Babylonische filosofie

De Babylonische filosofie was, net als veel van het oude denken uit het Nabije Oosten, nauw verweven met religie, kosmologie en de praktische aspecten van het dagelijks leven. Het ontstond vooral in de regio Mesopotamië, die het huidige Irak en delen van Iran en Syrië omvat. Onze kennis van de Babylonische filosofie werd overgeleverd in spijkerschriftteksten die gericht waren op praktische zaken zoals recht, ethiek en waarzeggerij.

Kosmologie en religie

Het Babylonische denken werd sterk beïnvloed door de religieuze overtuigingen van die tijd, met name de aanbidding van verschillende goden en het concept van goddelijk determinisme. De Babyloniërs geloofden in een complex pantheon van goden, elk geassocieerd met verschillende aspecten van het leven en de natuur. Deze goden speelden een belangrijke rol in de dagelijkse aangelegenheden van individuen en de staat.

Waarzeggerij

Babyloniërs beoefenden uitgebreid waarzeggerij, waarbij ze verschillende methoden gebruikten, zoals het onderzoeken van de lever van geofferde dieren, het observeren van de bewegingen van hemellichamen (astrologie) en het interpreteren van dromen. Ze geloofden dat deze praktijken de wil van de goden konden onthullen en een leidraad konden bieden voor de besluitvorming.

Ethiek en moraliteit

Babylonische wijsheidsliteratuur, waaronder teksten als de ‘Instructies van Shuruppak’ en de ‘Instructies van Ur-Nammu’, verschaften richtlijnen voor ethisch gedrag en principes van een goed leven. Deze teksten benadrukten deugden zoals eerlijkheid, nederigheid en respect voor iemands ouders en ouderen.

Wetboeken

Een van de bekendste bijdragen van de Babylonische cultuur aan de filosofie is de Codex Hammurabi, opgesteld door koning Hammurabi van Babylon rond 1754 v.Chr. Deze vroege juridische code bevatte meer dan 280 wetten die verschillende aspecten van de samenleving regelden, waaronder handel, eigendom, huwelijk en misdaad. De Codex Hammurabi is belangrijk in de geschiedenis van de filosofie omdat het een van de eerste pogingen vertegenwoordigt om wetten te codificeren en een rechtvaardige samenleving te vestigen.

Metafysische speculatie

Hoewel de Babylonische filosofie voornamelijk praktisch en religieus van aard was, verwijzen sommige teksten naar metafysische en kosmologische speculaties. Deze ideeën hadden vaak betrekking op de aard van het universum en de rol van goden bij het vormgeven ervan.

Tijdens de 8e en 7e eeuw voor Christus begonnen Babylonische astronomen filosofie te bestuderen die zich bezighield met de ideale aard van het vroege universum en begonnen ze een interne logica toe te passen in hun voorspelbare planetaire systemen. Dit draagt ​​in grote mate bij aan de wetenschapsfilosofie en de astronomie in het algemeen.

Invloed

Het Babylonische denken had een aanzienlijke invloed op de ontwikkeling van latere filosofieën, vooral op het gebied van recht en ethiek. Sommige van deze ideeën zijn terug te vinden in de juridische en morele codes van latere beschavingen, waaronder de Hebreeuwse Bijbel en de latere Griekse filosofen. De Babylonische tekst Dialoog van het pessimisme (een Job-achtige compositie) bevat overeenkomsten met het agnostische denken van de sofisten en de dialogen van Plato, evenals een voorloper van de socratische methode.

Verwijzingen

 

artikelkiem