Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Provisieverbod: verschil tussen versies

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
(https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Provisieverbod&oldid=41123219 Vollebregt 23 apr 2014)
 
(https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Provisieverbod&action=edit&oldid=41384814 77.61.215.81 28 mei 2014)
Regel 1: Regel 1:
Nadat er in ons land ruim vijftig jaar een provisiestelsel aan de orde is geweest in de [[financiële dienstverlening]], is er op 1 januari 2013 een wettelijk '''provisieverbod''' ingevoerd door de [[overheid]]. Aan de invoering van dit verbod ging een fikse discussie vooraf binnen [[politiek]] Den Haag, onder meer met toenmalig [[minister De Jager]]. Ook in de financiële dienstverlening zelf werd (en wordt) volop gediscussieerd over de voordelen en nadelen van het verbod.
In [[2013]] is er in Nederland, op basis van een advies van de [[Autoriteit Financiële Markten|AFM]], een wettelijk provisieverbod in werking getreden binnen de [[financiële dienstverlening]]. Dit verbod geldt voor complexe financiële producten en is bedoeld om de financieel adviseur weer terug te brengen aan de zijde van de consument.


Er bestond overigens al een verbod op zogeheten 'bonusprovisie', een beloning die een financiële dienstverlener kon ontvangen als er veel productie aangeleverd werd aan een bepaalde aanbieder van financiële producten. Er waren ook al regels ingevoerd met betrekking tot 'nominale beloningstransparantie', op grond waarvan financiële dienstverleners in heldere taal van tevoren aan moeten geven hoe hun verdiensten opgebouwd zijn en hoe hoog het beloningsbedrag per concreet geval is.
== Vóór 2013: provisiestelsel ==
Tot 2013 werd een financieel adviseur vrijwel altijd betaald via [[provisie]], een in de prijs van het financiële product verwerkte vergoeding voor de dienstverlening van de financieel adviseur. De cliënt betaalde de adviseur indirect, dus via de maatschappij. Vaak kon de cliënt hierdoor niet goed zien hoeveel hij betaalde voor financieel advies. Er werd regelmatig gezegd dat er géén kosten aan het financieel advies verbonden waren. Maar financieel advies was en is nooit gratis! Dat is ook logisch; als iemand een [[Advocaat (beroep)|advocaat]] of [[notaris]] inschakelt, dan kost dat ook geld.
== Vanaf 2013: provisieverbod ==
Vanaf 1 januari 2013 is er sprake van een wettelijk provisieverbod voor complexe financiële producten en verzekeringen. Dit verbod is na veel discussie in politiek Den Haag en in de financiële dienstverlening ingevoerd. Zelfstandige financieel adviseurs moeten vanaf de invoering van het verbod rechtstreeks door hun cliënten betaald worden voor het verlenen van hun adviesgerelateerde diensten. Zij sturen hiervoor een [[factuur]] aan hun cliënten. Ook de adviseurs van [[Bank|banken]] en verzekeraars moeten nu rechtstreeks advieskosten in rekening brengen.
== Het nut van het provisieverbod ==
Het provisieverbod is een politiek-maatschappelijke reactie op de vele excessen die binnen de financiële dienstverlening hebben plaatsgevonden in de afgelopen decennia. Met het provisieverbod is beoogt om de financieel adviseur weer daadwerkelijk aan de zijde van de [[consument]] te krijgen. Ten tijde van het provisiestelsel konden verschillen in de hoogte van provisies die banken en verzekeraars aan financieel adviseurs betaalden immers verkeerde prikkels geven aan adviseurs, waardoor het cliëntbelang niet voldoende centraal stond.
== Voor welke producten geldt het provisieverbod? ==
Het provisieverbod geldt momenteel nog niet voor alle financiële producten en verzekeringen. Schadeverzekeringen vallen bijvoorbeeld nog niet onder de reikwijdte van het provisieverbod. In de toekomst zal dit wellicht anders worden. Het provisieverbod geldt momenteel wél voor: [[Hypothecaire lening|hypotheken]], levensverzekeringen (zoals overlijdensrisicoverzekeringen en uitvaartverzekeringen), arbeidsongeschiktheidsverzekeringen, bankspaarproducten, beleggingen en betalingsbeschermers. Het verbod geldt enkel voor nieuw afgesloten financiële producten.


