Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Alfons De Cock: verschil tussen versies

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
(bibliografie uit https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Alfons_de_Cock&oldid=39488926)
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 27: Regel 27:
'''Alfons De Cock''' ([[Herdersem]], [[12 januari]] [[1850]] – [[Antwerpen (stad)|Antwerpen]], [[2 maart]] [[1921]]) was een [[Vlaams]]e [[onderwijzer]] en [[schrijver]], volkskundige en [[folklore|folklorist]].
'''Alfons De Cock''' ([[Herdersem]], [[12 januari]] [[1850]] – [[Antwerpen (stad)|Antwerpen]], [[2 maart]] [[1921]]) was een [[Vlaams]]e [[onderwijzer]] en [[schrijver]], volkskundige en [[folklore|folklorist]].


Sinds hij op twaalfjarige leeftijd ''[[De Leeuw van Vlaanderen]]'' had gelezen, verlangde hij ernaar schrijver te worden.  
Sinds hij op twaalfjarige leeftijd ''[[De Leeuw van Vlaanderen]]'' had gelezen, verlangde hij ernaar schrijver te worden. In de normaalschool in [[Lier (België)|Lier]] was [[Domien Sleeckx]] zijn leraar Nederlands en spoorde zijn belangstelling voor de volkskunde aan.
In de normaalschool in [[Lier (België)|Lier]] was [[Domien Sleeckx]] zijn leraar Nederlands en spoorde zijn belangstelling voor de volkskunde aan. Nadat hij in 1869 zijn diploma behaalde als onderwijzer, was hij achtereenvolgens hulponderwijzer te [[Moorsel]], in 1874 hoofdonderwijzer te Herdersem en vanaf 1879 hoofdonderwijzer te [[Denderleeuw]].


In Moorsel en Herdersem dirigeerde hij de plaatselijke harmonie en in Denderleeuw was hij ook leraar notenleer en samenzang.
Nadat hij in 1869 zijn diploma behaalde als onderwijzer, was hij achtereenvolgens hulponderwijzer te [[Moorsel]], in 1874 hoofdonderwijzer te Herdersem en vanaf 1879 hoofdonderwijzer te [[Denderleeuw]]. In Moorsel en Herdersem dirigeerde hij de plaatselijke harmonie en in Denderleeuw was hij ook leraar notenleer en samenzang.


Op 25 april 1876 trouwde hij met Marie Clemence Pieters, een landbouwster uit [[Lebbeke]]. In dit huwelijk werden vijf kinderen geboren, maar slechts één bleef in leven: hun dochter Estelle.
Op 25 april 1876 trouwde hij met Marie Clemence Pieters, een landbouwster uit [[Lebbeke]]. In dit huwelijk werden vijf kinderen geboren, maar slechts één bleef in leven: hun dochter Estelle.
Regel 39: Regel 38:
In 1904 ging hij uit het onderwijs om zich toe te leggen op studie en schrijven. Hij vestigde hij zich te Brussel, waar hij toegang had tot de Koninklijke Bibliotheek en als muziekliefhebber gelegenheid had om concerten bij te wonen. Toen hij verhuisde, bracht hij een verhuiswagen met boeken naar de veiling. Zijn grote verzameling planten schonk hij aan de [[Kruidtuin]].
In 1904 ging hij uit het onderwijs om zich toe te leggen op studie en schrijven. Hij vestigde hij zich te Brussel, waar hij toegang had tot de Koninklijke Bibliotheek en als muziekliefhebber gelegenheid had om concerten bij te wonen. Toen hij verhuisde, bracht hij een verhuiswagen met boeken naar de veiling. Zijn grote verzameling planten schonk hij aan de [[Kruidtuin]].


Nadat zijn dochter huwde, vertrok hij in oktober 1907 naar Antwerpen. Hij was er een bezoeker van de [[Vlaamsche Opera]].
Nadat zijn dochter huwde, vertrok hij in oktober 1907 naar Antwerpen. Hij was er een trouwe bezoeker van de [[Vlaamsche Opera]]. Op 10 maart 1912 ontving hij de [[Leopoldsorde (België)|Leopoldsorde]].
Op 10 maart 1912 ontving hij de [[Leopoldsorde (België)|Leopoldsorde]].


Na de Duitse inval vluchtte hij met zijn familie een tijdje naar Engeland, maar hervatte in 1916 zijn werk in België.
Na de Duitse inval vluchtte hij met zijn familie een tijdje naar Engeland, maar hervatte in 1916 zijn werk in België.


In zijn werk ''Vlaamsche Sagen Uit den Volksmond'' verschenen in 1921, verwees hij nog naar een slotgedeelte dat bijna klaar was. Dit kon hij echter niet meer afwerken: op 2 maart 1921 werd hij getroffen door een aan [[beroerte]], en overleed hieraan dezelfde dag nog, op 71-jarige leeftijd.
In zijn werk ''Vlaamsche Sagen Uit den Volksmond'', verschenen in 1921, verwees hij nog naar een slotgedeelte dat bijna klaar was. Dit kon hij echter niet meer afwerken: op 2 maart 1921 werd hij getroffen door een aan [[beroerte]], en overleed hieraan dezelfde dag nog, op 71-jarige leeftijd.


