Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Hilde Nijs: verschil tussen versies

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
(https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Hilde_Nijs&oldid=58994748 21 mei 2021)
(https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Hilde_Nijs&oldid=66050438 26 sep 2023 Ricarado van Meerbeeck)
Regel 1: Regel 1:
'''Hilde Nijs''' ([[Ninove]], [[1951]]) is een Belgisch kunstenares. Zij woont en werkt in [[Ninove]] als kunstenaar/curator in DeKANTFABRIEK, een voormalige mechanische kantfabriek uit 1927.
'''Hilde Nijs''' is een Belgisch actueel multimedia kunstenaar wiens werk is gebaseerd op concepten van humanisme. Zij woont en werkt in [[Ninove]] als kunstenaar/curator.


== Biografie ==
== Biografie ==
Op haar twaalfde won Hilde Nijs een Nationale Wedstrijd voor Schilderkunst in [[Oostende]]. Hier ontvangt ze haar eerste schilderskoffer.
Op haar elfde won Hilde Nijs een Nationale Wedstrijd voor Schilderkunst in [[Oostende]]. Hier ontvangt ze haar eerste schilderskoffer.


Ze doorliep haar middelbare studies aan het [[Regina-Caelilyceum (Dilbeek)|Regina-Caeli]] lyceum in [[Dilbeek]]. Ze kreeg een artistieke opleiding aan de afdeling Sint-Lucas van het [[HONIM (instelling)|Imelda-Instituut]] te Brussel en vier jaar opleiding ''"sierkunsten en kunstambachten"'' aan de [[Deeltijds kunstonderwijs|Stedelijke Academie voor Schone Kunsten]] in [[Aalst (Oost-Vlaanderen)|Aalst]]. In [[1984]] richt de kunstenaar haar eigen atelier, ''Kunstatelier Nijs'', op. Voordien leidde ze het centrum voor experimentele kunst in [[Roosdaal]].
Ze doorliep haar middelbare studies aan het [[Regina-Caelilyceum (Dilbeek)|Regina-Caeli]] lyceum in [[Dilbeek]]. Ze kreeg een artistieke opleiding aan de afdeling Sint-Lucas van het [[HONIM (instelling)|Imelda-Instituut]] te Brussel en vier jaar opleiding ''"sierkunsten en kunstambachten"'' aan de [[Deeltijds kunstonderwijs|Stedelijke Academie voor Schone Kunsten]] in [[Aalst (Oost-Vlaanderen)|Aalst]]. In [[1984]] richt de kunstenaar haar eigen atelier, ''Kunstatelier Nijs'', op. Voordien leidde ze het centrum voor experimentele kunst in [[Roosdaal]].
Regel 9: Regel 9:


Naast talloze [[restauratie (kunst)|restauraties]] verwezenlijkte Hilde Nijs nieuwe glasramen voor onder meer de kerken van Teralfene (Affligem) en Kattem (Roosdaal), de kapel van het Rust- en Verzorgingstehuis O.L.V.Onbevlekt in Roosdaal, de sacristie van de kerk in [[Strijtem]], de hall, raadzaal en bureel van de burgemeester in het gemeentehuis van [[Galmaarden]].
Naast talloze [[restauratie (kunst)|restauraties]] verwezenlijkte Hilde Nijs nieuwe glasramen voor onder meer de kerken van Teralfene (Affligem) en Kattem (Roosdaal), de kapel van het Rust- en Verzorgingstehuis O.L.V.Onbevlekt in Roosdaal, de sacristie van de kerk in [[Strijtem]], de hall, raadzaal en bureel van de burgemeester in het gemeentehuis van [[Galmaarden]].
Ze kreeg de toestemming van [[Hugo Claus]] om het gedicht “Lucretius” + zijn auteursnaam, op een schilderij te plaatsen. Ook van Minister van Staat en culturele duizendpoot/schrijver/dichter [[Mark Eyskens]] en het Russisch-Amerikaans wonderkind/componist/schrijver [[Lera Auerbach]] krijgt ze toestemming hun poëzie op haar canvas te gebruiken.
De Wondere Wereld der Goepta's,uit 1975, is een bekende portrettenreeks van de stichters van een nieuwe maatschappij.
Een humane maatschappij blijft de rode draad in heel haar oeuvre.
Ze is een voortrekster van de actuele kunsten in de Denderstreek.