===Provisie===
== Besparen door het provisieverbod ==  
[[Provisie]] is - algemeen gezegd - een beloning voor verleende diensten die wordt berekend als percentage van de [[omzet]] die aan de orde is. In de financiële dienstverlening wordt met provisie bedoeld: de beloning voor verleende diensten, zoals [[advies]] en bemiddeling, die verwerkt wordt/werd in de prijs (vaak de premie) van het financiële product of de [[verzekering]]. De aanbieder van financiële producten betaalt/betaalde de adviseur/bemiddelaar dus feitelijk; of, beter gezegd: de cliënt betaalt/betaalde de adviseur/bemiddelaar indirect, via de maatschappij. Er wordt/werd een onderscheid gemaakt tussen afsluitprovisie, een eenmalig door de financiële dienstverlener te ontvangen vergoeding, en doorlopende provisie of prolongatieprovisie, een periodiek door de financiële dienstverlener te ontvangen vergoeding, samenhangend met de door de financiële dienstverlener aan de cliënt te verlenen nazorg gedurende de looptijd van het product.
Gezien het feit dat de kosten van advies niet langer verwerkt mogen worden in de kosten van een (complex) financieel product dat iemand afsluit, is de nieuwe generatie financiële producten gemiddeld genomen een stuk goedkoper dan de producten van vóór 2013. Dit brengt met zich mee dat menigeen fors kan [[besparen]], zelfs met inbegrip van de nu te betalen advies- en bemiddelingskosten. Veel mensen weten echter nog niet of nauwelijks van het bestaan van het provisieverbod, laat staan van de besparingskansen die het verbod met zich meebrengt.


===Essentie van het provisieverbod===
== Publiciteit | dialoog/discussie ==
Het wettelijk provisieverbod houdt - kort gezegd - in dat de kosten van advies, bemiddeling en administratie niet meer verwerkt mogen worden in de [[prijs]] (meestal de premie) van zogeheten complexe en impactvolle financiële producten, zoals [[uitvaartverzekeringen]] en [[hypotheken]]. De cliënt betaalt de adviseur/bemiddelaar voortaan rechtstreeks een advies- en bemiddelingsvergoeding en ontvangt hiervoor een [[factuur]], vaak gebaseerd op een uurtarief. Er is vervolgens sprake van een 'netto product' of een een 'provisieloos product'. De Stichting Autoriteit Financiële Markten ([[AFM]]), de (gedrags)toezichthouder binnen de financiële dienstverlening, heeft een informatief document over het provisieverbod gemaakt voor de consument.<ref>http://www.afm.nl/~/media/Files/consumentensite/provisieverbod-financieel-adviseur.ashx</ref> Er zijn ook handige filmpjes gemaakt over het provisieverbod..<ref>http://www.uitvaart-verzekering.nl/#!provisieverbod/c23mi</ref>
Omdat het provisieverbod een nieuw fenomeen is en het verbod, dat grotendeels verankerd is in de Wft, veel open normen kent, vindt er de nodige dialoog/discussie plaats in de markt. Mensen die regelmatig in het nieuws kwamen/komen vanwege het provisieverbod zijn onder meer [[Jan-Kees de Jager]], [[Jeroen Dijsselbloem]], Leo de Boer, Henk Volberda, Rob Goedhart, Hanneke Hartman, Michiel Denkers, Arno Dolders, Fred de Jong, Pascal Spelier en Maurice Vollebregt. De dialoog/discussie vindt onder meer plaats op (blog)sites zoals [http://www.provisieverbod.nl Provisieverbod.nl].


===Doel van het provisieverbod===
[https://ticket.wikimedia.org/otrs/index.pl?Action=AgentTicketZoom;TicketID=7572763 2014052710009316]
Het wettelijk provisieverbod is met name ingesteld om excessen, zoals de [[woekerpolisaffaire]], in de toekomst zoveel mogelijk te voorkomen en om de markt derhalve eerlijker en transparanter te maken. De financieel adviseur/bemiddelaar zou met de introductie van het verbod weer veel meer aan de zijde van de cliënt moeten komen te staan. Nu hij of zij niet meer betaald wordt door (althans via) de aanbieder van financiële producten, kan hij beter de belangen van de cliënt centraal stellen bij het uitvoeren van zijn werk, zoals de Wet op het financieel toezicht (Wft) dwingend voorschrijft. Het risico van belangenverstrengeling neemt af; want wiens brood men eet, diens woord men spreekt.
 
