Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Unisono: verschil tussen versies
kGeen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
| Regel 1: | Regel 1: | ||
[[Afbeelding:BachUnisono245.png|frame|right|Voorbeeld van unisono in de [[Mattheuspassion]] van Bach. (in rood: alle zangstemmen en instrumenten spelen hier unisono)]] | {{Zie Luisterrijk}}[[Afbeelding:BachUnisono245.png|frame|right|Voorbeeld van unisono in de [[Mattheuspassion]] van Bach. (in rood: alle zangstemmen en instrumenten spelen hier unisono)]] | ||
Met de muziekterm '''unisono''' (uit het [[Italië|Italiaans]]: ''één geluid'') wordt aangeduid dat verschillende tonen dezelfde klank produceren. Meestal betreft het het spelen van het [[interval (muziek)|interval]] '''[[Prime (muziek)|prime]]''', soms echter ook het [[Octaaf (muziek)|octaaf]] of [[dubbeloctaaf]]. | Met de muziekterm '''unisono''' (uit het [[Italië|Italiaans]]: ''één geluid'') wordt aangeduid dat verschillende tonen dezelfde klank produceren. Meestal betreft het het spelen van het [[interval (muziek)|interval]] '''[[Prime (muziek)|prime]]''', soms echter ook het [[Octaaf (muziek)|octaaf]] of [[dubbeloctaaf]]. | ||
Versie van 1 okt 2008 21:21
Met de muziekterm unisono (uit het Italiaans: één geluid) wordt aangeduid dat verschillende tonen dezelfde klank produceren. Meestal betreft het het spelen van het interval prime, soms echter ook het octaaf of dubbeloctaaf. De samenklank van twee of meer stemmen die in unisono spelen noemt men ook wel eenstemmig. Door toepassing van unisono kan een componist klankversterking bewerkstelligen, doordat verschillende instrumenten dezelfde melodie op dezelfde toonhoogte spelen (of in octaven).
In de canon-techniek wordt een vorm van unisono gebruikt waarin stemmen weliswaar niet gelijktijdig op dezelfde toonhoogte spelen, maar na elkaar op dezelfde toonhoogte elkaar imiteren.
Enige voorbeelden van unisono in de muziekliteratuur zijn:
- Het laatste deel (Finale: Presto) uit de 2e pianosonate in Bes-klein van Frédéric Chopin
- Uit de Goldberg Variaties van Johann Sebastian Bach: Variatio 3: Canone All'Unisono waarin de twee canonstemmen elkaar op dezelfde toonhoogte imiteren.
Chorus
Als twee klanken net niet unisono zijn, ontstaat er een interferentiezweving. Zolang deze interferentiefrequentie onder de de gehoorgrens van 20 Hz blijft noemt men dit beating en in muzikaal verband ook wel chorus. Als de interferentie boven de 20 Hz komt, spreekt men van een verschiltoon.