== Werk ==
== Werk ==
Hilde Nijs gebruikt in haar werk als [[beeldend kunstenaar]] een mengeling van [[symbolen]], de magische beeldentaal die iets onzichtbaars presenteert, alsook [[organismen]] en objecten die ogenschijnlijk niets met elkaar te maken hebben, zijn toch met elkaar verbonden door hun oorsprong en ontwikkeling. Zoals het spel der energie waarin afzonderlijke elementen talloze vormen aannemen die kriskras door elkaar lopen en dit toch niet zonder rede en logica. Deze figuren ontlenen hun bestaansrecht vanuit een voortdurende zoektocht naar de ziel, het vermogen om te zijn, het diepste "wezen'' enz. en zijn als een verhaal waar individuele interpretatie moeiteloos op losgelaten wordt.
Hilde Nijs ​​haar gevoel voor sociale rechtvaardigheid leidt haar naar de gedragingen van mens en maatschappij. Ze werkt aan een veelzijdig en complex oeuvre als een soort ‘wake-up call’ voor een betere wereld.  Ze getuigt van sociaal engagement en preoccupatie met subversieve onderwerpen. NIJS ziet zichzelf als een researcher en praktisch filosoof die door middel van beeldende expressie nadenkt over een nieuwe, creatieve maatschappij als een grote sociale sculptuur, waar vrijheid, diversiteit, en gelijkheid aan de basis liggen   Een betere wereld die ze ook ziet als een vaak gewijzigde palimpsest waarmee ze de hedendaagse maatschappij op scherpzinnige wijze fileert. Haar semiwetenschappelijk onderzoek naar de existentiële vragen over 'The Human Condition'; het handelen van de mens en de gevolgen sinds zijn eerste stappen op de maan, de essentie van de mens als bewoner van de aarde, de mens en zijn omgeving, de maakbare mens, artificiële intelligentie (AI) en de relatie mens versus machine… maar ook de werking van ons brein, het geestelijk welzijn, de psychoanalyse, Freuds topografische model van de geest,  het onbewuste, das Es, das Ich und das UberIch, de connectiviteit tussen individuele personen en groepen van mensen, etc., thematiseert ze, vaak met een knipoog en zelfrelativering, in installaties als ‘Identity, who are we’, een levensgrote maquette 1/1 met vele ‘Identity Rooms’ die kunst huisvest, en series als ‘The Riddle of thinking Humanity’, ‘Human and their Environment’, ‘Human versus Machinery’, ‘AI and The Demystification of Technology’, ‘Messengers of the Subconscious Mind’, ‘Sceneries of the Unconscious’, 'In&Outside',


Zo ontstaat een nieuw [[universum]] meestal bevolkt met [[Androgynie|androgyne]] figuren die de innerlijke eenheid nastreven en een dubbele betekenis hebben. Enerzijds het verenigen van de mannelijke en vrouwelijke aspecten in het zelf en anderzijds de kracht die hieruit ontstaat gebruiken naar de wereld toe. Haar ultieme droom namelijk de geestelijke [[wetenschap]], gedreven door voortdurend bewegende raderen als een beeldenschat van het onderbewuste, moet leiden naar de verlichting van de [[Ziel (filosofie)|ziel]]. Dit kan alleen als mannelijke en vrouwelijke elementen in evenwicht zijn met elkaar. Dan is er harmonie in de wereld. UTOPIA.
Haar canvas is een gevoelsmatig proefschrift, waar intuïtie en innerlijke waarden zich opdringen en waar een studie met meervoudig denkproces, die zich vertaalt in schetsen, tekeningen en teksten, aan vooraf gaat. Haar installaties zijn dikwijls een verlengde van haar eigen environment. De rode draad binnen haar verhaal is een steeds terugkerend element die alle handelingen met elkaar verbindt. Ze reikt geen antwoorden maar haar beeldende kracht ligt besloten in haar fascinatie voor bepaalde vragen en verbanden die er op het eerste gezicht niet zijn. Onvoorziene confrontaties kunnen op deze manier vastgeroeste denkpatronen losmaken. De waarnemer kan moeilijk anders dan reflecteren over de aangesneden onderwerpen. Haar onderzoek in combinatie met haar persoonlijk verhaal creëren nieuwe situaties waar al deze artefacten samenkomen in een never ending story van heden, verleden en toekomst.


