Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Intuïtie: verschil tussen versies
Geen bewerkingssamenvatting |
|||
| Regel 1: | Regel 1: | ||
'''Intuïtie''' is het | '''Intuïtie''' is een ''ingeving'' vanuit het [[onderbewustzijn]], die [[bewustzijn|bewust]] wordt door middel van [[gedachte|gedachten]]. Het sluit meestal aan bij het [[gevoel]] erover, dat ook [[ervaren]] wordt. | ||
Doordat het [[informatie]] vanuit het onderbewustzijn betreft, is meestal al de best mogelijke [[oplossing]] / [[conclusie]] genomen. Meestal is dan ook ''de eerste ingeving'' een juiste. Intuïtie heeft ook te maken met [[instinct|instincten]], die ook in [[mens|mensen]] nog enigszins aanwezig zijn. Mensen die niet of amper intuïtie gebruiken of hanteren [[beschouwen]] intuïtie veelal als een [[onzeker]]e en [[onbetrouwbaar|onbetrouwbare]] [[raadgever]] of [[associatie (psychologie)|associatie]]. Dit is [[logica|logisch]] gezien men intuïtie moet [[ontwikkelen]], wat dus niet gebeurt als het niet toegelaten wordt. Het wél ontwikkelen van de intuïtie kan aan de andere kant juist volledige [[zekerheid]] verschaffen, wat dan gepaard gaat met [[begrijpend denken]] (niet-[[beredeneren]]d). | |||
[[ | |||
Sommigen hebben hun intuïtie dermate ontwikkeld dat ook het [[menselijk gedrag|gedrag]], [[reactie]]s en [[interactie]]s op/met anderen op een intuïtieve manier geschiedt. Er wordt daarbij niet [[bewust]] nagedacht, maar de reactie e.d. komt vrijwel meteen na de [[waarneming]] die het teweegbrengt (binnen dezelfde seconde), wat bij een ''begrijpend denken'' een zekere ingeving is, en dus meteen [[uitgesproken]] of gedaan kan worden. Zo kent men ook [[intuïtief voetbal]], waar [[Johan Cruijff]] een [[sprekend]] [[voorbeeld]] van is. Dit is eveneens een niet-beredenerende manier van doen, wat zich resulteert in het ''kunnen'' [[voetballen]] en daarbij terstond kunnen anticiperen op meerdere [[situatie]]s achtereen. De acties die gedaan (moeten) worden, vinden dan [[automatisch]] plaats, zonder enige redenatie of redenatie van eerder. | |||
==Effectiviteit van intuïtie== | |||
Het meest [[effectief]] is intuïtie wanneer dit zoveel mogelijk wordt toegelaten oftewel niet wordt [[belemmering|belemmert]] z'n doorwerking te hebben binnen het bewuste [[denken]]. De [[bewustwording]] wordt daardoor groter alsook de bijbehorende begrippen. Vanwege dat intuïtie voortkomt uit het onderbewustzijn, heeft het z'n inmeng gehad met diverse [[gevoelens]], dat men eveneens ervaart. Vanwege dat [[automatisch]] al hetgeen men bewust overdenkt en ervaart ook (weer terug) in het onderbewustzijn wordt [[verwerking|verwerkt]], worden alle 5 [[component]]en van het [[brein]] meer-en-meer één [[geheel]] oftewel verkrijgt het meer [[samenhang]]. De grootste effectiviteit van intuïtie die men kan verkrijgen is onderdeel van de [[wisselwerking]] van het bewustzijn en het onderbewustzijn dat men erdoor tot stand brengt. Hierbij zijn gevoelens raadgevers en worden waarnemingen herkend naar hoe ze [[daadwerkelijk]] [[zijn]], wat dus niet afhankelijk is van beredeneringen maar een ''direct'' begrip is van de betreffende waarneming(en). Het bijeffect is dat men [[zekerheid]] behoudt, vanwege dat [[onzeker]]heid (niet-begrijpen) niet wordt toegelaten. Vanwege dat de meeste mensen ''woordelijke beredeneringen'' nodig hebben, om binnen het denken tot een bepaald begrip te komen, komen [[gevolg]]elijk bepaalde [[uitleg|uitgelegde]], [[communicatie|gecommuniceerde]] begrippen veelal ook tot bepaalde (beperkte) beredeneringen erover. | |||
Een [[uitgesproken]] voorbeeld van wie geen of amper intuïtie hanteren binnen het denken, doch zich [[expliciet]] [[toeleggen]] op bepaalde beredeneringen en dus beperkte begrippen, zijn mensen die [[geloven]] in bepaalde [[aanname]]s en [[overtuiging]]en. Het merendeel van deze [[gelovig]]en heeft dus ook niet of amper z'n inmeng van de benodigde gevoelens (onderbewustzijn), dat zich veelal [[kenmerk]]t in bedwongen [[uiting]]en (met name waar [[emotie]]s het meest/best zijn te herkennen, rondom de [[oog (zintuig)|ogen]]). Men [[inzicht|ziet]] dit [[zelf]] niet [[inzicht|in]], vanwege dat de begrippen ertoe niet zijn ontstaan. Voor hen rest slechts aan te nemen dat de [[waarheid]], realiteit enz. niet bij de eigen aannames ligt. De [[egocentrisch]]e [[karakter (aard)|aard]] van de mens (in het [[algemeen]]) maakt [[het-één-en-ander]] des te [[hardnekkig]]er. | |||
[[Categorie:Mens en Maatschappij]] | [[Categorie:Mens en Maatschappij]] | ||
[[Categorie:psychologie]] | [[Categorie:psychologie]] | ||
[[Categorie:Perceptie]] | [[Categorie:Perceptie]] | ||
Versie van 3 aug 2011 14:03
Intuïtie is een ingeving vanuit het onderbewustzijn, die bewust wordt door middel van gedachten. Het sluit meestal aan bij het gevoel erover, dat ook ervaren wordt.