===Voor welke producten geldt het provisieverbod?===
Het provisieverbod geldt - kort gezegd - voor complexe en impactvolle financiële producten (inclusief verzekeringsproducten). Het verbod geldt momenteel voor [[uitvaartverzekeringen]], [[overlijdensrisicoverzekeringen]], (andere) [[levensverzekeringen]] (zoals lijfrenteverzekeringen), bankspaarproducten, deelnemingen in beleggingsfondsen, [[hypotheken]], betalingsbeschermers en (individuele) arbeidsongeschiktheidsverzekeringen. Het verbod geldt alleen voor nieuwe financiële producten. Lopende financiële producten worden derhalve niet automatisch veranderd. Het kan dan ook verstandig zijn om de huidige verzekeringen tegen het licht te houden, eventueel samen met een financieel [[adviseur]]/bemiddelaar.
 
Het verbod geldt momenteel nog niet voor [[schadeverzekeringen]], zoals [[inboedelverzekeringen]] en [[autoverzekeringen]]. Volgens velen is het echter aannemelijk dat er op den duur ook een provisieverbod voor deze producten ingesteld wordt.<ref>http://amweb.nl/assurantiemagazine-1221720/verbond-sluit-ook-verbod-op-schadeprovisie-niet-uit</ref>
 
===Gevolgen invoering provisieverbod===
De invoering van het wettelijk provisieverbod heeft voor nogal wat tumult gezorgd onder [[consumenten]] en financiële dienstverleners. Tegen consumenten was altijd ten onrechte gezegd dat financieel advies gratis is, maar dit is feitelijk nooit het geval geweest. De werkzaamheden van de adviseur/bemiddelaar werden enkel op een bijzondere wijze vergoed, namelijk via de aanbieder van het product. Consumenten moeten dan ook wennen aan de nieuwe beloningswijze.
 
Hetzelfde geldt voor veel financieel adviseurs, die sinds begin 2013 moeite lijken te hebben om hun draai te vinden. Zij moeten ineens aan hun cliënten uitleggen dat financieel advies geld kost, en dit valt niet altijd mee. Nu de kosten van advies, bemiddeling en administratie niet meer in de prijs van veel financiële producten verwerkt mogen worden, zijn deze producten wel gemiddeld 30% goedkoper geworden. In dit licht vallen de directe kosten vaak wel weer mee.
 
Bovenstaande betekent dat er - alles overwegend - een mooie kans voor de meeste consumenten is om flink te [[besparen]], bijvoorbeeld op hun [[uitvaartverzekering]] of [[overlijdensrisicoverzekering]].
 
===Wat als iemand het advies niet volgt?===
De eerste keer dat iemand een gesprek heeft met een [[adviseur]] wordt meestal een oriënterend gesprek genoemd. Daarvoor worden vaak geen kosten in rekening gebracht. Als de cliënt na dat gesprek verder wil en de adviseur/bemiddelaar een opdracht verschaft om te adviseren, dan moet de cliënt altijd betalen voor het advies, zelfs als de cliënt uiteindelijk géén product afsluit. De adviseur heeft namelijk wel werk verricht en advies gegeven. En, zoals eerder al opgemerkt, bestaat [[gratis]] advies niet.
 
===Commotie rondom serviceabonnementen===
Sommige adviseurs/bemiddelaars werken met een zogeheten serviceabonnement; dit is een periodieke vergoeding voor de dienstverlening die enigszins te vergelijken is met doorlopende provisie, zij het dat er ook hierbij sprake is van rechtstreekse betaling aan de adviseur/bemiddelaar. [[TROS Radar]] toonde zich begin 2013 direct kritisch tegenover serviceabonnementen binnen de financiële dienstverlening, omdat sommige marktpartijen hier misbruik van leken te maken, onder meer door zowel een abonnementsfee als de reeds bestaande doorlopende provisie te incasseren en zo te profiteren van de onwetendheid van de consument.<ref>http://www.trosradar.nl/uitzending/archief/detail/aflevering/14-01-2013/servicecontract-tussenpersonen/?tx_comments_pi1[page]=1</ref>
 
{{Appendix|2=
{{References}}
}}
 
[[Categorie:Verzekeren]]
[[Categorie:Uitvaart]]

Versie van 12 jun 2014 22:42

In 2013 is er in Nederland, op basis van een advies van de AFM, een wettelijk provisieverbod in werking getreden binnen de financiële dienstverlening. Dit verbod geldt voor complexe financiële producten en is bedoeld om de financieel adviseur weer terug te brengen aan de zijde van de consument.