In haar werk is een constante aanwezigheid van holtes…. Of een soort toegang die uitnodigt tot…. of de suggestie naar een geheimzinnig ander gebied…of de afdaling naar de ziel….het diepste binnenste….het ''wezen''…of het ontdekken van het "zijn" enz. Het oeuvre van Hilde Nijs´s ontstaat in de onontgonnen gebieden van de menselijke geest. Haar schilderijen zijn encyclopedische surrealistische [[wonderkamers]].
== Artistiek Maatschappij Reflecterende Totaalinstallatie ==
In 2014 huurt ze de leegstaande passementfabriek van Moeremans die ze doopt tot 'DeKANTFABRIEK'. Deze parel van industrieel erfgoed wordt gedurende vijf jaar haar artistieke biotoop die ze omtovert tot een cultuurtempel waar ze naast de beeldende kunsten ook muziek, literatuur, poëzie, film etc. samenbrengt in correlatie met de academische wereld met o.a. Prof. dr. Paul Verhaeghe, psychoanalyticus/maatschappijcriticus UGent, Prof. dr. Willem Elias, filosoof, kunstcriticus VUB, Prof. dr. Ignaas Devisch, ethisch filosoof UGent, Prof. dr. Dirk De Wachter, psychiater, psychotherapeut UPC KUL en Prof. dr. Françoise Vanhecke, sopraan, pedagoog, researcher Inhealing Singing UGent - en waar ze al deze aspecten regisseert tot een artistieke maatschappij-reflecterende totaalinstallatie.  


Haar meest bekende werken zijn de schilderijenreeks ''De Wondere Wereld der Goepta's'' ([[1975]]) waarin ze een totaal nieuwe [[dynastie]] en maatschappij ontwikkelt. Deze statige figuren kenmerken zich door een hoofd met hoofddeksel en zonder ogen, neus en mond waardoor ze een sacrale, oneindige uitstraling krijgen. Ze zijn de grondleggers van haar huidig werk.
Hier realiseert ze haar 'Identity Rooms', een levensgrote installatiemaquette schaal 1/1, met differente ruimtes. Elke kamer, de smallest room, bedroom, transgender room, dining room, curiosity room, library room, music room, black room, Freud's room, the nursery... is een kunstwerk die kunst huisvest en waar men letterlijk kan wandelen in het kunstwerk.  
De kunstenaar bevolkt vanuit haar intellectueel vermogen haar eigen [[universum]] met een soort wezens die creatieve processen analyseren uit haar interessegebieden op zowel [[muzikaal]], [[literair]], [[filosofisch]], [[psychologisch]], [[wetenschappelijk]] en [[geschiedkundig]] vlak.


Hilde Nijs vindt onderdak in galerij “Classic Art House” in de Magdalenastraat in [[Brussel (stad)|Brussel]].
Ze realiseert hier onder andere ook '28 stakeholders for a more connected world', een museale installatie met 28 witte beelden in keramiek verbonden door boxen en witte en rode draden in plastiek, ijzer en koord. Andere installaties zijn  'A Day in a Lifetime', 'ARTCOnnect?', 'Weefsels voor een betere Wereld',en  'From the BottomUp'.


