Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Joseph Rabinowitz: verschil tussen versies

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
(infobox)
(+viaf enz)
Regel 46: Regel 46:
Zijn verandering was niet het gevolg van christelijk missiewerk en hij werd niet door iemand ’bekeerd’.
Zijn verandering was niet het gevolg van christelijk missiewerk en hij werd niet door iemand ’bekeerd’.


In Chisinau (toen in Bessarabië), waar hij toen woonde, begon hij te prediken dat Jezus de ware messsias was. In 1884 stichtte hij er een gemeenschap van „Israeliëten van het Nieuwe Verbond”, maar weigerde het lidmaatschap van een christelijke kerk. Hij beklemtoonde de eigenheid van de Joodse christenen en hun onafhankelijkheid van de christelijke kerk, maar erkende als de beloofde [[Messias]] van het volk Israël.
In Chisinau (toen in Bessarabië), waar hij toen woonde, begon hij te prediken dat Jezus de ware messias was. In 1884 stichtte hij er een gemeenschap van „Israeliëten van het Nieuwe Verbond”, maar weigerde het lidmaatschap van een christelijke kerk. Hij beklemtoonde de eigenheid van de Joodse christenen en hun onafhankelijkheid van de christelijke kerk, maar erkende [[Jezus Christus|Jezus van Nazareth]] als de beloofde [[Messias]] van het volk Israël.


In 1884 werd hij door de synagoge geëxcommuniceerd. Joodse kranten schreven dat hij geen toehoorders zou hebben behalve zijn broer. Maar later schreef Rabinowitz dat de openbare diensten die elke zaterdag door zijn beweging werden gehouden, bijgewoond werden door grote aantallen van Joodse mannen, vrouwen en jeugd.  
In 1884 werd hij door de synagoge geëxcommuniceerd. Joodse kranten schreven dat hij geen toehoorders zou hebben behalve zijn broer. Maar later schreef Rabinowitz dat de openbare diensten die elke zaterdag door zijn beweging werden gehouden, bijgewoond werden door grote aantallen van Joodse mannen, vrouwen en jeugd.  


Op [[24 maart]] [[1885]] liet hij zich in Berlijn dopen.  
Op [[24 maart]] [[1885]] liet hij zich in [[Berlijn]] dopen.  


Er werd verwacht dat Rabinovitz een lid van de Grieks-orthodoxe kerk zou worden, nadat hij hiertoe werd aangespoord door de Russische regering,<ref>''Jewish Encyclopedia: Novy Israel''</ref> maar zijn overtuiging lag dichter bij de protestantse kerken.
Er werd verwacht dat Rabinovitz een lid van de Grieks-orthodoxe kerk zou worden, nadat hij hiertoe werd aangespoord door de Russische regering,<ref>''Jewish Encyclopedia: Novy Israel''</ref> maar zijn overtuiging lag dichter bij de protestantse kerken.
Regel 91: Regel 91:
==Verwijzingen==
==Verwijzingen==
<references/>
<references/>
{{Catalogusnummers|TYPE=p|PND=119354195|LCCN=no/2006/10937}}
{{Catalogusnummers|TYPE=p|VIAF=72202137|PND=119354195|LCCN=no/2006/10937}}
{{DEFAULTSORT:Rabinowitz, Joseph}}
{{DEFAULTSORT:Rabinowitz, Joseph}}
[[Categorie: Zendeling]]
[[Categorie: Zendeling]]

Versie van 12 mrt 2013 07:48

rel=nofollow

Joseph Rabinowitz, ook Rabinovich (Rezina aan de Dnister (Bessarabië, Russisch Keizerrijk), 23 september 1837Odessa, 17 mei 1899), een Joods-Russische advocaat, was de bekendste messiaanse Jood uit de 19e eeuw.

Leven

Joseph was een zoon van David Rabinowitz en werd opgevoed als chassidische jood. Hij woonde in Chisinau in Zuidwest-Rusland (Bessarabië), dat vandaag de hoofdstad is van de republiek Moldavië.

Hij was bezorgd om de sociale en religieuze toestand van het Joodse volk. In 1880 publiceerde hij een programma waarin hij een volledige reorganisatie van het rabbijnse systeem verdedigde. Hij was actief in een groepering die de landbouw onder de Joden in zuidelijk Rusland wou bevorderen. Gedurende de Jodenvervolging van 1882 verdedigde hij de terugkeer van het Joodse volk naar Palestina.