Doordat het informatie vanuit het onderbewustzijn betreft, is meestal al de best mogelijke oplossing / conclusie genomen. Meestal is dan ook de eerste ingeving een juiste. Intuïtie heeft ook te maken met instincten, die ook in mensen nog enigszins aanwezig zijn. Mensen die niet of amper intuïtie gebruiken of hanteren beschouwen intuïtie veelal als een onzekere en onbetrouwbare raadgever of associatie. Dit is logisch gezien men intuïtie moet ontwikkelen, wat dus niet gebeurt als het niet toegelaten wordt. Het wél ontwikkelen van de intuïtie kan aan de andere kant juist volledige zekerheid verschaffen, wat dan gepaard gaat met begrijpend denken (niet-beredenerend).
Sommigen hebben hun intuïtie dermate ontwikkeld dat ook het gedrag, reacties en interacties op/met anderen op een intuïtieve manier geschiedt. Er wordt daarbij niet bewust nagedacht, maar de reactie e.d. komt vrijwel meteen na de waarneming die het teweegbrengt (binnen dezelfde seconde), wat bij een begrijpend denken een zekere ingeving is, en dus meteen uitgesproken of gedaan kan worden. Zo kent men ook intuïtief voetbal, waar Johan Cruijff een sprekend voorbeeld van is. Dit is eveneens een niet-beredenerende manier van doen, wat zich resulteert in het kunnen voetballen en daarbij terstond kunnen anticiperen op meerdere situaties achtereen. De acties die gedaan (moeten) worden, vinden dan automatisch plaats, zonder enige redenatie of redenatie van eerder.
Effectiviteit van intuïtie
Het meest effectief is intuïtie wanneer dit zoveel mogelijk wordt toegelaten oftewel niet wordt belemmert z'n doorwerking te hebben binnen het bewuste denken. De bewustwording wordt daardoor groter alsook de bijbehorende begrippen. Vanwege dat intuïtie voortkomt uit het onderbewustzijn, heeft het z'n inmeng gehad met diverse gevoelens, dat men eveneens ervaart. Vanwege dat automatisch al hetgeen men bewust overdenkt en ervaart ook (weer terug) in het onderbewustzijn wordt verwerkt, worden alle 5 componenten van het brein meer-en-meer één geheel oftewel verkrijgt het meer samenhang. De grootste effectiviteit van intuïtie die men kan verkrijgen is onderdeel van de wisselwerking van het bewustzijn en het onderbewustzijn dat men erdoor tot stand brengt. Hierbij zijn gevoelens raadgevers en worden waarnemingen herkend naar hoe ze daadwerkelijk zijn, wat dus niet afhankelijk is van beredeneringen maar een direct begrip is van de betreffende waarneming(en). Het bijeffect is dat men zekerheid behoudt, vanwege dat onzekerheid (niet-begrijpen) niet wordt toegelaten. Vanwege dat de meeste mensen woordelijke beredeneringen nodig hebben, om binnen het denken tot een bepaald begrip te komen, komen gevolgelijk bepaalde uitgelegde, gecommuniceerde begrippen veelal ook tot bepaalde (beperkte) beredeneringen erover.
Een uitgesproken voorbeeld van wie geen of amper intuïtie hanteren binnen het denken, doch zich expliciet toeleggen op bepaalde beredeneringen en dus beperkte begrippen, zijn mensen die geloven in bepaalde aannames en overtuigingen. Het merendeel van deze gelovigen heeft dus ook niet of amper z'n inmeng van de benodigde gevoelens (onderbewustzijn), dat zich veelal kenmerkt in bedwongen uitingen (met name waar emoties het meest/best zijn te herkennen, rondom de ogen). Men ziet dit zelf niet in, vanwege dat de begrippen ertoe niet zijn ontstaan. Voor hen rest slechts aan te nemen dat de waarheid, realiteit enz. niet bij de eigen aannames ligt. De egocentrische aard van de mens (in het algemeen) maakt het-één-en-ander des te hardnekkiger.