== Literatuur, Poëzie en Klassieke Muziek ==
Gedurende die vijf jaar biedt ze ook royaal en gratis zonder commissie, in de lege zalen van het gebouw, expositieruimte aan vele collega-kunstenaars waar de dialoog tussen hun werken telkens zorgt voor boeiende tentoonstellingen met actuele kunst. Hiermee is ze één van de grensverleggende vrouwelijke kunstenaars die het hokjes denken en de neiging tot categoriseren doorbreekt en in een alleenstaand niet-geïnstitutionaliseerd kunstenaarsinitiatief de rol van curator op zich neemt  en nieuwe wegen verkent vanuit de eigenheid en de vrijheid van de kunstenaar zélf naast het gangbare pad die de kunstscene voorschrijft, echter zonder dat de ene pool de andere wil uitsluiten maar integendeel, elkaar zouden aantrekken, verruimen en gunstig beïnvloeden als bij een magnetisch veld.
Hilde Nijs kreeg de toestemming van [[Hugo Claus]] om het gedicht “Lucretius” + zijn auteursnaam, op een schilderij te plaatsen. Ook van Minister van Staat en culturele duizendpoot/schrijver/dichter [[Mark Eyskens]] en het Russisch-Amerikaans wonderkind/componist/schrijver [[Lera Auerbach]] krijgt ze toestemming hun poëzie op haar canvas te gebruiken.


Waar voorheen de schriftuur al gesuggereerd werd door middel van onleesbare tekens, worden die letters nu woorden die zinnen vormen en betekenis krijgen. Ook verwijzingen naar de muziek en muziekgeschiedenis vinden de weg naar haar [[canvas (materiaal)|canvas]]. Zo worden poëzie en literatuur alsook de klassieke muziek, kunstvormen die van jongs af een grote rol spelen in het leven van Hilde Nijs, de belangrijkste componenten in haar werk dat veel meer vraagt dan enkel en alleen het kijken.
De site met de passementfabriek werd aangekocht door de stad Ninove.  


Zoals een [[Alchemie|alchemist]] brouwt zij een mysterieus mengsel met al deze ingrediënten. Zo ontstaat een totaal nieuw [[universum]], geen mooi landschap maar een wondere wereld die men ontdekt en leest zoals een filosofische tekst.
Hilde Nijs is voorzitter van ARTesMUSICA, een vereniging ter bevordering van de correlerende kunsten.
Haar werk is een samenspel tussen denken en voelen en opent een perspectief naar de mensheid die op zoek is naar de essentie van het bestaan.


Hilde Nijs is voorzitter van ARTesMUSICA, een vereniging ter bevordering van [[Kamermuziek]].
Zij was de artistieke medewerker van het [[Charlemagne Orchestra for Europe]].


Zij was de artistieke medewerker van het [[Charlemagne Orchestra for Europe]].
Sinds 2019 is ze voorzitter van de Kunst- en Cultuurraad Ninove en het A.A.P. Actueel Art Platform.
 
In 2023 cureerde ze in Ninove 'AAP', een tentoonstelling met 30 actuele kunstenaars uit Vlaanderen en Brussel.
 
 
Tentoonstellingen


== Tentoonstellingen ==
Talrijke exposities onder meer in het
Talrijke exposities onder meer in het
* Museum voor Architectuur in Luik
* Museum voor Architectuur in Luik
Regel 49: Regel 59:
* Koninklijk Conservatorium in Brussel
* Koninklijk Conservatorium in Brussel
* DeKANTFABRIEK in Ninove
* DeKANTFABRIEK in Ninove
* CC Casino in Beringen
* The Plinth in SMAK Gent
* Vierde triënnale in Duffel
* AAP in Ninove


==Externe links ==
==Externe links ==
Regel 57: Regel 71:
[[Categorie:Glaskunstenaar]]
[[Categorie:Glaskunstenaar]]
[[Categorie:Belgisch beeldend kunstenaar]]
[[Categorie:Belgisch beeldend kunstenaar]]
[[Categorie:Hedendaagse kunst]]

Versie van 11 okt 2023 02:08

Hilde Nijs is een Belgisch actueel multimedia kunstenaar wiens werk is gebaseerd op concepten van humanisme. Zij woont en werkt in Ninove als kunstenaar/curator.

Biografie

Op haar elfde won Hilde Nijs een Nationale Wedstrijd voor Schilderkunst in Oostende. Hier ontvangt ze haar eerste schilderskoffer.

Ze doorliep haar middelbare studies aan het Regina-Caeli lyceum in Dilbeek. Ze kreeg een artistieke opleiding aan de afdeling Sint-Lucas van het Imelda-Instituut te Brussel en vier jaar opleiding "sierkunsten en kunstambachten" aan de Stedelijke Academie voor Schone Kunsten in Aalst. In 1984 richt de kunstenaar haar eigen atelier, Kunstatelier Nijs, op. Voordien leidde ze het centrum voor experimentele kunst in Roosdaal.

