Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Odoric van Pordenone: verschil tussen versies
(+) |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
| Regel 63: | Regel 63: | ||
==Leven== | ==Leven== | ||
Odoric werd geboren bij Pordenone in Italië, in een familie van Tsjechische afkomst met de naam Mattiussi. | Odoric werd geboren bij Pordenone in Italië, in een familie van Tsjechische afkomst met de naam Mattiussi. | ||
Omstreeks het jaar 1300 | Omstreeks het jaar 1300 trad hij in het klooster van de [[franciscanen]] te Udine, de hoofdstad van zijn geboorteprovincie. | ||
Tot 1314 was Odoric werkzaam als missionaris in Armenië. In april 1318 vertrok hij vanuit | Rond het midden van de 13e eeuw hadden de franciscanen van de [[Heilige Stoel]] de opdracht gekregen om missiewerk te verrichten in Centraal-Azië. Tot 1314 was Odoric werkzaam als missionaris in Armenië. In april 1318 vertrok hij vanuit Venetië naar de Oriënt, eerst via [[Constantinopel]]. Hij stak de Zwarte Zee over naar Trebizond. Dan reisde hij via het vasteland naar Erzurum, Tabriz en Sultaniya (Soltaniyeh), steden waar de franciscanen vestigingen hadden. | ||
In Thana, bij Bombay, haalde hij de stoffelijke resten op van vier van zijn ordebroeders, die door de plaatselijke moslimgouverneur waren vermoord. | In Thana, bij Bombay, haalde hij de stoffelijke resten op van vier van zijn ordebroeders, die door de plaatselijke moslimgouverneur waren vermoord. | ||
| Regel 77: | Regel 77: | ||
Het reisverslag werd een halve eeuw later ook verspreid als [[plagiaat]], onder de titel ''The Voyage and Travels of Sir John Mandeville''. Het werd door geografen in die tijd vaak als handleiding gebruikt en was zelfs een inspiratiebron voor [[Christoffel Columbus]].<ref name=travels>http://centralasianfalconry.org/travel/the-travels-of-friar-odoric-of-pordenone-1316-1330/</ref> Mogelijk heeft Sir John Mandeville nooit bestaan.<ref name=travels/> | Het reisverslag werd een halve eeuw later ook verspreid als [[plagiaat]], onder de titel ''The Voyage and Travels of Sir John Mandeville''. Het werd door geografen in die tijd vaak als handleiding gebruikt en was zelfs een inspiratiebron voor [[Christoffel Columbus]].<ref name=travels>http://centralasianfalconry.org/travel/the-travels-of-friar-odoric-of-pordenone-1316-1330/</ref> Mogelijk heeft Sir John Mandeville nooit bestaan.<ref name=travels/> | ||
Odoric begaf zich op weg naar het pauselijke hof te Avignon, maar werd onderweg in Pisa ziek. Hij keerde daarom terug naar Udine, waar hij overleed. | |||
In 1755 werd zijn verering door de katholieke Kerk goedgekeurd wegens de wonderen die hij in China zou hebben verricht. | In 1755 werd zijn verering door de katholieke Kerk goedgekeurd wegens de wonderen die hij in China zou hebben verricht. | ||
Versie van 22 jan 2016 06:48
| Odoric van Pordenone | ||
| Algemene informatie | ||
| Volledige naam | Oldřich Mattiussi / Mattiuzzi | |
| Pseudoniem | Odoricus de Portu Naonis Odorico da Pordenone Oldřich Čech z Pordenone | |
| Geboren | ca. 1286, Villanova, bij Pordenone, in Aquileia (Italië) | |
| Overleden | 14 februari 1331, Udine | |
| Carrière | ||
| zaligverklaard | 1755 | |
Odoric van Pordenone (Villanova bij Pordenone, ca. 1286 – Udine, 14 januari 1331) was een franciscaans missionaris in Azië. Hij was de eerste Europese reiziger in Tibet.
Leven
Odoric werd geboren bij Pordenone in Italië, in een familie van Tsjechische afkomst met de naam Mattiussi. Omstreeks het jaar 1300 trad hij in het klooster van de franciscanen te Udine, de hoofdstad van zijn geboorteprovincie.
Rond het midden van de 13e eeuw hadden de franciscanen van de Heilige Stoel de opdracht gekregen om missiewerk te verrichten in Centraal-Azië. Tot 1314 was Odoric werkzaam als missionaris in Armenië. In april 1318 vertrok hij vanuit Venetië naar de Oriënt, eerst via Constantinopel. Hij stak de Zwarte Zee over naar Trebizond. Dan reisde hij via het vasteland naar Erzurum, Tabriz en Sultaniya (Soltaniyeh), steden waar de franciscanen vestigingen hadden.
In Thana, bij Bombay, haalde hij de stoffelijke resten op van vier van zijn ordebroeders, die door de plaatselijke moslimgouverneur waren vermoord.
Vanuit India voer hij mee naar de noordelijke havens van de Indonesische eilanden van Sumatra, Java en Borneo. Van daaruit gaat het richting China. In Fujian herbegroef hij de beenderen van de martelaren, die hij uit India heeft meegebracht.
Pas tegen eind 1329 of in 1330 was hij terug in Europa. In mei 1330 dicteerde hij op verzoek van zijn overste, Guidotto, een verslag van zijn reizen aan Willem van Solagna (Guglielmo de Solagna), in het klooster van Sint-Antonius te Padua. Volgens een andere versie maakte de Silezische monnik Hendrik van Glatz, die toen aan het pauselijke hof van Avignon verbleef, aantekeningen van wat Odorics reisgenoten vertelden en schreef hij deze later uit te Praag in 1340. Het reisverslag in boekvorm genoot lang een grote verspreiding en populariteit.
Aangezien het verslag ook vele fantastische verhalen bevat, heeft men geruime tijd gedacht dat Odoric de beschreven plaatsen niet eens gezien had. Toch is de basis van het verslag waar. Het bevat talrijke details over China die niet door Marco Polo vermeld werden.
Het reisverslag werd een halve eeuw later ook verspreid als plagiaat, onder de titel The Voyage and Travels of Sir John Mandeville. Het werd door geografen in die tijd vaak als handleiding gebruikt en was zelfs een inspiratiebron voor Christoffel Columbus.[1] Mogelijk heeft Sir John Mandeville nooit bestaan.[1]
Odoric begaf zich op weg naar het pauselijke hof te Avignon, maar werd onderweg in Pisa ziek. Hij keerde daarom terug naar Udine, waar hij overleed.
In 1755 werd zijn verering door de katholieke Kerk goedgekeurd wegens de wonderen die hij in China zou hebben verricht.
(en) Odoric of Pordenone, in: Catholic Encyclopedia, New York, Robert Appleton Company, 1907-1912. (vertaal via: 
)
- http://www.britannica.com/biography/Odoric-of-Pordenone
- The Journal of Friar Odoric. The iournall of Frier Odoricus, one of the order of the Minorites, concerning strange things which he sawe among the Tarters of the East.
Zie ook de categorie met mediabestanden in verband met Odorico da Pordenone op Wikimedia Commons.
Q379733 (reasonator) Hulp genealogie en geschiedenis (Nederland)Deepl vertaler • Schrijfassistent VRT] • ChatGPT (Opgepast! Altijd verifiëren!)] • rephrase.info • paraphraser.io • paraphraser.io • scribbr.io •