Mazzaferrata]] en deze Mazzaferrata was tevens de leraar van [[Giuseppe Maria Righi]] en [[Giuseppe Matteo Alberti]]. Zijn loopbaan als componist en [[instrumentalist]] vond geheel plaats in zijn geboortestad. Daarnaast functioneerde hij als [[dirigent]] in de [[Jezuïeten]]kerk van S. Lucia. Toen hij nog een jongeling was werkte hij als muzikant in de [[Kapel (gebouw)|kapel]] van Sint-Musical Petronio.  
Pietro Maria Minelli was de zoon van Louis Minelli en Lucia Sinni. Hij studeerde muziek onder [[Giovanni Battista Mazzaferrata]], die tevens de leraar was van [[Giuseppe Maria Righi]] en [[Giuseppe Matteo Alberti]]. Zijn loopbaan als componist en [[instrumentalist]] vond geheel plaats in zijn geboortestad. Daarnaast functioneerde hij als [[dirigent]] in de [[jezuïeten]]kerk van S. Lucia. Als jongeling werkte hij reeds als muzikant in de [[muziekkapel]] van de Sint-Petronius[[basiliek]] ''(Basilica di San Petronio)''.


Minelli begon als muzikant voor het salaris van 6 Bolognese lire per maand. Daarna werd zijn salaris tot 1710 regelmatig verhoogd tot 56 pond voor 2 maanden. Op 27 juni 1684 werd Minelli aangenomen om toe te treden tot de componisten die werkzaam waren bij de [[Accademia filarmonica]] met 28 stemmen voor en twee tegen. In de jaren 1696, 1697, 1702 en 1709 werd hij benoemd tot beste componist van de Accademia filarmonica. Op 4 december 1711 stierf Minelli in Bologna in stijl. Zijn zoon [[Antonio Felice Minelli]] werd op zijn sterfdag al benoemd tot zijn opvolger, hetgeen zeer ongebruikelijk was in die tijd. Veel van zijn tijdgenoten spraken hier schande van en dit leverde het zoveelste schandaal op in zijn leven. Zijn zoon Antonio Felice Minelli was een uitstekend viool-, kornet- en trombonespeler. Pietro Maria Minelli werd begraven in [[Monte Massa]] in januari 1712.
Minelli begon als muzikant voor het salaris van 6 Bolognese lire per maand. Daarna werd zijn salaris tot 1710 regelmatig verhoogd tot 56 pond voor twee maanden. Op 27 juni 1684 werd Minelli met 28 stemmen voor en twee tegen aangenomen als één van de componisten van de [[Accademia filarmonica]]. In de jaren 1696, 1697, 1702 en 1709 kreeg hij een erkenning als beste componist van de Accademia filarmonica. Op 4 december 1711 overleed Minelli in Bologna in stijl. Zijn zoon [[Antonio Felice Minelli]] werd op de dag van zijn overlijden al benoemd tot zijn opvolger, wat voor die tijd heel ongebruikelijk was. Veel van zijn tijdgenoten spraken hier schande over, wat hem nog een postuum schandaal opleverde. Zijn zoon Antonio Felice Minelli was een uitstekend viool-, kornet- en trombonespeler. Pietro Maria Minelli werd begraven in [[Monte Massa]] in januari 1712.


==Schandalen==
==Schandalen==
Het leven van Minelli stond bol van de schandalen. Op 12 februari 1683 werd hij geschorst door [[Maria Negri]]. De reden hiervoor was dat hij zonder enig respect over collega's sprak. Na 4 dagen werd hij alweer aangenomen en kon hij zijn werkzaamheden hervatten. Op 10 juni 1710 deed zich een nog groter incident voor. Hij weigerde op te treden bij een officiële ceremonie in het stadhuis. Hij werd prompt met 3 andere collega's ontslagen, maar ook toen al snel weer in genade aangenomen.
Het leven van Minelli stond bol van de schandalen. Op 12 februari 1683 werd hij geschorst door [[Maria Negri]]. De reden hiervoor was dat hij respectloos over zijn collega’s sprak. Na vier dagen werd hij opnieuw toegelaten en kon hij zijn werkzaamheden hervatten. Op 10 juni 1710 deed zich een groter incident voor: hij weigerde toen op te treden bij een officiële ceremonie in het stadhuis. Hij werd daarom prompt met drie andere collega’s ontslagen, maar ook toen al snel weer in genade aangenomen.


==Werken==
==Werken==
Het Internationaal Museum en Bibliotheek herbergt muziek van Minelli gemaakt in Bologna voor acht stemmen in twee koren, deze compositie is niet verloren gegaan
Het Internationaal Museum en Bibliotheek herbergt muziek van Minelli gemaakt in Bologna voor acht stemmen in twee koren, deze compositie is niet verloren gegaan.