Haar persoonlijke benadering van het glasraam in al zijn facetten bezorgde haar talrijke opdrachten voor zowel kerken, particulieren als openbare gebouwen.

Naast talloze restauraties verwezenlijkte Hilde Nijs nieuwe glasramen voor onder meer de kerken van Teralfene (Affligem) en Kattem (Roosdaal), de kapel van het Rust- en Verzorgingstehuis O.L.V.Onbevlekt in Roosdaal, de sacristie van de kerk in Strijtem, de hall, raadzaal en bureel van de burgemeester in het gemeentehuis van Galmaarden.

Ze kreeg de toestemming van Hugo Claus om het gedicht “Lucretius” + zijn auteursnaam, op een schilderij te plaatsen. Ook van Minister van Staat en culturele duizendpoot/schrijver/dichter Mark Eyskens en het Russisch-Amerikaans wonderkind/componist/schrijver Lera Auerbach krijgt ze toestemming hun poëzie op haar canvas te gebruiken.

De Wondere Wereld der Goepta's,uit 1975, is een bekende portrettenreeks van de stichters van een nieuwe maatschappij.

Een humane maatschappij blijft de rode draad in heel haar oeuvre.

Ze is een voortrekster van de actuele kunsten in de Denderstreek.

Werk

Hilde Nijs ​​haar gevoel voor sociale rechtvaardigheid leidt haar naar de gedragingen van mens en maatschappij. Ze werkt aan een veelzijdig en complex oeuvre als een soort ‘wake-up call’ voor een betere wereld.  Ze getuigt van sociaal engagement en preoccupatie met subversieve onderwerpen. NIJS ziet zichzelf als een researcher en praktisch filosoof die door middel van beeldende expressie nadenkt over een nieuwe, creatieve maatschappij als een grote sociale sculptuur, waar vrijheid, diversiteit, en gelijkheid aan de basis liggen   Een betere wereld die ze ook ziet als een vaak gewijzigde palimpsest waarmee ze de hedendaagse maatschappij op scherpzinnige wijze fileert. Haar semiwetenschappelijk onderzoek naar de existentiële vragen over 'The Human Condition'; het handelen van de mens en de gevolgen sinds zijn eerste stappen op de maan, de essentie van de mens als bewoner van de aarde, de mens en zijn omgeving, de maakbare mens, artificiële intelligentie (AI) en de relatie mens versus machine… maar ook de werking van ons brein, het geestelijk welzijn, de psychoanalyse, Freuds topografische model van de geest,  het onbewuste, das Es, das Ich und das UberIch, de connectiviteit tussen individuele personen en groepen van mensen, etc., thematiseert ze, vaak met een knipoog en zelfrelativering, in installaties als ‘Identity, who are we’, een levensgrote maquette 1/1 met vele ‘Identity Rooms’ die kunst huisvest, en series als ‘The Riddle of thinking Humanity’, ‘Human and their Environment’, ‘Human versus Machinery’, ‘AI and The Demystification of Technology’, ‘Messengers of the Subconscious Mind’, ‘Sceneries of the Unconscious’, 'In&Outside',

Haar canvas is een gevoelsmatig proefschrift, waar intuïtie en innerlijke waarden zich opdringen en waar een studie met meervoudig denkproces, die zich vertaalt in schetsen, tekeningen en teksten, aan vooraf gaat. Haar installaties zijn dikwijls een verlengde van haar eigen environment. De rode draad binnen haar verhaal is een steeds terugkerend element die alle handelingen met elkaar verbindt. Ze reikt geen antwoorden maar haar beeldende kracht ligt besloten in haar fascinatie voor bepaalde vragen en verbanden die er op het eerste gezicht niet zijn. Onvoorziene confrontaties kunnen op deze manier vastgeroeste denkpatronen losmaken. De waarnemer kan moeilijk anders dan reflecteren over de aangesneden onderwerpen. Haar onderzoek in combinatie met haar persoonlijk verhaal creëren nieuwe situaties waar al deze artefacten samenkomen in een never ending story van heden, verleden en toekomst.