In 1882 ging hij op reis naar Jeruzalem om er een Joodse kolonie te stichten.

In die tijd begon zijn religieuze overtuiging geleidelijk aan te veranderen. Hij ging overwegen dat Jezus van Nazareth een ’broeder van het Joodse volk’ was. Dit ging een centraal punt vormen in zijn zienswijze, en hij erkende hem als de beloofde Messias van het volk Israël.

Zijn verandering was niet het gevolg van christelijk missiewerk en hij werd niet door iemand ’bekeerd’.

In Chisinau (toen in Bessarabië), waar hij toen woonde, begon hij te prediken dat Jezus de ware messias was. In 1884 stichtte hij er een gemeenschap van „Israeliëten van het Nieuwe Verbond”, maar weigerde het lidmaatschap van een christelijke kerk. Hij beklemtoonde de eigenheid van de Joodse christenen en hun onafhankelijkheid van de christelijke kerk, maar erkende Jezus van Nazareth als de beloofde Messias van het volk Israël.

In 1884 werd hij door de synagoge geëxcommuniceerd. Joodse kranten schreven dat hij geen toehoorders zou hebben behalve zijn broer. Maar later schreef Rabinowitz dat de openbare diensten die elke zaterdag door zijn beweging werden gehouden, bijgewoond werden door grote aantallen van Joodse mannen, vrouwen en jeugd.

Op 24 maart 1885 liet hij zich in Berlijn dopen.

Er werd verwacht dat Rabinovitz een lid van de Grieks-orthodoxe kerk zou worden, nadat hij hiertoe werd aangespoord door de Russische regering,[1] maar zijn overtuiging lag dichter bij de protestantse kerken.

Hij verlegde later het centrum van zijn activiteiten van Moldavië naar Israël, hoewel destijds in Chisinau meer Joden woonden dan in heel het land wat nu Israël is.

De liturgische teksten uit de synagoge schreef hij om voor het gebruik door joden die in Jezus als de Messias geloven.

Hij overleed in Chisinau op 17 mei 1899.

Nawerkingen

De eigenlijke beweging van Rabinowitz: „De Israëlieten van het Nieuwe Verbond” hield na zijn dood op te bestaan. Rabinowitz was een voorloper van de messiaans-joodse beweging.[2]

Literatuur

  • (da) Kai Kjær-Hansen Josef Rabinowitsch og den messianske bevægelse. Forlaget Okay-Bog, Aarhus 1988.
    (en) (Vertaling:) Joseph Rabinowitz and the messianic movement. The Herzl of Jewish Christianity, Handsel Press [e.a.], Edinburgh 1995, ISBN 1-871828-37-6 und ISBN 0-8028-0859-X
  • (de) I. Fauerholdt, Joseph Rabinowitsch. Eine prophetische Gestalt aus dem neueren Judentum, in: Kleine Schriften zur Judenmission, Band 8, Leipzig 1914

Online werken

  • The Significance of Christ’s Death in: The Homiletic Review, vol. 28, no. 1, juli 1894
  • An Anthology of Works
    Bevat:
    • Tefila (Gebedenboek voor de gemeente) met Engelse vertaling
    • Messiaanse Pesach-Haggada met Engelse vertaling
    • Artikelen uit Peculiar People: Engelse vertalingen van
      • een gedeelte van de Tefila
      • een inleiding op Rabinowitz door Delitzsch
      • Autobiografie
      • Zienswijze over Zionisme
    • Engelse vertalingen door James Adler en anderen van een aantal homilieën en liturgisch materiaal van de Tefila
    • Een traktaat van twee preken in het Hebreeuws
    • Anthologie van preken door Rabinowitz, Devarim Nekhumim.
    • Rabinowitz’ dialoog tussen twee Joden.

Weblinks

Jewish Encyclopedia 1906  (en) Joseph Rabinowitz, in: Jewish Encyclopedia, New York: Funk & Wagnalls, 1901-1906. (vertaal via: Vertaal via Google translate)

Jewish Encyclopedia 1906  (en) Novy Israel, in: Jewish Encyclopedia, New York: Funk & Wagnalls, 1901-1906. (vertaal via: Vertaal via Google translate)

Verwijzingen

  1. º Jewish Encyclopedia: Novy Israel
  2. º Daniel Juster en Peter Hocken, De Messiaans-Joodse Beweging. een kennismaking