Tetragrammaton (kwiki)

Zie JHWH voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Het Tetragrammaton ((grc) τετραγράμματον) letterlijk: het „vierletterige” [woord], is een term die verwijst naar God’s Naam, die in het Hebreeuws vier letters telt: יהוה. Deze letters worden in het Nederlands dikwijls weergegeven als JHWH of JHVH. Men gaat er in het algemeen van uit dat de oorspronkelijke uitspraak is verloren gegaan, aangezien deze naam wegens een verbod niet meer werd uitgesproken. Leviticus 24:16 bepaalde dat het lasteren van Gods Naam dient te worden gestraft met de dood door steniging. Volgens orthodoxe joden is het uitspreken van God’s Naam oneerbiedig of zelfs verboden. In de inleiding van de eerste uitgave van de Statenvertaling van 1637 werd deze naam weergegeven als JEHOVAH. Tegenwoordig geloven velen dat Jahowah of Jehova(h) een late (ca. 1100 n.Chr.) hybride vorm is, die is ontstaan door de combinatie van de medeklinkers van JHWH met de klinkers van adonai. Sinds ca. 1900 werd de versie Jahwe(h) meer gebruikelijk. In de meeste Nederlandstalige Bijbels wordt het Tetragram vervangen door de titel Heere, HERE of HEER. In de Studieuitgave van de Nieuwe Bijbelvertaling werd ervoor gekozen het Tetragram weer te geven als „JHWH”. Inmiddels is de naam Jehova(h) in Nederland en België vooral bekend van Jehovah's Getuigen.