Artistiek Maatschappij Reflecterende Totaalinstallatie

In 2014 huurt ze de leegstaande passementfabriek van Moeremans die ze doopt tot 'DeKANTFABRIEK'. Deze parel van industrieel erfgoed wordt gedurende vijf jaar haar artistieke biotoop die ze omtovert tot een cultuurtempel waar ze naast de beeldende kunsten ook muziek, literatuur, poëzie, film etc. samenbrengt in correlatie met de academische wereld met o.a. Prof. dr. Paul Verhaeghe, psychoanalyticus/maatschappijcriticus UGent, Prof. dr. Willem Elias, filosoof, kunstcriticus VUB, Prof. dr. Ignaas Devisch, ethisch filosoof UGent, Prof. dr. Dirk De Wachter, psychiater, psychotherapeut UPC KUL en Prof. dr. Françoise Vanhecke, sopraan, pedagoog, researcher Inhealing Singing UGent - en waar ze al deze aspecten regisseert tot een artistieke maatschappij-reflecterende totaalinstallatie.

Hier realiseert ze haar 'Identity Rooms', een levensgrote installatiemaquette schaal 1/1, met differente ruimtes. Elke kamer, de smallest room, bedroom, transgender room, dining room, curiosity room, library room, music room, black room, Freud's room, the nursery... is een kunstwerk die kunst huisvest en waar men letterlijk kan wandelen in het kunstwerk.

Ze realiseert hier onder andere ook '28 stakeholders for a more connected world', een museale installatie met 28 witte beelden in keramiek verbonden door boxen en witte en rode draden in plastiek, ijzer en koord. Andere installaties zijn 'A Day in a Lifetime', 'ARTCOnnect?', 'Weefsels voor een betere Wereld',en 'From the BottomUp'.

Gedurende die vijf jaar biedt ze ook royaal en gratis zonder commissie, in de lege zalen van het gebouw, expositieruimte aan vele collega-kunstenaars waar de dialoog tussen hun werken telkens zorgt voor boeiende tentoonstellingen met actuele kunst. Hiermee is ze één van de grensverleggende vrouwelijke kunstenaars die het hokjes denken en de neiging tot categoriseren doorbreekt en in een alleenstaand niet-geïnstitutionaliseerd kunstenaarsinitiatief de rol van curator op zich neemt  en nieuwe wegen verkent vanuit de eigenheid en de vrijheid van de kunstenaar zélf naast het gangbare pad die de kunstscene voorschrijft, echter zonder dat de ene pool de andere wil uitsluiten maar integendeel, elkaar zouden aantrekken, verruimen en gunstig beïnvloeden als bij een magnetisch veld.

De site met de passementfabriek werd aangekocht door de stad Ninove.

Hilde Nijs is voorzitter van ARTesMUSICA, een vereniging ter bevordering van de correlerende kunsten.

Zij was de artistieke medewerker van het Charlemagne Orchestra for Europe.

Sinds 2019 is ze voorzitter van de Kunst- en Cultuurraad Ninove en het A.A.P. Actueel Art Platform.

In 2023 cureerde ze in Ninove 'AAP', een tentoonstelling met 30 actuele kunstenaars uit Vlaanderen en Brussel.


Tentoonstellingen

Talrijke exposities onder meer in het

  • Museum voor Architectuur in Luik
  • Hoofdgebouw Kredietbank Brussel
  • Kasteel van Schoten
  • Home Van Der Stokken in Pepingen
  • Belfortkelder in Aalst
  • Koepoort Ninove
  • Le Salon des Nations in Parijs
  • Belgische Kunstenaars in New York
  • Kasteel Coloma Sint-Pieters-Leeuw enz.
  • Kasteel baron d'Empain in Edingen
  • Kasteel Steenhout in Vollezele
  • Koninklijk Conservatorium in Brussel
  • DeKANTFABRIEK in Ninove
  • CC Casino in Beringen
  • The Plinth in SMAK Gent
  • Vierde triënnale in Duffel
  • AAP in Ninove

Externe links