Dunsap: verschil tussen versies
(gegevens uit https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Suikerfabriek&oldid=41109351) |
(gegevens tot tekst smeden // weglaten wat te onrechtstreeks verband houdt (lees na bij suikerproductie)) |
||
Regel 1: | Regel 1: | ||
'''Dunsap''' is een tussenproduct bij de suikerproductie. | |||
Het zwartblauwe ruwsap bevat nog vele organische en anorganische bestanddelen, zoals zuren, zouten ([[kalium]] en [[natrium]]), eiwitten en [[pectine]]s | ==Productie== | ||
Het zwartblauwe ruwsap van de suikerbieten bevat nog vele organische en anorganische bestanddelen, zoals zuren, zouten ([[kalium]] en [[natrium]]), eiwitten en [[pectine]]s. Deze worden door filtratie verwijderd, om later de kristallisatie mogelijk te maken. De filtratie wordt gedaan met behulp van [[calciumoxide|ongebluste kalk]]. Dit bindt de zuren, en door verhoging van de [[pH]] naar ongeveer 11 wordt verhinderd dat de [[sacharose]] zich splitst tot [[invertsuiker]]. Door dit proces wordt ongeveer 35% van de verontreinigingen verwijderd. Voor de filtratie wordt snel [[koolstofdioxide]] toegevoegd. Deze processtap in de sapzuivering wordt ''carbonateren'' genoemd. Hierbij wordt CO<sub>2</sub>-gas door het gekalkte sap geblazen, waarbij de achtergebleven calcium-ionen worden gebonden in [[calciumcarbonaat]] (kalk). Meestal worden twee carbonatatiestappen doorlopen: eerste en tweede carbonatatie. Door deze bewerkingen ontstaat een helder sap, het ''dunsap''. | |||
===Dunsap=== | ===Dunsap=== | ||
Het dunsap | Het geelgroene dunsap bestaat voornamelijk uit water met 15 tot 16% suiker. Dit is vooral [[sacharose]], met in mindere mate [[fructose]] en [[glucose]]. Het bevat bevat nog ongeveer 2% andere stoffen, waaronder [[aminozuur|α-aminozuren]]. Deze aminozuren worden schadelijke stikstof genoemd. De hoeveelheid schadelijke stikstof is afhankelijk van de hoogte van de [[stikstof (element)|stikstof]]bemesting tijdens de groei van de bieten en het gebruikte suikerbieten[[ras (plant)|ras]]. Als het gehalte aan α-aminozuren in het dunsap te hoog is, moet er [[natriumcarbonaat|soda]] aan het sap worden toegevoegd om de pH te verhogen, wat de hoeveelheid te winnen suiker nadelig beïnvloedt. | ||
Het dunsap moet nogmaals door [[kalksteen]] en [[koolstofdioxide]] geleid worden en dit om drie redenen: | |||
Het dunsap moet nogmaals door [[kalksteen]] en [[koolstofdioxide]] geleid worden en dit | |||
# Het vernietigen/verwijderen van [[micro-organismen]]. | # Het vernietigen/verwijderen van [[micro-organismen]]. | ||
# Het sap | # Het sap te reinigen van onzuiverheden. | ||
# De stof | # De stof stabiel te maken om er uiteindelijk [[suikerkristal|suikerkristallen]] van te maken. | ||
Het dunsap wordt in grote verdampers ingedikt (''ingedampt''), tot een sap met ongeveer 70% suiker is bereikt, het zogeheten ''diksap''. | |||
[[Categorie:Suiker]] | [[Categorie:Suiker]] |
Versie van 13 nov 2014 09:24
Dunsap is een tussenproduct bij de suikerproductie.
Productie
Het zwartblauwe ruwsap van de suikerbieten bevat nog vele organische en anorganische bestanddelen, zoals zuren, zouten (kalium en natrium), eiwitten en pectines. Deze worden door filtratie verwijderd, om later de kristallisatie mogelijk te maken. De filtratie wordt gedaan met behulp van ongebluste kalk. Dit bindt de zuren, en door verhoging van de pH naar ongeveer 11 wordt verhinderd dat de sacharose zich splitst tot invertsuiker. Door dit proces wordt ongeveer 35% van de verontreinigingen verwijderd. Voor de filtratie wordt snel koolstofdioxide toegevoegd. Deze processtap in de sapzuivering wordt carbonateren genoemd. Hierbij wordt CO2-gas door het gekalkte sap geblazen, waarbij de achtergebleven calcium-ionen worden gebonden in calciumcarbonaat (kalk). Meestal worden twee carbonatatiestappen doorlopen: eerste en tweede carbonatatie. Door deze bewerkingen ontstaat een helder sap, het dunsap.
Dunsap
Het geelgroene dunsap bestaat voornamelijk uit water met 15 tot 16% suiker. Dit is vooral sacharose, met in mindere mate fructose en glucose. Het bevat bevat nog ongeveer 2% andere stoffen, waaronder α-aminozuren. Deze aminozuren worden schadelijke stikstof genoemd. De hoeveelheid schadelijke stikstof is afhankelijk van de hoogte van de stikstofbemesting tijdens de groei van de bieten en het gebruikte suikerbietenras. Als het gehalte aan α-aminozuren in het dunsap te hoog is, moet er soda aan het sap worden toegevoegd om de pH te verhogen, wat de hoeveelheid te winnen suiker nadelig beïnvloedt.
Het dunsap moet nogmaals door kalksteen en koolstofdioxide geleid worden en dit om drie redenen:
- Het vernietigen/verwijderen van micro-organismen.
- Het sap te reinigen van onzuiverheden.
- De stof stabiel te maken om er uiteindelijk suikerkristallen van te maken.
Het dunsap wordt in grote verdampers ingedikt (ingedampt), tot een sap met ongeveer 70% suiker is bereikt, het zogeheten diksap.