Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Eerste Concilie van Nicea: verschil tussen versies

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
(gerucht vegetarisme, reïncarnatie)
(+Pearse)
Regel 20: Regel 20:
=== De canon van de Bijbel ===
=== De canon van de Bijbel ===
{{Zie hoofdartikel|Canon van de Bijbel}}
{{Zie hoofdartikel|Canon van de Bijbel}}
Er wordt beweerd dat het concilie welke boeken tot de [[canon van de Bijbel]], en andere boeken hiervan uitsloot, en wordt er beweerd dat bijbelteksten die ten gunste van [[vegetarisme]] of [[reïncarnatie]] spraken, werden omgeschreven of vernietigd.
Er wordt beweerd dat het concilie welke boeken tot de [[canon van de Bijbel]], en andere boeken hiervan uitsloot, en wordt er beweerd dat bijbelteksten die ten gunste van [[vegetarisme]] of [[reïncarnatie]]<ref>{{Aut|Roger Pearse}}, [http://www.tertullian.org/rpearse/nicaea.html#Note_A The Council of Nicaea and the Bible, Note A]</ref>spraken, werden omgeschreven of vernietigd.


In feite is er helemaal geen bewijs voor een discussie over de canon tijdens het concilie.<ref name=myths>[http://www.christian-history.org/nicea-myths.html Nicea Myths: Common Fables About The Council of Nicea and Constantine]</ref> De ontwikkeling van de canon van het Nieuwe Testament was een lang proces, dat al voor een groot deel vorm had gekregen rond 200 n.Chr. getuige de [[Canon Muratori]]. Op het [[concilie van Hippo]] (393 n.Chr.) en het [[concilie van Carthago]] (418 n.Chr.) werd de canon van de Bijbel officieel bekrachtigd.
In feite is er helemaal geen bewijs voor een discussie over de canon tijdens het concilie.<ref name=myths>[http://www.christian-history.org/nicea-myths.html Nicea Myths: Common Fables About The Council of Nicea and Constantine]</ref> De ontwikkeling van de canon van het Nieuwe Testament was een lang proces, dat al voor een groot deel vorm had gekregen rond 200 n.Chr. getuige de [[Canon Muratori]]. Op het [[concilie van Hippo]] (393 n.Chr.) en het [[concilie van Carthago]] (418 n.Chr.) werd de canon van de Bijbel officieel bekrachtigd.


===Sint Nicolaas===
===Sint Nicolaas===
Het verhaal wordt verteld dat Nicolaas van Myra verontwaardigd was over de ketterijen van [[Arius]] en hem daarom in het gezicht sloeg. Het concilie is heel goed gedocumenteerd. Uit de oorspronkelijke aanwezigenlijst blijkt nergens dat Nicolaas ook maar aanwezig was.<ref name=myths/>{{Aut|R.P.C. Hanson}}, ''The Search for the Christian Doctrine of God''. meer dan 900 bladzijden. Behandelt ook het verhaal over Sint-Nicolaas-kwestie.</ref> Het verhaal is fantasie.
Het verhaal wordt verteld dat Nicolaas van Myra verontwaardigd was over de ketterijen van [[Arius]] en hem daarom in het gezicht sloeg. Het concilie is heel goed gedocumenteerd. Uit de oorspronkelijke aanwezigenlijst blijkt nergens dat Nicolaas ook maar aanwezig was.<ref name=myths/><ref>{{Aut|R. P. C. Hanson}}, ''The Search for the Christian Doctrine of God''. meer dan 900 bladzijden. Behandelt ook het verhaal over Sint-Nicolaas-kwestie.</ref> Het verhaal is fantasie.


{{Appendix}}
{{Appendix}}

Versie van 16 mrt 2013 14:26

Het Eerste Concilie van Nicea in 325 wordt het eerste oecumenisch concilie genoemd. Het werd bijeengeroepen door keizer Constantijn de Grote, tijdens het pontificaat van Paus Silvester I en was een samenkomst van 318 bisschoppen. Hier werd de officiële leer van de toenmalige Kerk en van de latere Rooms-Katholieke en Oosters-orthodoxe Kerken vastgelegd.

Voorgeschiedenis

De voornaamste aanleiding tot bijeenroepen van het concilie was de onrust die was ontstaan door de verspreiding van de leer van Arius. Arius was een Alexandrijns priester, die beweerde dat Christus niet werkelijk gelijk aan God was, maar gemaakt zou zijn door de Vader. Deze leer werd sterk veroordeeld door Alexander, de bisschop van Alexandrië en zijn secretaris, de latere bisschop Athanasius.[1][2] Enkele bisschoppen, zoals Eusebius van Caesarea en andere bisschoppen in Palestina, steunden Arius echter en de onrust verspreidde zich over het Oosten van het Romeinse Rijk. In een poging deze onrust voor eens en voor altijd de kop in te drukken riep Constantijn de Grote samen met Ossius van Cordoba een concilie te Nicea bijeen, waarbij alle bisschoppen waren uitgenodigd. Hier moesten de bisschoppen over Arius en zijn leer oordelen. Ook moest er een universele manier worden bepaald om de datum voor de Paasviering vast te stellen.