Vóór 2013: provisiestelsel

Tot 2013 werd een financieel adviseur vrijwel altijd betaald via provisie, een in de prijs van het financiële product verwerkte vergoeding voor de dienstverlening van de financieel adviseur. De cliënt betaalde de adviseur indirect, dus via de maatschappij. Vaak kon de cliënt hierdoor niet goed zien hoeveel hij betaalde voor financieel advies. Er werd regelmatig gezegd dat er géén kosten aan het financieel advies verbonden waren. Maar financieel advies was en is nooit gratis! Dat is ook logisch; als iemand een advocaat of notaris inschakelt, dan kost dat ook geld.

Vanaf 2013: provisieverbod

Vanaf 1 januari 2013 is er sprake van een wettelijk provisieverbod voor complexe financiële producten en verzekeringen. Dit verbod is na veel discussie in politiek Den Haag en in de financiële dienstverlening ingevoerd. Zelfstandige financieel adviseurs moeten vanaf de invoering van het verbod rechtstreeks door hun cliënten betaald worden voor het verlenen van hun adviesgerelateerde diensten. Zij sturen hiervoor een factuur aan hun cliënten. Ook de adviseurs van banken en verzekeraars moeten nu rechtstreeks advieskosten in rekening brengen.

Het nut van het provisieverbod

Het provisieverbod is een politiek-maatschappelijke reactie op de vele excessen die binnen de financiële dienstverlening hebben plaatsgevonden in de afgelopen decennia. Met het provisieverbod is beoogt om de financieel adviseur weer daadwerkelijk aan de zijde van de consument te krijgen. Ten tijde van het provisiestelsel konden verschillen in de hoogte van provisies die banken en verzekeraars aan financieel adviseurs betaalden immers verkeerde prikkels geven aan adviseurs, waardoor het cliëntbelang niet voldoende centraal stond.

Voor welke producten geldt het provisieverbod?

Het provisieverbod geldt momenteel nog niet voor alle financiële producten en verzekeringen. Schadeverzekeringen vallen bijvoorbeeld nog niet onder de reikwijdte van het provisieverbod. In de toekomst zal dit wellicht anders worden. Het provisieverbod geldt momenteel wél voor: hypotheken, levensverzekeringen (zoals overlijdensrisicoverzekeringen en uitvaartverzekeringen), arbeidsongeschiktheidsverzekeringen, bankspaarproducten, beleggingen en betalingsbeschermers. Het verbod geldt enkel voor nieuw afgesloten financiële producten.

Besparen door het provisieverbod

Gezien het feit dat de kosten van advies niet langer verwerkt mogen worden in de kosten van een (complex) financieel product dat iemand afsluit, is de nieuwe generatie financiële producten gemiddeld genomen een stuk goedkoper dan de producten van vóór 2013. Dit brengt met zich mee dat menigeen fors kan besparen, zelfs met inbegrip van de nu te betalen advies- en bemiddelingskosten. Veel mensen weten echter nog niet of nauwelijks van het bestaan van het provisieverbod, laat staan van de besparingskansen die het verbod met zich meebrengt.

Publiciteit | dialoog/discussie

Omdat het provisieverbod een nieuw fenomeen is en het verbod, dat grotendeels verankerd is in de Wft, veel open normen kent, vindt er de nodige dialoog/discussie plaats in de markt. Mensen die regelmatig in het nieuws kwamen/komen vanwege het provisieverbod zijn onder meer Jan-Kees de Jager, Jeroen Dijsselbloem, Leo de Boer, Henk Volberda, Rob Goedhart, Hanneke Hartman, Michiel Denkers, Arno Dolders, Fred de Jong, Pascal Spelier en Maurice Vollebregt. De dialoog/discussie vindt onder meer plaats op (blog)sites zoals Provisieverbod.nl.

2014052710009316

Overgenomen van "https://nl.wikisage.org/w/index.php?title=Provisieverbod&oldid=142969"