==Externe link==
==Externe link==
{{Sjabloon:Weblinks|website1=http://www.treccani.it/enciclopedia/pietro-maria-minelli_(Dizionario-Biografico)/ |titel1=Biografie |1={{it}} }}
* {{it}} http://www.treccani.it/enciclopedia/pietro-maria-minelli_(Dizionario-Biografico)/


{{Bron|bronvermelding=
{{Bron|bronvermelding=
<div class="plainlinks">
* [http://www.trecani.it Muziek van Minelli]
* [http://www.trecani.it Muziek van Minelli]
* Algemeen Rijksarchief van Bologna doop-registers van de aartsbisschop van de kathedraal, reg. 88, c. 88 c. 246r.
* Algemeen Rijksarchief van Bologna doop-registers van de aartsbisschop van de kathedraal, reg. 88, c. 88 c. 246r.
* Archieven van de Philharmonic: O. Penna, Cronologia, o sia Istoria generale di questa Accademia … 1736 ,
* Archieven van de Philharmonie: O. Penna, Cronologia, o sia Istoria generale di questa Accademia … 1736
* Geschiedenis of algemene geschiedenis van de academie is ... 1736, Vol. 234-242;  
* Geschiedenis of algemene geschiedenis van de academie is ... 1736, Vol. 234-242;  
* Leraren, organisten, zangers en instrumentalisten 1436/20, Florence 1987, p. 126-128.
* Leraren, organisten, zangers en instrumentalisten 1436/20, Florence 1987, p. 126-128.
* Vijf eeuwen van het muzikale leven aan het hof (1250-1797), Florence, 1989, p. 249, 256 s., 260, 263 s., 267, 273, 275, 284, 293, 295, 297, 306 s., 314, 318, 321, 324, 327-330, 334, 345, 655-671; L. 249, 256 s, 260, 263 s, 267, 273, 275, 284, 293, 295, 297, 306 s, 314, 318, 321, 324, 327-330, 334, 345.
* Vijf eeuwen van het muzikale leven aan het hof (1250-1797), Florence, 1989, p. 249, 256 s., 260, 263 s., 267, 273, 275, 284, 293, 295, 297, 306 s., 314, 318, 321, 324, 327-330, 334, 345, 655-671; L. 249, 256 s, 260, 263 s, 267, 273, 275, 284, 293, 295, 297, 306 s, 314, 318, 321, 324, 327-330, 334, 345.
{{References}}</div> 
{{References}}
}}
}}
{{DEFAULTSORT:Minelli, Pietro Maria}}
{{DEFAULTSORT:Minelli, Pietro Maria}}
[[Categorie:Italiaans componist]]
[[Categorie:Italiaans componist]]
[[Categorie:Barokcomponist]]
[[Categorie:Barokcomponist]]

Versie van 31 mrt 2016 13:39

Pietro Maria Minelli (Bologna, 2 maart 1637 – aldaar, 4 december 1711) was een Italiaans barokcomponist en kornetspeler.

Biografie

Pietro Maria Minelli was de zoon van Louis Minelli en Lucia Sinni. Hij studeerde muziek onder Giovanni Battista Mazzaferrata, die tevens de leraar was van Giuseppe Maria Righi en Giuseppe Matteo Alberti. Zijn loopbaan als componist en instrumentalist vond geheel plaats in zijn geboortestad. Daarnaast functioneerde hij als dirigent in de jezuïetenkerk van S. Lucia. Als jongeling werkte hij reeds als muzikant in de muziekkapel van de Sint-Petroniusbasiliek (Basilica di San Petronio).

Minelli begon als muzikant voor het salaris van 6 Bolognese lire per maand. Daarna werd zijn salaris tot 1710 regelmatig verhoogd tot 56 pond voor twee maanden. Op 27 juni 1684 werd Minelli met 28 stemmen voor en twee tegen aangenomen als één van de componisten van de Accademia filarmonica. In de jaren 1696, 1697, 1702 en 1709 kreeg hij een erkenning als beste componist van de Accademia filarmonica. Op 4 december 1711 overleed Minelli in Bologna in stijl. Zijn zoon Antonio Felice Minelli werd op de dag van zijn overlijden al benoemd tot zijn opvolger, wat voor die tijd heel ongebruikelijk was. Veel van zijn tijdgenoten spraken hier schande over, wat hem nog een postuum schandaal opleverde. Zijn zoon Antonio Felice Minelli was een uitstekend viool-, kornet- en trombonespeler. Pietro Maria Minelli werd begraven in Monte Massa in januari 1712.

Schandalen

Het leven van Minelli stond bol van de schandalen. Op 12 februari 1683 werd hij geschorst door Maria Negri. De reden hiervoor was dat hij respectloos over zijn collega’s sprak. Na vier dagen werd hij opnieuw toegelaten en kon hij zijn werkzaamheden hervatten. Op 10 juni 1710 deed zich een groter incident voor: hij weigerde toen op te treden bij een officiële ceremonie in het stadhuis. Hij werd daarom prompt met drie andere collega’s ontslagen, maar ook toen al snel weer in genade aangenomen.

Werken

Het Internationaal Museum en Bibliotheek herbergt muziek van Minelli gemaakt in Bologna voor acht stemmen in twee koren, deze compositie is niet verloren gegaan.

Externe link

Bronvermelding

Bronnen, noten en/of referenties:

  • Muziek van Minelli
  • Algemeen Rijksarchief van Bologna doop-registers van de aartsbisschop van de kathedraal, reg. 88, c. 88 c. 246r.
  • Archieven van de Philharmonie: O. Penna, Cronologia, o sia Istoria generale di questa Accademia … 1736
  • Geschiedenis of algemene geschiedenis van de academie is ... 1736, Vol. 234-242;
  • Leraren, organisten, zangers en instrumentalisten 1436/20, Florence 1987, p. 126-128.
  • Vijf eeuwen van het muzikale leven aan het hof (1250-1797), Florence, 1989, p. 249, 256 s., 260, 263 s., 267, 273, 275, 284, 293, 295, 297, 306 s., 314, 318, 321, 324, 327-330, 334, 345, 655-671; L. 249, 256 s, 260, 263 s, 267, 273, 275, 284, 293, 295, 297, 306 s, 314, 318, 321, 324, 327-330, 334, 345.
rel=nofollow
rel=nofollow