Concilie

318 bisschoppen[3] kwamen in 325 bijeen te Nicea om over het arianisme te oordelen. Op papier werd het voorgezeten door de keizer zelf, maar aangezien die niet veel over theologie wist was Hosius van Cordoba de facto de voorzitter. Athanasius, diaken van Alexander van Alexandrië, voerde het hoogste woord.[4] Er werd een geloofsbelijdenis aangenomen waarin staat dat Christus homoousios, van dezelfde substantie, is als de Vader en dus ook waarlijk God is.[5] Slechts twee bisschoppen weigerden dit te aanvaarden, en enkele anderen onder voorbehoud, omdat ze bang waren dat acceptatie van het woord homoousios modalisme zou behelzen.

Tijdens dit concilie werd ook de datum van Pasen vastgelegd, het werd de eerste zondag ná de volle maan ná de lente-equinox.[6] Christenen die vasthielden aan de joodse berekeningswijze werden quartodecimanen genoemd. Ook werden er een aantal disciplinaire canons opgesteld.

Ook de autoriteit van Rome, Alexandrië en Antiochië werd door het concilie erkend.[7]

Nasleep

Het Arianisme stierf na het eerste concilie van Nicea niet direkt uit, maar groeide integendeel aanvankelijk alleen nog maar meer. Enkele Oost-Romeinse keizers, met name Constantius II en Valens waren Arianen. In die tijd werden Arianen in het Oosten bevoordeeld en werden orthodoxe bisschoppen soms vervolgd en verbannen. Precies in die periode, in het midden van de vierde eeuw bekeerden een groot aantal Germaanse stammen, zoals de Visigoten en de Vandalen zich tot het Arianisme. In de vierde eeuw keerden een een groot aantal Kerkvaders zich fel tegen het Arianisme, zoals bijvoorbeeld Basilius van Caesarea en Gregorius van Nazianze in het Oosten en Ambrosius van Milaan in het Westen. Na het Concilie van Constantinopel I in 381 verdween het Arianisme goeddeels in het Oosten, maar in het Westen bleef het nog lange tijd bestaan, vooral doordat in het West-Romeinse Rijk en zijn opvolgers stammen als de Visigoten, Vandalen, Ostrogoten nog lang invloedrijk zouden blijven. Pas in het begin van de zevende eeuw bekeerden als laatsten de Visigotische koningen in Hispania zich tot het Rooms-Katholieke geloof.

Misvattingen

Er bestaan verschillende onjuiste verhalen over besluiten van dit concilie.

De canon van de Bijbel

Zie Canon van de Bijbel voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Er wordt beweerd dat het concilie welke boeken tot de canon van de Bijbel, en andere boeken hiervan uitsloot, en wordt er beweerd dat bijbelteksten die ten gunste van vegetarisme of reïncarnatie[8]spraken, werden omgeschreven of vernietigd.

In feite is er helemaal geen bewijs voor een discussie over de canon tijdens het concilie.[9] De ontwikkeling van de canon van het Nieuwe Testament was een lang proces, dat al voor een groot deel vorm had gekregen rond 200 n.Chr. getuige de Canon Muratori. Op het concilie van Hippo (393 n.Chr.) en het concilie van Carthago (418 n.Chr.) werd de canon van de Bijbel officieel bekrachtigd.

Sint Nicolaas

Het verhaal wordt verteld dat Nicolaas van Myra verontwaardigd was over de ketterijen van Arius en hem daarom in het gezicht sloeg. Het concilie is heel goed gedocumenteerd. Uit de oorspronkelijke aanwezigenlijst blijkt nergens dat Nicolaas ook maar aanwezig was.[9][10] Het verhaal is fantasie.

Bronnen, noten en/of referenties

Bronnen, noten en/of referenties
  1. º Door een synode in Alexandrië in 421 zou Arius later worden gelaïceerd. NPNF2-04. Athanasius: Select Works and Letters, Deposition of Arius
  2. º NPNF2-02. Socrates and Sozomenus Ecclesiastical Histories, Socrates Scholasticus, Histories, Book I, Chapter VI, Division begins in the Church from this Controversy; and Alexander Bishop of Alexandria excommunicates Arius and his Adherents.
  3. º NPNF2-04. Athanasius: Select Works and Letters, To the Bishops of Africa
  4. º NPNF2-02. Socrates and Sozomenus Ecclesiastical Histories, Sozomen, Ecclesiastical History, Book I, Chapter XVII, Of the Council convened at Nicæa on Account of Arius.
  5. º NPNF2-03. Theodoret, Jerome, Gennadius, & Rufinus: Historical Writings, Theodoret, Ecclesiastical History, Book I, Chapter VI, General Council of Nicæa
  6. º NPNF2-14. The Seven Ecumenical Councils, The Canons of the 318 Holy Fathers Assembled in the City of Nice, in Bithynia, On the Keeping of Easter
  7. º NPNF2-14. The Seven Ecumenical Councils, The Canons of the 318 Holy Fathers Assembled in the City of Nice, in Bithynia, Canon VI.
  8. º Roger Pearse, The Council of Nicaea and the Bible, Note A
  9. 9,0 9,1 Nicea Myths: Common Fables About The Council of Nicea and Constantine
  10. º R. P. C. Hanson, The Search for the Christian Doctrine of God. meer dan 900 bladzijden. Behandelt ook het verhaal over Sint-Nicolaas-kwestie.
rel=nofollow
rel=nofollow
Voorganger:
Concilie van Antiochië
Concilie van Nicea
325
Opvolger:
Concilie van Sardica

Wikimedia Commons  Zie ook de categorie met mediabestanden in verband met First Council of Nicea op Wikimedia Commons.

rel=nofollow