Bij zijn begrafenis te [[Berchem (Antwerpen)]] waren heel wat Vlaamse letterkundigen aanwezig.
Bij zijn begrafenis te [[Berchem (Antwerpen)]] waren heel wat Vlaamse letterkundigen aanwezig.
Regel 73: Regel 71:


== Weblink ==
== Weblink ==
* {{Link dbnl auteur|id=cock001|label=Profiel}}
{{Link dbnl auteur|id=cock001|label=Profiel}}


{{DEFAULTSORT:Decock, Alfons}}
{{DEFAULTSORT:Decock, Alfons}}

Versie van 23 jan 2014 15:11

rel=nofollow

Alfons De Cock (Herdersem, 12 januari 1850Antwerpen, 2 maart 1921) was een Vlaamse onderwijzer en schrijver, volkskundige en folklorist.

Sinds hij op twaalfjarige leeftijd De Leeuw van Vlaanderen had gelezen, verlangde hij ernaar schrijver te worden. In de normaalschool in Lier was Domien Sleeckx zijn leraar Nederlands en spoorde zijn belangstelling voor de volkskunde aan.

Nadat hij in 1869 zijn diploma behaalde als onderwijzer, was hij achtereenvolgens hulponderwijzer te Moorsel, in 1874 hoofdonderwijzer te Herdersem en vanaf 1879 hoofdonderwijzer te Denderleeuw. In Moorsel en Herdersem dirigeerde hij de plaatselijke harmonie en in Denderleeuw was hij ook leraar notenleer en samenzang.

Op 25 april 1876 trouwde hij met Marie Clemence Pieters, een landbouwster uit Lebbeke. In dit huwelijk werden vijf kinderen geboren, maar slechts één bleef in leven: hun dochter Estelle.

Vanaf 1894 was hij Samen met Pol De Mont was hij vanaf 1894 een redacteur van het tijdschrift Volkskunde als vervanger van August Gittée, één van de medeoprichters van het tijdschrift. In 1898 werd hij tot lid benoemd van de Maatschappij der Nederlandse Letterkunde.

In 1904 ging hij uit het onderwijs om zich toe te leggen op studie en schrijven. Hij vestigde hij zich te Brussel, waar hij toegang had tot de Koninklijke Bibliotheek en als muziekliefhebber gelegenheid had om concerten bij te wonen. Toen hij verhuisde, bracht hij een verhuiswagen met boeken naar de veiling. Zijn grote verzameling planten schonk hij aan de Kruidtuin.

Nadat zijn dochter huwde, vertrok hij in oktober 1907 naar Antwerpen. Hij was er een trouwe bezoeker van de Vlaamsche Opera. Op 10 maart 1912 ontving hij de Leopoldsorde.

Na de Duitse inval vluchtte hij met zijn familie een tijdje naar Engeland, maar hervatte in 1916 zijn werk in België.

In zijn werk Vlaamsche Sagen Uit den Volksmond, verschenen in 1921, verwees hij nog naar een slotgedeelte dat bijna klaar was. Dit kon hij echter niet meer afwerken: op 2 maart 1921 werd hij getroffen door een aan beroerte, en overleed hieraan dezelfde dag nog, op 71-jarige leeftijd.

Bij zijn begrafenis te Berchem (Antwerpen) waren heel wat Vlaamse letterkundigen aanwezig.

Bibliografie

  • Flora der Dendervallei (1883)
  • Simon Stévin (1888)
  • Arm geboren en beroemd gestorven (1889)
  • Uit de wonderwereld (1889)
  • Rond den Heerd (1890)
  • Rembert Dodoens (1890)
  • Volksgeneeskunde in Vlaanderen (1891)
  • Wonderen uit het plantenrijk, 2 delen (1892)
  • Dit zijn Vlaamse wondersprookjes het volk naverteld (1896) met Pol De Mont
  • Dit zijn Vlaamse vertelsels uit den volksmond opgeschreven (1898) met Pol De Mont
  • Zoo vertellen de Vlamingen, ten believe van de Waalsche schooljeugd, die gaarne Nederlands wil leren (1903) met Pol De Mont
  • Kinderspel en kinderlust in Zuid-Nederland, 8 delen (1902-1908) met Isidoor Teirlinck
  • Brabantsch sagenboek, 3 delen (1909-1912) met Is. Teirlinck
  • Spreekwoorden en zegswijzen afkomstig van oude gebruiken en volkszeden (1905)
  • Spreekwoorden en zegswijzen over vrouwen, de liefde en het huwelijk (1911)
  • Natuurverklarende sprookjes, 2 delen (1911–1912)
  • Volkssage, volksgeloof en volksgebruiken (1918)
  • Oude volksverhalen (1918)
  • Merkwaardige vonissen in de volksoverlevering (1918)
  • Spreekwoorden en zegswijzen op volksgeloof berustend, 2 delen (1920)
  • Studiën en essays over oude volksvertelsels (1920)
  • Vlaamsche sagen uit den volksmond (1921)

Weblink